Πέμπτη 10 Μαΐου 2018

Κατόπιν εορτής αλλά Παντοτεινά.


Στις επί της Γης Αγίες
09 Μαΐ 2015
Χρόνια Πολλά στις  Μάνες όλου του κόσμου.
Χρόνια χαράς και δικαίωσης
Στης  επί Γης Αγίες ,-μητέρες ΑμεΑ  -
ευχόμαστε  κι από το μετερίζι του " Πηγαιμού "
 Αγάπη ,στήριγμα στον αγώνα τους
κι απεριόριστη αντοχή στα  όρια τους..... 
Λυγερή Βασιλείου
 ``````````````````````````````````````````````````````    
 Ένα μικρό αφιέρωμα σε μιαν ανώνυμη Ελληνίδα Μάνα ΑμεΑ
από την    Ερμιόνη Φραγκουλίδου

Μητέρα ΑμεΑ, Εσύ ηρωίδα !
Κάτι πήγε πολύ στραβά στη γέννα, ίσως και στην εγκυμοσύνη τελικά, σαράντα χρόνια πριν ο γιατρός δεν μπορούσε να είναι απόλυτα σίγουρος. Αυτό όμως για το οποίο σε βεβαίωσε με σιγουριά ήταν ότι η μόνη αυτόνομη λειτουργία του παιδιού σου θα ήταν η αναπνοή του. Ίσως στα λόγια του να κρυβόταν ένας υπαινιγμός να δηλωθεί ότι γεννήθηκε νεκρό, συμβαίνουν ατυχήματα στις γέννες. Εσύ όμως είχες προλάβει να νιώσεις την ανάσα του στο στήθος σου κι αρνήθηκες κατηγορηματικά. Κι έτσι ξεκίνησε η ζωή σας που θα κρατούσε, ενάντια σε κάθε πρόβλεψη, σαράντα χρόνια.
Στην αρχή τα πράγματα δε φαίνονταν τόσο δύσκολα, άλλωστε κάθε μωρό είναι απόλυτα εξαρτώμενο στη μητέρα του. Είχες και φίλες με συνομήλικα παιδιά και συναντιόσασταν κάθε τόσο και τα λέγατε. Ο καιρός περνούσε όμως και η διαφορά δεν άργησε να φανεί. Άκουγες τις μαμάδες να παραπονιούνται όταν το παιδί τους στα δυόμισι δυσκολευόταν να κόψει την πάνα και να φάει μόνο του, πράγματα γι" αυτές δεδομένα, για σένα αδιανόητα. Να αγανακτούν με την γκρίνια και τα παράπονα των παιδιών τους που εσύ έβλεπες σα θείο δώρο καθώς είχες να παλέψεις με ένα μονότονο κλάμα πάντα ίδιο κι έπρεπε να μάθεις να ερμηνεύεις αν το προκαλούσε πονόκοιλος, πονόδοντος ή, αλίμονο, ο πόνος της ψυχής που είναι φυλακισμένη σε ένα μη λειτουργικό σώμα.
Σιγά-σιγά κι αναπόφευκτα τα παιδάκια βαρέθηκαν να έρχονται στον φίλο τους που δεν μπορούσε να παίξει μαζί τους. Και κάπως έτσι μείνατε μόνοι σας. Εσύ όμως δεν το έβαλες κάτω. Θυσίασες τα πάντα για να είσαι κάθε στιγμή στο σπίτι για τις ανάγκες και το χατίρι του. Ήσουν τα χέρια και τα πόδια του, η φωνή του, η παρέα του. Κι είχες ακριβή ανταμοιβή τα πλατιά του χαμόγελα και μια μακρόσυρτη φωνή αγανάκτησης όταν τολμούσε καμιά γειτόνισσα να σου πει πικρή κουβέντα. Γιατί παρόλο που τίποτα δεν μπορούσε να κάνει μόνος του, όλα τα καταλάβαινε, ευτυχώς ή δυστυχώς.
