Ανήμερα το Πάσχα είχα έναν διάλογο με την Μαρία .
Μου περιέγραψε αυθορμήτως, τον νέο τους νοσηλευτή στην Μονάδα Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης όπου μοιράζεται την καθημερινότητά της όταν δεν είναι σπίτι μας.
Λεπτομερώς και με ακρίβεια μου αναπαράστησε μια συγκεκριμένη, καθημερινά την ίδια ώρα επαναλαμβανόμενη διαδικασία, που ισχύει για όλους τους φιλοξενουμένους και πως ο Μάνος απευθύνεται με ιδιαίτερο τρόπο στον καθένα χωριστά.
Η Μαρία που διαβάζει τα « ψηλά γράμματα» το παρατήρησε και σχολίασε με κείνον τον απαράμιλλο παραστατικό της τρόπο.
------Είναι καλός αλλά αυστηρός. Όλοι υπακούουν.
Για να δώσει μάλιστα μεγαλύτερη έμφαση , μίλησε και στην γλώσσα του σώματος . Δηλαδή έκανε την σχετική κίνηση με το χεράκι της που έχει καθιερωθεί για την λεκτική απεικόνιση του φόβου…. Να…..τους πάει!!!
Ακολούθησε ο εξής διάλογος μεταξύ μας.
-------Εσύ Μαρία μου, τον φοβάσαι ;
Η απάντηση σύντομη, άμεση, καταπέλτης.
-------ΟΧΙ δεν τον φοβάμαι. ΤΟΝ ΑΓΑΠΩ
Εγώ ;;;; Εγώ έζησα μια ακόμη Αναστάσιμη στιγμή από τις αμέτρητες που μου χαρίζει η Μαρία μου,κατακλύζουν την ψυχή μου κι αποτελούν αντίβαρο στον δικό μου Σταυρό.
Χριστός Ανέστη !
Δεν υπάρχουν εύκολα λόγια σε ένα τέτοιο συγκλονιστικό βίωμα. Νομίζω ότι καλό θα ήταν να σωπάσουμε και να υπολιοθούμε στα συναισθήματα αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυγερή μου, εύχομαι, ολόψυχα, αυτές οι στιγμές της Μαρίας σου, να πολλαπλασιαστούν και να κυριαρχούν απόλυτα στη ζωή σου.
Αληθώς ο Κύριος καλή μου φίλη.
Κι έλεγα ,κλεισμένη στην κάμαρά μου, πως δεν μ'ακούει κανείς...
ΔιαγραφήΤι να σου πω τώρα; Ν' αφήσω την σιωπή μου να σου μιλά και συ άκου ό,τιθες;;; Παρακινδυνευμένο ίσως.Αλλά και να το εμποδίσω δεν μπορώ.
Θα σου ψελίσω μόνο " ευχαριστώ, " μ' ένα χαμόγελο συνωμοτικό επειδή έπιασες ποιος και τι
ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ κυριολεκτικά στην ζωή μου.
Δεν το συνηθίζω να κάνω κοινωνούς τους συνοδοιπόρους του Πηγαιμού σε πολύ προσωπικές μου στιγμές που κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να αποκωδικοποιεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν τόκανα αυτό σήμερα ,είναι γιατί νομίζω ότι η απάντηση της Μαρίας είναι ένα ισχυρό μήνυμα σε πολλούς αποδέκτες.
Όταν ένα άτομο νοητικών προδιαγραφών της Μαρίας μου, συλλαμβάνει διαχρονικούς θεμελιώδεις κανόνες ανθρώπινης προσέγγισης και επικοινωνίας και τις εκφράζει μια δεδομένη στιγμή τόσο αβίαστα κι απλά,θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο οι νοήμονες στο μέτρο του φυσιολογικού άνθρωποι να αναθεωρήσουμε την στάση ζωής μας όχι μόνο όσον αφορά τα παιδιά μας ,αλλά και τις μεταξύ μας ενήλικες σχέσεις,σε όλα τα επίπεδα. Συμφωνείτε ;
"Ολυμπία Βράκα
ΔιαγραφήΓιατί όλες οι αρρώστιες είναι της σάρκας και της ύλης ενώ την ψυχή που είναι αιώνια και αφθαρτη δεν την αγγίζει καμιά ασθένεια. ..είναι προστατευμενη και θεϊκή και βρίσκει παράθυρα να εκφραστεί μεσα απο αυτην κι ο Θεός .Χρόνια σας πολλά Χριστός ανέστη !"
