Μύθος το δόγμα .. L'amour
pour l'amour ( Αγάπη για την αγάπη) ????
«Ο έρωτας μοιάζει με την αναπνοή. Δεν μπορείς μόνο να
εκπνέεις, χωρίς και να εισπνέεις. Αν σταματήσει η εισπνοή, αν δεν γίνει η
ανταπόδοση του αισθήματος, χάνεται η αναπνοή, χάνεται ο έρωτας.
Τάδε έφη ο Ονορέ Ντε
Μπαλζάκ σε αντίθεση με το δόγμα .. L'amour pour l'amour ( Αγάπη για την αγάπη)
Την άποψη L'amour
pour l'amour ενστερνιζόμαστε όσοι απορρίπτομε μετά βδελυγμίας την σκοπιμότητα την ιδιοτέλεια το "λαβείν" στον Έρωτα και τα δίνουμε όλα για
όλα στον/την αγαπημένο/νη μας , αρκεί να τον /την... έχουμε . Νοιώθουμε μάλιστα αλτρουιστές,
και θεωρούμε εαυτούς υπεράνω πάσης σκοπιμότητας και
συμφέροντος.
Είναι όμως έτσι,
ή πρόκειται περί πλάνης ;;; Μπορεί μια σχέση να είναι ισορροπημένη όταν δεν
είναι ισότιμη και αμοιβαία ;
Η μήπως, η θεωρία «.. L'amour pour l'amour» εξυπηρετεί κατά κόρον το συναισθηματικό μας συμφέρον ακόμη και το αθεράπευτο κτητικό πάθος μας , γέννημα ανασφάλειας και χαμηλής αυτοεκτίμησής ????
Η μήπως, η θεωρία «.. L'amour pour l'amour» εξυπηρετεί κατά κόρον το συναισθηματικό μας συμφέρον ακόμη και το αθεράπευτο κτητικό πάθος μας , γέννημα ανασφάλειας και χαμηλής αυτοεκτίμησής ????
Αυτό ας το ψάξουν
οι «ειδικοί» Εμείς δεν είμαστε .
Εγώ πήρα την
αφορμή από το σκεπτικό του Μπαλζάκ, με τον οποίο συμπλέω απόλυτα, να επεκτείνω
το θέμα της Αμοιβαιότητας στις παντός είδους ανθρώπινες σχέσεις .
Φιλικές, Κοινωνικές, Επαγγελματικές, Συναδελφικές, Συγγενικές, Αδελφικές μηδέ της ΓΟΝΕΪΚΗΣ σχέσης εξαιρουμένης…
Ερωτώ: Δεν είναι νοσηρή μια σχέση ,ακόμη και γονεϊκή,
όταν είναι μονόπλευρα δοτική μέχρι αυτοθυσίας? Όταν το παιδί είναι οι " νόμοι
και οι προφήτες" του γονιού;
Μια ζωή να παλεύει για την πάσης φύσεως στήριξη και αποκατάστασή του; Όταν η ηρεμία της ψυχής του και η προσωπική του ζωή, εξαρτάται απόλυτα από την Υγεία, την πρόοδο και την «ευτυχία» του παιδιού του;
Αυτός ο «γονεϊκός ρόλος» θεωρείται ΔΕΔΟΜΕΝΟΣ , σε αντίθεση με το παιδί που διεκδικεί και καλά κάνει , το απόλυτο δικαίωμα στην προσωπική του ζωή, την αυτοδιάθεσή του, τις επιλογές του, τα προσωπικά του συμφέροντα.
Είναι υγιής (ερωτώ) η σχέση παιδιού-γονέα ,όταν ή έγνοια και η προσοχή του παιδιού προς τον γονιό δεν είναι στις πρώτες του προτεραιότητες,( όχι σπάνια είναι η τελευταία ) σε αντίθεση με του γονέα που μέχρι που να κλείσει τα μάτια, για το παιδί του νοιάζεται.?
Μια ζωή να παλεύει για την πάσης φύσεως στήριξη και αποκατάστασή του; Όταν η ηρεμία της ψυχής του και η προσωπική του ζωή, εξαρτάται απόλυτα από την Υγεία, την πρόοδο και την «ευτυχία» του παιδιού του;
Αυτός ο «γονεϊκός ρόλος» θεωρείται ΔΕΔΟΜΕΝΟΣ , σε αντίθεση με το παιδί που διεκδικεί και καλά κάνει , το απόλυτο δικαίωμα στην προσωπική του ζωή, την αυτοδιάθεσή του, τις επιλογές του, τα προσωπικά του συμφέροντα.
Είναι υγιής (ερωτώ) η σχέση παιδιού-γονέα ,όταν ή έγνοια και η προσοχή του παιδιού προς τον γονιό δεν είναι στις πρώτες του προτεραιότητες,( όχι σπάνια είναι η τελευταία ) σε αντίθεση με του γονέα που μέχρι που να κλείσει τα μάτια, για το παιδί του νοιάζεται.?
Τελικά είναι υπαρκτή Αξία
αυτό που συμβολίζει η ρήση
«.. L'amour pour l'amour» ή, μια παρερμηνεία της έννοιας της Αγάπης αυτής καθ’ εαυτής ;;;;
«.. L'amour pour l'amour» ή, μια παρερμηνεία της έννοιας της Αγάπης αυτής καθ’ εαυτής ;;;;
Ιδού η Απορία !!!