Για να ανακουφίσεις τους πόνους στο σώμα του έτρεξες όσο κι όπου μπορούσες. Κι όταν ένας γιατρός αστόχαστα σου είπε «τι έρχεσαι και ξανάρχεσαι για φυσιοθεραπείες, δε βλέπεις ότι όλες σου οι προσπάθειες πάνε στον βρόντο;» εσύ αντί να τον στείλεις στον αγύριστο, όπως του άξιζε, του απάντησες με αξιοπρέπεια «εγώ μέχρι την τελευταία στιγμή θα κάνω τα πάντα για το παιδί μου». Κι έγινε το σπίτι σου ο ναός του. Το κάθε τι λειτουργικό για να εξυπηρετείς τις ανάγκες του τη μέρα, το κρεβάτι ευρύχωρο για να μετράς τις ανάσες του τη νύχτα. Χάρη στην αδάμαστη θέλησή σου το ακίνητο σώμα του δεν άνοιξε ούτε μια πληγή, ούτε ποτέ μύρισε άσχημα, μόνο ταλκ και γαλάκτωμα, σα μωρουδιακό.
Καθώς περνούσαν τα χρόνια η κατάσταση γινόταν κάποιες φορές αβάσταχτη. Τα χέρια σου όμως δεν κιότεψαν ποτέ, όπως δεν κιότεψε και η ψυχή σου. Μόνο μια σκέψη σε τρέλαινε, μη φύγεις εσύ πριν από το παιδί και μείνει αυτό αβοήθητο σε κάποιο ίδρυμα. Και κόντρα σε κάθε λογική η αγάπη σας κράτησε σαράντα χρόνια.
Τα άξια χέρια σου είναι τώρα αδειανά και είναι δύσκολο αυτό για να το συνηθίσεις. Παρηγορείσαι όμως με τη σκέψη ότι σύντομα θα χορτάσουν αγκαλιές και ελπίζεις αυτή τη φορά να είναι αμοιβαίες.
Με σεβασμό σε όλες τις μητέρες ΑμεΑ, τις επί της γης αγίες.

Ερμιόνη Φραγκουλίδου
protagon.gr

11 σχόλια:

  1. ΔΥΝΑΜΗ στα χέρια , να σηκώνουν με αξιοπρέπεια τον Σταυρό τους.
    ΔΥΝΑΜΗ στα πόδια να κρατούν όρθιο το κορμί , να μην γέρνει
    ΔΥΝΑΜΗ στο νου να μην φεύγει από τη θέση του και να επιλέγει σωστά
    ΔΥΝΑΜΗ στην Ψυχή , να αντέχει τόση Υπομονή όση χρειάζεται και τόση ΑΓΑΠΗ όση δεν χωράει πουθενά αλλού όσο στην καρδιά της ΜΑΝΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γυναίκα Μητέρα ΑΜΕΑ.....
    Βαθύτατη Υπόκλιση σεβασμού σε μια μορφή που δεσπόζει στο ανθρώπινο γένος και στην κοινωνική μας συγκρότηση.
    Τι να πεις για αυτή τη λειτουργία, το βίωμα και την προσφορά.
    Να απαιτήσεις από κάθε οργανωμένη Πολιτεία να σταθεί αρωγός δίπλα της χωρίς να λογαριάζει οποιοδήποτε κόστος.
    Τους χαιρετισμούς μου Λυγερή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η πρώτη καλημέρα μου σε Σένα Γιάννη σήμερα ,ημέρα (τυπικά) αφιερωμένη στις Μητέρες όλου του κόσμου.
      Λέω τυπικά γιατί για μένα η παρουσία και ο ρόλος της ΜΑΝΑΣ στη ζωή μας είναι από καταβολής κόσμου διαχρονικός και καταλυτικός, όχι μόνο γιατί μας έφερε στον κόσμο, αλλά γιατί έχει το μέγιστο μέρος της ευθύνης για το μεγάλωμα μας, την επιμέλεια τόσο της σωματικής ,όσο και της συναισθηματικής μας Υγείας και την έν γένει διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας.

      Τώρα όσο για τις Μητέρες παιδιών ΑμεΑ τις οποίες αγιοποιούμε αναλογιζόμενοι τις τεράστιες αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους.

      Είναι γεγονός ότι η υλοποίηση της εντολής που έχουν λάβει από την Φύση ,όπως κάθε άλλη γυναίκα που αξιώνεται να γίνει Μάνα, απαιτεί την αφύπνιση εσωτερικών αλλά και σωματικών δυνάμεων ,ακόμη και την υπέρβαση δυνατοτήτων εφ’ όρου ζωής για την όσο το δυνατόν καλύτερη διαχείριση των Ιδιαιτεροτήτων σε κάθε κλιμακούμενη περίπτωση δυσκολιών .