Σε ευχαριστώ Ολυμπία για την ιδιαίτερη παρέμβασή σου. Είναι απ' αυτές που δεν μπορεί
ν' αντιλογήσει κανείς είτε πιστεύει στο Θεό είτε όχι..
Μύριες όσες αναστάσημες στιγμές σου εύχομαι να συγκλίνουν στην δική σου ΑΝΑΣΤΑΣΗ όπως την εννοείς και την ελπίζεις. Σε φιλώ.
ΥΓ:
Χωρίς την άδειά σου μετέφερα το σοφό σκεπτικό σου ΕΔΩ γιατί δεν δέχομαι τέτοια σχόλια να σκορπίζονται στο χάος του fb Η δική μας σχέση καιεπικοινωνία τόσο με Σένα όσο και με των άλλων συνοδοιπόρων στον ΠΗΓΑΙΜΟ, οικοδομήθηκε, εδραιώθηκε και θα μείνει για πάντα εδώ.
Κι αν με ρωτήσεις γιατί αναδημοσιεύω τις εγγραφές από τον ΠΗΓΑΙΜΟ στο facebook,?
Απαντώ : Για να κυκλοφορούν τα μηνύματά του σε ευρύτερο ανθρώπινο κοινό κι όπου το έδαφος είναι πρόσφορο να πιάνουν τόπο. Τίποτ' άλλο.
Η Μαρία μας, γιατί είναι όλων μας παιδί, ένιωσε τη σταθερότητα που εκπέμπει η υγιής αυστηρότητα και το νοιάξιμο αυτού του θεραπευτή, του Μάνου, και το μετουσίωσε αμέσως σε συναίσθημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ένα βαθιά επικοινωνιακό πλάσμα που έχει βρει τον κώδικα να συμμετέχει σε ό,τι συμβαίνει γύρω της με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο. Είμαι σίγουρη πως αυτό το " τον αγαπώ.." είναι ανεκτίμητο για το Μάνο. Να την χαιρόμαστε τη Μαρία μας που εσύ φροντίζεις με τόση αυταπάρνηση Λυγερή μου.
Να έχεις δύναμη και υπομονή και να είσαι περήφανη για την ανεπτυγμένη συναισθηματική νοημοσύνη της Μαρίας που, είμαι σίγουρη, πως έχεις συμβάλλει και εσύ τα μέγιστα!
Σε φιλώ και σε σέβομαι απεριόριστα..
..και κάτι ακόμα να προσθέσω. Προσωπικά θα διάβαζα με μεγάλο ενδιαφέρον περισσότερες προσωπικές σας στιγμές, αν αυτό βέβαια δεν σας έφερνε σε άβολη θέση. Η Μαρία έχει πολλά να πει και αξίζει να την ακούσουμε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου .......Με συγκίνησες τόσο που έχω αναλυθεί σε δάκρυα λυτρωτικά ίσως. Δεν μπορώ να συνεχίσω να γράφω .Θα συνέλθω και θα σου απαντήσω σε όλα. Τώρα, μόνο "Σ' αγαπώ " τίποτ' άλλο.
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα ακριβή μου Μαρία.
ΔιαγραφήΉλθες πολύ κοντά μας κ ένοιωσα πολύ γλυκά .Η καλοσύνη,η τρυφερότητα, η ανθρωπιά και η ευαισθησία με αφοπλίζουν την σιδηρά κυρία …
Έχεις πιάσει ακριβώς την αποτελεσματική θετική επιρροή που έχει η ελεγχόμενη αυστηρότητα του φροντιστή αλλά και του γονέα του κάθε παιδιού και ιδιαίτερα ενός ιδιαίτερου παιδιού με έντονη προσωπικότητα όπως η Μαριώ μου.
