Το μυστικό του Θεού

Το μυστικό του Θεού

Είχες φυτέψει  μια  πορτοκαλιά.
Ένα  Σάββατο πρωί χαράματα πριν ο ήλιος βγει ,
τρυφερά την χάιδευες
  της ψιθύριζες γλυκά.

‘’Βγες   βλαστάρι μου από τα σωθικά μου με το καλό
την αγάπη που γεννά το σκίρτημα σου εντός μου
 να  μοιραστώ μαζί σου λαχταρώ.’’

Ξεπρόβαλε  και μοσχοβόλησε η ζωή.
Ευωδιά  μέθυσε τη Ψυχή 

Μεγάλωνε  σιγά-σιγά στην αγκαλιά σου
κι ήταν  λες και  ανοίγαν   οι ουρανοί.

Ο χρόνος της καρποφορίας  δεν άργησε ναρθεί
Τότε  ο Θεός σας εμπιστεύτηκε  το μεγάλο  μυστικό
.
Δεν ήταν πορτοκαλιά αυτή η αποστολή
Θεός και  Σύμπαν αποφάσισαν μαζί
 του κόσμου η ομορφιά να συμπληρωθεί
με μια  ύπαρξη μοναδική.
   Μια θεσπέσια  «νεραντζιά»  .
με πικρολέμονους  καρπούς δεντρί ευλογημένο

                                     Την πότισες με δάκρυα  την νεραντζούλα σου.
                         Άδειασες στις ρίζες της   όσο λίπασμα είχε η καρδιά  σου
                                      Εκείνη   αντί γι αντίδωρο ανθίζει και μυροβολεί
                                                       για σένα όλο  το χρόνο ...
 
                                             Όταν  μένετε οι δυο σας , συνωμοτείτε 
                                       μέσα από   μυστικούς   διαλόγους, όπως:
                               
                                     ----Εκείνη  :Αγάπαμε  γ΄αυτό που είμαι
                                    ----Εσύ : Σ’ αγαπώ όχι μόνο για ό,τι και όσα  είσαι Εσύ
                                          Σ ’αγαπώ  γι’ αυτό που μετουσιώνομαι εγώ
                                                    όταν βρίσκεσαι  κοντά   μου
                                              τον Θεό  ευγνωμονώ γιατί διάλεξε
                                     καλύτερος άνθρωπος εξ’ αιτίας σου να γινώ.