Αν-εξάρτητος।
Μεγάλη κουβέντα όταν σκεφτεί κανείς τις αναρίθμητες εξαρτήσεις που μας κρατούν δέσμιους των αδυναμιών μας ।Μερικές μάλιστα απ’ αυτές μας δίνουν και την αίσθηση της…Ελευθερίας αφού είναι επιλογή μας ή μας βγάζουν έξω από το…κάντρο .
Κάπνισμα – ποτό ,τζόγος ναρκωτικά ,καφές έρωτας, χρήμα, εργασία,κατανάλωση, ανταγωνισμός, άγχος, διαδίκτυο ,τηλεόραση ,μόδα , είναι κοινές συνήθεις εξαρτήσεις σε ανθρώπους που θεωρούνται και είναι «φυσιολογικοί» και «υγιείς» (με εξαίρεση τους ναρκομανείς και τους αλκολικούς)
Πόσο ελεύθερος(η) όμως είμαι όταν:
Καπνίζω σαν φουγάρο ενώ είναι αδιαπραγμάτευτα αποδεδειγμένο ότι αφαιρεί χρόνια και ποιότητα από την ζωή μου ;
Όταν πίνω για να κάνω κέφι μέχρι να με εγκαταλείψουν οι δυνάμεις μου και να τεθώ εκτός ελέγχου;
Όταν παίζω το μεροκάματο ή την περιουσία μου στα ζάρια, την τσόχα, τον ιππόδρομο κι όπου αλλού , μεθυσμένος από την ηδονή του εύκολου κέρδους ;
Όταν παραδίδω την ηρεμία της ψυχής μου στο άγχος για σημαντικά έως και ασήμαντα όμως πράγματα ;
Όταν όσα κι αν έχω δεν μου φτάνουν και θέλω κι άλλα;
Όταν δεν έχω κανένα δισταγμό προκειμένου να ανελιχθώ επαγγελματικά ;
Όταν έχω αναγάγει σε shoptherapy την μανία μου για κατανάλωση;
Όταν δεν ξεκολλώ από τον υπολογιστή μου κι ας μου κρύβει την θέα του ήλιου ή του φεγγαριού;
Όταν καθηλώνομαι στην τηλεόραση και ξεχνάω να μιλάω στον σύντροφο ή τα παιδιά μου ;
Πόσο κουμαντάρω εγώ την Ζωή μου, όταν χωρίς Έρωτα είναι ά-χρωμη ά-οσμη ,ά-μίλητη , αν-ονείρευτη, α-γέλαστη, αν-έραστη;
Άφησα τον…καφέ τελευταίο ।
Ε, δεν θα μου κόψετε και το καφεδάκι βρε παιδιά .
Δηλώνω « Εξαρτημένη» κι «Αν- ελεύθερη»