Στην περίπτωση αυτή όμως δεν είναι εύκολη δουλειά γιατί η οριοθέτηση αυτών των παιδιών απαιτεί δια βίου άσκηση που δεν τελειώνει με την ενηλικίωσή τους γιατί αυτά τα παιδιά μένουν πάντα παιδιά …..κι έχουν απόλυτη ανάγκη από την καλλιέργεια ενός κλίματος σταθερότητας των συνθηκών στις οποίες διαβιώνουν .
Η υποφαινόμενη θεωρείται και είναι μια «σκληρή» μάνα όσο κι αν ακούγεται αυτό περίεργο.
Το ΟΧΙ είναι ΟΧΙ και το ΝΑΙ είναι ΝΑΙ. Γι’ αυτό η μαφία η δικιά μου,από μικρό παιδί και ενήλικη τώρα, όταν μου ζητά κάτι που το θεωρεί χάρη εκ μέρους μου, πριν μου το θέσει, μου λέει «Πες ΝΑΙ» .
Υπάρχουν όμως και φορές που το θερμόμετρο ανεβαίνει επικίνδυνα να χάσω τον έλεγχο. Τότε ελίσσομαι .Ψάχνω εναλλακτικούς τρόπους να δώσω διέξοδο σε υπερβολικές ακόμη και απαγορευτικές απαιτήσεις της .
Όπως καταλαβαίνεις η απάντηση στο ερώτημα «ποιος εκπαιδεύει ποιον ?» δεν είναι εύκολη….
Στον αντίποδα αυτής της τακτικής ,δεν φείδομαι σε εκδηλώσεις λατρείας στο πρόσωπο της, σε αναγνώριση της προσωπικής προσπάθειας αυτοβελτίωσης της.
Σ’ αυτό έχει βοηθήσει καταλυτικά η ένταξή της σ’ ένα σύνολο όπου γίνεται πολύ καλή δουλειά ομολογουμένως . Τους την αναγνωρίζω και τους είμαι ευγνώμων.
Αχ Μαρία μου πάτησες το κουμπί μου…Αυτό τον καιρό είμαι σε αναζήτηση τεχνολογίας που θα μου επιτρέψει διακριτικά και αόρατα ( γιατί η Μαρία παρατηρεί τα πάντα) να μαγνητοφωνώ τις Θεϊκές στιγμές της. Είναι τόσες πολλές κι αλλεπάλληλες που μου είναι αδύνατο να τις θυμάμαι όλες ( αξίζει καμία να μην χάνω) ούτε να είμαι συνεχώς μ’ ένα μολύβι στο χέρι να τις καταγράφω. π.χ. Την Μεγάλη Πέμπτη που βάφαμε μαζί τα αυγά ήταν πολύ χαρούμενη και μου είπε:
-----Βάψαμε και μεις αυγά στο Κέντρο. Με την Άννα και την Σοφία .Να δεις μαμά μου τι ωραία που ήταν ,δεν φαντάζεσαι.
-----Εγώ: Και του χρόνου Μαρία μου ,να είναι καλά οι γυναίκες να χαίρονται τα παιδιά τους.
------Απάντηση Μαρίας: «Όχι μόνο τα παιδιά τους και ΜΑΣ τα παιδιού του Κέντρου.
Εγώ τι να πω ; περιορίστηκα σ’ ένα « ΝΑΙ ψυχή μου.
Φρενάρισε με Μαρία μου γιατί αν αρχίσω να μιλώ για την δική μου ΜΑΡΙΑ τελειωμό δεν έχω.
Σε φιλώ κι εύχομαι σε Σένα και την οικογένειά σου ό,τι ακριβώς για μένα και την δική μου. ΥΓΕΙΑ και ψυχική γαλήνη.
Μετά από αυτή την εγκάρδια απάντησή σου Λυγερή μου, αυτό που έχω να προσθέσω είναι μια ευχή: να γίνει ένα θαύμα και να μπορείς να ξεκουράζεσαι από τις μεγάλες απαιτήσεις της καθημερινής φροντίδας, για να κρατάς τις κεραίες σου ορθάνοιχτες στα άλλα, τα πιο σημαντικά της Μαρίας. Οι στιχομυθίες σας πρέπει να καταγράφονται. Είναι ένας μικρός θησαυρός που έχει να δώσει πολλά σε όσους την αγαπούν πραγματικά. Και ο χρόνος είναι εχθρός σε αυτή την περίπτωση. Ξεχνάμε πολλά και σημαντικά απ' τα παιδιά μας όσο μεγαλώνουμε. Μακάρι να βρεις τον τρόπο!