      Επειδή έχω ζήσει στο χώρο ως ενεργό μέλος της κοινότητας των ΑμεΑ, έχουν δει πολλά τα μάτια μου. Έχω γνωρίσει Μεγάλες Μάνες , απλές γυναίκες χωρίς, φανερά τουλάχιστον, έντονα στοιχεία δυναμικής οντότητας και διακριτής προσωπικότητας, που διαχειρίζονται την αναπηρία των παιδιών τους με ικανότητα, αφοσίωση και αξιοπρέπεια ,σε βαθμό που να εκπέμπουν ένα μήνυμα ευτυχίας, πληρότητας ,και απαγόρευσης – ας μου επιτραπεί η έκφραση- ίχνους οίκτου, λύπησης ,αποφυγής ή κοινωνικού αποκλεισμού.

      Υπάρχουν βέβαια και πάρα πολλές που η ιδιαιτερότητα των παιδιών τους σε σχέση με το κοινωνικό πρότυπο των «φυσιολογικών» ανθρώπων τους έχει ισοπεδώσει σε βαθμό αποτελμάτωσης. Δεν ξέρουν τι θα πει ,δεν υπάρχει γι αυτούς "γλυκιά στιγμή."
      Στην πραγματικότητα δεν έχουν αποδεχτεί την ατυχία τους και γω θάλεγα δεν έχουν βρει τον «κλειδάριθμο» που συνοδεύει οποιαδήποτε ατυχία στη ζωή κάθε ανθρώπου ο οποίος βοηθάει να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και ικανότεροι να ιστάμεθα στο ύψος των περιστάσεων .

      Για το σοβαρό αυτό κοινωνικό θέμα έχουν γραφεί χιλιάδες κατεβατά από «ειδικούς» με οδηγίες προς τους ….ναυτιλομένους σε φουρτουνοπελαγωμένα ταξίδια ζωής.

      Εμείς ,εν κατακλείδι, από το μετερίζι του ΠΗΓΑΙΜΟΥ και μόνο από προσωπική εμπειρία έχουμε να πούμε τούτο:
      Η ΑΓΑΠΗ ΣΩΖΕΙ και η Φύση έχει προβλέψει η Ψυχή της Μάνας να είναι αστείρευτη πηγή Αγάπης για το παιδί της και φυσικά ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ εργαλείο για την διαχείριση κάθε είδους δυσκολίας για κάθε γυναίκα Μάνα ΑμεΑ ή μη, είναι ο Αυτοσεβασμός, η αυτοεκτίμηση και η Αγάπη για τον ίδιο τον εαυτό της.

      Χρόνια Πολλά και καλά για όλες τις Μανούλες αλλά και τις μελλούμενες Μητέρες .
      Να κρατούν γερά το κουπί γιατί δεν υπάρχει δυσκολότερο ΠΟΙΗΜΑ από τον Άνθρωπο.

      Διαγραφή
  3. Μάθημα δύναμης, αξιοπρέπειας, προσφοράς, ουσιαστικής θυσίας, ελπίδας από τη μητέρα αυτή και... κάθε μητέρα, που θέτει τον εαυτό της στην "υπηρεσία" μιας τέτοιας αποστολής!!!
    Τα πολλά λόγια περισσεύουν... η παραπάνω εγγραφή τα είπε όλα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βασίλη μου καλημέρα .

      Φοβάμαι πως αυτό που τόσο περιεκτικά και εν ολίγοις διατυπώνεις, δεν είναι μάθημα ,για τον απλούστατο λόγο. Αυτό το συγκεκριμένο ΔΕΝ ΜΑΘΑΙΝΕΤΑΙ .

      Θα μου επιτρέψεις ,είναι ΔΕΙΓΜΑ ζωής εφικτό στην πράξη από όλες τις Μάνες .
      Οι Γυναίκες έχουμε Επιλεγεί από την Φύση να αντέχουμε πολύ, να αγαπούμε πολύ, να αυτοθυσιαζόμαστε για τα παιδιά μας γενικά.
      Γιατί λοιπόν να εξαιρεθούν απ’ αυτή την Υψίστη Επιλογή οι Μητέρες ΑμεΑ όταν μάλιστα ιδιαίτερες περιπτώσεις το απαιτούν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων;;; Γ'αυτές που δεν το καταφέρνουν υπάρχει λόγος.

      Ξέρεις, αυτή είναι μια άλλη ανάγνωση του ίδιου νομίσματος, που οδηγεί στην βασική Αξία που διαμορφώνει άτομα και Κοινωνίες και την οποία Εσύ υπηρέτησες εκ των έσω και γνωρίζεις επί της ουσίας. ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ αγαπητέ Βασίλη .