ΔιαγραφήΣας φιλώ και να της πεις πως μια συνονόματή της την αγαπάει κι ας μην την γνωρίζει.
Αχ Μαρία μου ! 'Έτσι και σας συστήσω και της διαβιβάσω την αγάπη σου ,κάθε που θα έρχεται σπίτι θα με τρέχει στον Πηγαιμό, να διαβάσει τι γράφεις σε κείνη.
ΔιαγραφήΝα σκεφτείς ότι πρόσφατα έκανα μια γνωριμία με μια πολύ καλή κυρία( εκτός διαδικτύου) χρυσοχέρα ,που της έστειλε σπανοκοπιτάκια χειροποίητα και επίσης χειροποίητα μπιζού.
Την έβαλε στη ζωή της. Την συμπεριέλαβε στο Πάνθεον των ανθρώπων που την αγαπούν. Σε κάθε μας επικοινωνία με ρωτάει τι κάνει και αν μου τηλεφώνησε .Το ίδιο κάνει για όλους τους ανθρώπους του περιβάλλοντός μας. ( κάποτε ήταν πάρα πολλοί και τους θυμάται όλους) Στις γιορτές μ' έβαλε και της τηλεφώνησα για να μιλήσουνε και της απέσπασε της γυναίκας την υπόσχεση-πρόσκληση να την επισκεφτούμε οπωσδήποτε στο σπίτι της ,να την περιποιηθεί στην βεράντα της που είναι γιομάτη λουλούδια . Καταλαβαίνεις τώρα εγώ, έχω βρει τον μπελά μου.
Ένα από τα λάθη μου είναι πράγματι η παράλειψη να καταγράφω όσες μπορώ από τις στιχομυθίες μας .( μέσα απ' αυτές ξεδιπλώνεται) Αρκεί να σου πω ότι μια ωραία ημέρα που περπατούσαμε στον πεζόδρομο της γειτονιάς μας άρχισε να εκφράζεται ....στιχουργώντας. Αιφνιδιάστηκα και ό,τι πρόλαβα συγκράτησα σε ένα χαρτάκι. Θα κοιτάξω να το βρω ,να στο στείλω.
Εγώ δεν σε "γνωρίζω" αλλά πίστεψέ με σε ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ βαθιά μου. Τιποτ' άλλο...
Αληθώς Ανέστη Λυγερή μου. Και όντως μια ανάσταση έζησες και εσύ αλλά και εμείς κάνοντάς μας κοινωνούς αυτής της σοφής και ώριμης αντίδραση της Μαρίας. Αγάπη...τίποτε άλλο δεν θέλουν οι άνθρωποι μόνο αγάπη. Και ξέρεις, μάθημα παίρνουμε από τη Μαρία μια και ξέρει να αγαπάει άδολα και αληθινά όπως πρέπει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι περήφανη γι αυτόν τον υγιή τρόπο σκέψης της κόρης σου. Και μακάρι να διδαχθούμε από εκείνη εμείς οι τάχα μου φυσιολογικοί τι σημαίνει αληθινά το ''αγαπώ κάποιον''. Τι να πω...μένω συγκινημένη και αφήνω απλά ευχές μέσα από την καρδιά μου για σένα την μαχήτρια αλλά και το κορίτσι σου που ξέρει να ξεχωρίζει χαρακτήρες, να αποδέχεται και να χαρίζει απλόχερα την αγάπη της. Και κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση...ξέρει ότι ο φόβος εξαφανίζεται από τη δύναμη της αγάπης και είναι και αυτό ένα ράπισμα για μας τους γεμάτους φοβίες και μικρόψυχα συναισθήματα για τους άλλους
Όνειργα γλυκα΄Λυγερή μου και δώσε της ένα φιλί από μένα
Πολυαγαπημένη !
ΔιαγραφήΜια από τις πολλές προσωπικές Αναστάσιμες στιγμές που μου χαρίζει αυτό το παιδί Αννούλα μου. .Πράγματι ώρες-ώρες εκτός από την ευδαιμονία που εκπέμπει ,είναι σωστή αποκάλυψη σε σχέση με τις …προδιαγραφές της. Σαν να ξεκλείδωσε κάτι στο μυαλουδάκι της τώρα τελευταία , γιατί με την ψυχή της εκφραζόταν πάντα πολύ εύγλωττα. Βέβαια οι δυσκολίες δεν λείπουν και η ανάγκη για μια δια βίου "προστατευόμενη αυτονομία" όπως η ιδια φωτογραφίζει τις συνθήκες της καθημερινότητά της , είναι αυταπόδεικτη. Αυτό όμως δεν εμποδίζει εμένα την Μάνα να ευχαριστώ κάθε μέρα την Θεία Δύναμη γιατί εμφανώς είναι ένα ευτυχισμένο ενήλικο παιδί.
Αφ'ότου συνειδητοποίησα ,δέχτηκα και ζω με το πρόβλημα, αυτό είναι το Ζητούμενο. Να είναι καλά ψυχικά και σωματικά το παιδί μου. Να ζει με αξιοπρέπεια όπως έζησε από παιδί, όπως ζει τώρα , αλλά και μετά….
Στο βαθμό που εμπίπτει στις δυνάμεις μου ,έχω δουλέψει πολύ για το μετά Αννούλα μου και ελπίζω με την βοήθεια του Θεού και την επιμέλεια ανθρώπων της εμπιστοσύνης μου να μην ταλαιπωρηθεί το παιδί μου.
Σου άνοιξα την ψυχή μου καλή μου σήμερα και δεν μετανοιώνω τελικά για την παραβίαση της Αρχής μου να μην βγάζω στο σεργιάνι του ΠΗΓΑΙΜΟΥ τα προσωπικά μου.
Μένω όμως με την ελπίδα ,όπως και Συ υπαινίσσεσαι, ότι αυτή η ανάρτηση είναι ένα μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση που αν σταθεί κανείς λίγο σ’ αυτό, θα νοιώσει πολύ ευγνώμων για ό,τι ο ίδιος είναι ,για ό,τι έχει και κυρίως γιατί δεν έχει τις δύσκολες - πικρές εμπειρίες όπως άλλοι που παρ’ όλα αυτά ανακαλύπτουν την χαρά σε πράγματα που οι εκείνοι ,οι πολλοί, θεωρούν δεδομένα. Αλλοίμονο τίποτα στη ζωή μας δεν είναι δεδομένο. Η φιλενάδα σου το συνειδητοποίησε νωρίς γι αυτό ακόμη επιβιώνει και θα επιβιώσει .Στο υπόσχομαι.
Συμπεριέλαβε σε παρακαλώ στον κύκλο των ανθρώπων που σ’ αγαπούν και σε χρειάζονται την ταπεινότητά μου, στο βαθμό φυσικά που της αναλογεί.
Φιλώ σε μάτια μου.