      Αναφέρομαι στην Ουσία της Παιδείας που όλοι άνθρωποι πρέπει να λαμβάνομε από την Οικογένεια κατ’ αρχή. Αλλά και την Εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες και η οποία διαμορφώνει ανθρώπους ενήμερους στα της ζωής τα δύσκολα.. Υποψιασμένους,ευαισθητοποιημένους ,
      ικανούς να διαχειριστούν σοβαρά προσωπικά αλλά και κοινά προβλήματα.

      Αυτού του είδους η Παιδεία της οποίας την μεγίστη Ευθύνη έχει η Πολιτεία, διαμορφώνει την κουλτούρα του Λαού και ως προς την διαχείριση της Αναπηρίας, είτε σε ατομικό , είτε σε κοινωνικό επίπεδο. Συνιστά δε την πολιτισμική κληρονομιά του από γενιά σε γενιά.

      Για την ώρα λείπει από την Ευρωπαϊκή μας (?) χώρα αυτού του είδους η Παιδεία και φυσικώ το λόγω , στάσεις ζωής όπως περιγράφονται σ’ αυτήν την ανάρτηση, ν’αγιοποιούν Μάνες ΑμεΑ
      και ν’αποτελούν παραδείγματα ,ενώ επί της Ουσίας είναι η φυσικότερη συμπεριφορά μιας Μάνας προς το παιδί της που την χρειάζεται εφ’ όρου ζωής....γιατί δεν υπάρχει στον Ελληνικό Κοινωνικό Ορίζοντα ένα θεσμικό πολιτειακό πλάνο που να εξασφαλίζει μιαν αξιοπρεπή ζωή για τους Έλληνες Ανθρώπους με Αναπηρία, που αν μη τι άλλο κάποια Μάνα τους γέννησε κι αυτούς.

      Χαιρετώ Σε Βασίλη και ευχαριστώ για την …σκυτάλη.
      Κάθε αγώνας χρειάζεται ένα έναυσμα και συ ξέρεις να το δίνεις.

      Διαγραφή
    2. Να ολοκληρώσω την πάρα πάνω παράγραφο με την προσθήκη:

      "ενώ επί της Ουσίας είναι η φυσικότερη συμπεριφορά μιας Μάνας προς το παιδί της που την χρειάζεται εφ’ όρου ζωής....γιατί δεν υπάρχει στον Ελληνικό Κοινωνικό Ορίζοντα ένα θεσμικό πολιτειακό πλάνο που να εξασφαλίζει μιαν αξιοπρεπή ζωή για τους Έλληνες Ανθρώπους με Αναπηρία, που αν μη τι άλλο κάποια Μάνα τους γέννησε κι αυτούς.
      ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΑΝΑΔΕΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ Η ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΕΟΡΤΑΖΕΤΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΦΑΝΩΝ ΚΑΙ ΛΑΜΠΑΔΩΝ ΜΕ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΙΛΙΣΜΟ

      Διαγραφή
  4. Άγγελοι πάνω στη γη είναι όλες αυτές οι μητέρες. Άγγελοι προστάτες που συνοδεύουν τα παιδιά τους απ' την αρχή μέχρι το τέλος με δύναμη και απέραντη αγάπη.
    Τις σέβομαι απόλυτα!
    Να είσαι καλά Λυγερή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη μου Μαρία.
      Παρότι φορτισμένη και εκ των πάραπάνω συμφραζομένων, η τρυφερή σου παρέμβαση με άγγιξε.

      Και γω τελικά με τον ίδιο σεβασμό προσεγγίζω όλες τις μητέρες, πόσο μάλλον αυτές που εκ των πραγμάτων οφείλουν να προστατεύουν τα παιδιά τους σε όλη τους την ζωή μέχρι και το ίδιον Τέλος τους. Κι όσο σε βάθος χρόνου ευχόμαστε να είναι το Τέλος της μητέρας, τόσο πιο δραματικό χαρακτήρα προσλαμβάνει αυτή η προστασία. Αυτοί που το ζουν Μαρία μου, αυτοί ξέρουν. Υπάρχουν ακόμη κι ανάμεσά μας. Δεν θέλω, δεν έχει νόημα να αναφερθώ σε πρόσωπα κι ονόματα.