Έχω μια αντίστοιχη ιστορία, που δείχνει ότι τα παιδιά, όλα τα παιδιά, πολύ εύκολα ξεχωρίζουν την αυστηρότητα κάποιου που στηρίζεται σε κανόνες και αρχές από εκείνην την που πίσω της κρύβει το κακό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα πρώτα χρόνια της καριέρας μου, ως δάσκαλος, για 10 χρόνια, δούλευα σε ένα σχολείο, όπου οι γονείς μου ξεκαθάρισαν ότι ήθελαν να διατηρήσω ένα καθεστώς που υπήρχε, το σχολείο να συνεχίσει να είναι ένα πειθαρχημένο σχολείο. Υπήρξα λοιπόν απόλυτα αυστηρώς με τα παιδιά, πιο αυστηρώς από αυτό που επιτάσσει ακόμα και η σύγχρονη παιδαγωγική. Αυτό όμως γινόταν με δικαιοσύνη ( όσο μπορούσα ), με σαφείς και ξεκάθαρους κανόνες προς όλους. Έτσι πιστεύω! Η ουσία είναι ότι εκείνοι οι μαθητές μου, σήμερα 30+ πλέον, είναι αυτοί από τους οποίους δέχομαι την περισσότερη αγάπη σήμερα. Χαίρονται όταν με βλέπουν, και το δείχνουν με κάθε τρόπο. Αντίθετα, όσο χαλαρώνεις την αυστηρότητα σου, τόσο σε απαξιώνουν και οι άλλοτε μαθητές σου. Περνούν από δίπλα σου, και είναι σαν να μην υπάρχεις. Τα παιδιά λοιπόν, ξέρουν να ξεχωρίζουν, θες από την αγνή ψυχή τους, ποιος τα αγαπάει πραγματικά, ποιος τα εισάγει αληθινά στον πραγματικό κόσμο. Δυστυχώς, οι λογικές, ότι όλα είναι επιτρεπτά στα παιδιά, οι κανόνες δεν πρέπει να υπάρχουν διότι καταπιέζουν κλπ, κλπ... κανόνες που επικρατούν σήμερα στην εκπαίδευση, δεν είναι για το καλό των παιδιών μας. Και οι πρώτοι που μας το λένε, είναι τα ίδια τα παιδιά μας.
Καλημέρα διακριτέ μου φίλε.
ΔιαγραφήΕσύ δάσκαλε σίγουρα έχεις εμπειρίες από παιδιά γενικώς , που αθροιζόμενες συνιστούν βαθιά γνώση σχετικά με τις ανάγκες ,ιδιαίτερες για κάθε παιδί, γιατί κανείς μας δεν είναι πιστό αντίγραφο του άλλου . Όλοι μας είμαστε ατομικά ιδιαίτεροι και θέλουμε την ανάλογη μεταχείριση .π.χ. (για να αποφορτίσουμε λίγο το κλίμα ) εμένα που …μεγάλωσα πιά , αλλά είμαι το ίδιο στραβόξυλο ,έτσι και με αγριέψεις, με προσβάλλεις ,με παραβιάσεις ή προσπαθήσεις να με κηδεμονεύσεις ή να με χειραγωγήσεις ,προβάλλω μεγάλη αντίσταση. Ορθώνομαι κυριολεκτικά και γίνομαι απόρθητη. Όταν όμως με προσεγγίσεις με ευγένεια, καλοσύνη ,προσοχή και με τον προσήκοντα σεβασμό που δικαιούται ο κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτου φύλλου και ηλικίας, (αυτά μου φτάνουν δεν έχω περισσότερες αξιώσεις) τότε γίνομαι χαλί να με πατήσεις ,σε βαθμό που να καταλογίζω στον εαυτό μου ότι το παρακάνει…κι αυτό εμπεριέχει κινδύνους μεταγενέστερης απογοήτευσης.
Τελικά χρειάζεται μέτρο κι αυτοσυγκράτηση και στις δυο περιπτώσεις.
Σου εξομολογούμαι δάσκαλε ,ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου τόσο ώριμο ώστε να το επιτυγχάνω πάντα. Ακολουθώ την φωνή της καρδιάς μου συνήθως.
Τι τα θέλεις ; το συναίσθημα δεν είναι πάντα ο καλύτερος σύμβουλος. Αλλά δεν ξέρω πως θα λειτουργούσα με χαμηλότερο συναισθηματικό δείκτη. Γι’ αυτό δέχομαι τον εαυτό μου όπως είναι, και στα δύσκολα επικαλούμαι την θεία Δύναμη να μου δίνει φώτιση.( έχουν οι φύλακες τη γνώση)
Όπως και νάχει όμως ,κανόνας μιας γενικής θεώρησης της διαπαιδαγώγησης των παιδιών αλλά και της διαχείρισης ενηλίκων ( δυσκολότερη θεωρώ την τελευταία) είναι Απαραίτητη από πλευράς του καθενός που επικοινωνεί και συναλλάσσεται με ανθρώπους τόσο στο ευρύ κοινωνικό αλλά και στενότερο οικογενειακό του περιβάλλον ,η Συνέπεια ,η Σταθερότητα, η Οριοθέτηση ,προ παντός της δική του Σεβαστικής συμπεριφοράς προς τρίτους ,μικρούς-μεγάλους.
Μου έδωσες την σκυτάλη με την παρέμβασή σου ,Να ανοιχτώ σε μια ωραία -γόνιμη συζήτηση, ως συνήθως μαζί σου. Σε ευχαριστώ τουλάχιστον
Χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη Λυγερή! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή10 χρόνια στον Παθ και τώρα πια εδω κατάλαβα ότι μέσα από τις εγγραφές των άλλων βλέπουμε και μεταφράζουμε κομμάτια του εαυτού μας και της ζωής μας...
Κι εγώ για τη δική μου ζωή βλέπω μια υπέροχη σχέση μάνας κόρης... πόσο σημαντικές είναι οι στιγμές... τα λόγια... οι πράξεις... το παραμικρό μετράει!!!
Δε με φτάνουν οι λέξεις... το μυαλό μου είναι σε θύελλα...
Να περνάτε όμορφα!
Χρόνια Πολλά Λυγερή μου.
ΔιαγραφήΠράγματι δέκα χρόνια συνύπαρξης και επικοινωνίας μεταξύ μας στο ΠΑΘ ,έχουμε υποστεί μιαν αλληλοεπίδραση και ανακαλύψει πόσα κοινά πράγματα υπάρχουν στις διαφορετικές ζωές μας.
Εν κατακλείδι όλοι οι άνθρωποι έχουμε κάποιους κοινούς παρανομαστές όπως : Το δέσιμο με αγαπημένους, την ανάγκη για παραδοχή ,ανοχή και κατανόηση κι άλλα ενδόμυχα ίσως, αλλά υπαρκτά.
Χάρηκα συνονόματή μου για την επίσκεψή σου κι αντεύχομαι επί προσωπικού ό,τι επιθυμείς.
Να τα λέμε .
Πέρα και πάνω από τα εύλογα προσωπικά σου συναισθήματα απότοκα των αναστάσιμων στιγμών που ζείς με την Μαρία σου και οι φίλοι σου συμμερίστηκαν ,εμένα επίτρεψέ μου να σταθώ στο μέγα αξίωμα που αναδύθηκε μέσα από τα απλά λογάκια της ,εν αγνοία της ίδιας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αναφέρομαι στον ΦΟΒΟ.
O εξολοθρευτής του φόβου που επισέρχεται σε μιαν ανθρώπινη επικοινωνία,σε οποιαδήποτε μορφή σχέσης, είναι η Εμπιστοσύνη και η Συμπάθεια.
*Δεν μιλώ για Αγάπη γιατί τη θεωρώ μεγάλη κουβέντα εύκολα εκφραζόμενη συνειδητά μόνο από «αθώα»χείλη όπως της Μαρίας .
Αισθήματα που δεν μας προκύπτουν κατά βούληση ή κατά παραγγελία. Καλλιεργούνται , οικοδομούνται και σε ιδανικές περιπτώσεις μάλιστα αμφίδρομα.
Τα κατάφερε η « ΜΕΓΑΛΗ»σου μικρή να μας παρασύρει στον κόσμο της που χρειάζεται για να επιβιώνει πολύ μεγάλη Αγάπη . Μπράβο και χαρά σε αυτούς που διαθέτουν εντός τους πρόσφορο έδαφος για την καλλιέργεια αυτού του ευλογημένου σπόρου.
Καλή σου μέρα Βέρα και χρόνια Πολλά.
ΔιαγραφήΗ παρέβασή σου γνωστική και οπωσδήποτε ρεαλιστική .Κρατώ και επαυξάνω το μεγάλο " ΜΠΡΑΒΟ και χαρά σε αυτούς που διαθέτουν εντός τους πρόσφορο έδαφος για την καλλιέργεια του ευλογημένου σπόρου της αγάπης"
Μόνο να προσθέσω θέλω την ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ σε όλους "ΟΣΟΥΣ" επέλεξαν να μεταλλάξουν το επάγγελμά τους σε "Λειτούργημα" και εκτός από επαγγελμιτική ευσυνειδησία και γνώση,προσφέρουν τις υπηρεσίες με ευαισθησία και σεβασμό στα ΑμεΑ και την οικογένειά τους .