      Βλέπεις το μεγάλο έλλειμμα της Πολιτείας είναι κυρίως μετά την συμπλήρωση του 25ου έτους της ηλικίας των παιδιών ΑμεΑ. Λες και τότε λύνονται δια μαγείας όλα τους τα προβλήματα, ενώ τουναντίον προστίθενται και τα προβλήματα της ενηλικίωσής τους όπως σε όλους τους ανθρώπους.

      Και δεν αναφέρομαι στις υλικές ανάγκες και αυξημένες απαιτήσεις στην αντιμετώπιση της καθημερινότητά τους .Εστιάζομαι κυρίως στην Ηθική Στήριξη, Επιμέλεια και Ουσιαστική Φροντίδα μετά την οριστική απομάκρυνση του γονιού και ειδικότερα της Μητέρας.

      Και καλά να έχει εξασφαλιστεί εκ των προτέρων ένα οικονομικό backroound.
      Εάν όχι , η μόνη λύση για το ΑμεΑ είναι η τιμωρία του ισόβιου εγκλεισμού του
      σ' ένα ίδρυμα που ο Θεός οίδε την ποιότητα ζωής που θα του εξασφαλίσει.

      Σε φιλώ Μαρία μου να είσαι καλά και να σε χαίρονται τα τυχερά παιδιά σου που έχουν μια τέτοια Μάνα. Συμμερίζομαι απόλυτα την υπερηφάνεια τους.

      Διαγραφή
  5. Σιωπή! Δεν έχω λόγια...Αξίζει πραγματικά κάθε σεβασμός σε κάθε μητέρα που προσφέρει τον εαυτό της θυσία για το παιδί της που τη χρειάζεται.
    Γιορτή της μάνας αύριο και χρόνια πολλά στις μητέρες όλες αλλά πιο πολύ σε στις μητέρες που τα παιδιά τους τις χρειάζονται συνεχώς.
    Υποκλίνομαι Λυγερή μου για το αφιέρωμά σου
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έννοια σου και γω διαβάζω μέχρι και την παραμικρή τελίτσα ….της Σιωπής σου.
      Γι’ αυτό θα συμφωνήσω και θα ενταχθώ στο κλίμα του σχολίου σου. Το έχω ανάγκη άλλωστε.
      Χρόνια μας Πολλά.
      Τιμή , σεβασμός στις επί Γης Μανάδες όλου του κόσμου παρούσες και απούσες…
      Αλλά και χαρά στα παιδιά που αναγνωρίζουν κι αξιώνονται να στηρίζουν τους γονείς τους έως τα βαθιά γεράματα γιατί τότε χρειαζόμαστε τα παιδιά μας .Όχι στην λογική της ανταπόδοσης αλλά σε εκπλήρωση της Φυσικής επίσης προβλεπόμενης διαδικασίας που δεν είναι παρά αυτή που θέλει τα παιδιά να συνοδεύουν, κατά πως του αξίζει, τον γονιού μέχρι το τέλος του.
      Αλλοίμονο όταν συμβαίνει το αντίθετο. Είναι σκληρό, οδυνηρό για τον γονιό που του επιφυλάσσει ο Θεός μια τέτοια δοκιμασία κι ας είναι ενίοτε λυτρωτικός ο θάνατος.

      Θα μου πεις τώρα ,είναι κουβέντα αυτή βρε λυγερή που βάζεις στο παγκάκι του Πηγαιμού;
      Εν τάξει δεν είναι ευχάριστη μάτια μου και μακριά από μας , αλλά :
      Όταν ένα κοινωνικό ζήτημα είναι κορυφαίο όπως η διαχείριση της Αναπηρίας του παιδιού από την Μητέρα, δεν μπορείς ν’ αποφύγεις ζητήματα που εύλογα παράπλευρα αναφύονται ,αφού όλα μες την ζωή μας είναι.

      Γι αυτό ας μας έχεις ο Θεός καλά ( ας αναλάβει κι αυτός τις ευθύνες του, λέω εγώ) όλους και όλες να μπορούμε να στεκόμαστε όρθιοι με αξιοπρέπεια στα εφ’ ω ετάχθη ο καθένας .

      Φιλιά σου και μια αγκαλιά κι από μένα σε Σένα.

      Διαγραφή
  6. Παραδείγματα ανεξάντλητης αγάπης, δύναμης, πίστης, αφοσίωσης... [...]... μίμησης!
    Καλημέρα και καλή Κυριακή! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή