Δευτέρα 21 Μαΐου 2018

Ιδού η Απορία !!!






Μύθος  το δόγμα .. L'amour pour l'amour ( Αγάπη για την αγάπη) ????

«Ο έρωτας μοιάζει με την αναπνοή. Δεν μπορείς μόνο να εκπνέεις, χωρίς και να εισπνέεις. Αν σταματήσει η εισπνοή, αν δεν γίνει η ανταπόδοση του αισθήματος, χάνεται η αναπνοή, χάνεται ο έρωτας.

Τάδε έφη ο Ονορέ Ντε Μπαλζάκ σε αντίθεση με το δόγμα .. L'amour pour l'amour ( Αγάπη για την αγάπη)

Την  άποψη  L'amour pour l'amour   ενστερνιζόμαστε όσοι  απορρίπτομε μετά  βδελυγμίας την σκοπιμότητα την ιδιοτέλεια  το "λαβείν" στον  Έρωτα και τα δίνουμε όλα για όλα στον/την αγαπημένο/νη μας , αρκεί να τον /την... έχουμε . Νοιώθουμε μάλιστα αλτρουιστές,  και θεωρούμε εαυτούς υπεράνω  πάσης σκοπιμότητας  και  συμφέροντος. 
 
Είναι όμως έτσι, ή πρόκειται περί πλάνης ;;; Μπορεί μια σχέση να είναι ισορροπημένη όταν δεν είναι ισότιμη και αμοιβαία ;
Η μήπωςη θεωρία  «..
L'amour pour l'amour»  εξυπηρετεί κατά κόρον  το συναισθηματικό μας συμφέρον ακόμη και το αθεράπευτο κτητικό πάθος μας , γέννημα   ανασφάλειας  και  χαμηλής αυτοεκτίμησής ???? 
 
Αυτό  ας   το ψάξουν  οι «ειδικοί»  Εμείς  δεν είμαστε .

Εγώ πήρα την αφορμή από το σκεπτικό του Μπαλζάκ, με τον οποίο συμπλέω απόλυτα, να επεκτείνω το θέμα της  Αμοιβαιότητας  στις παντός είδους ανθρώπινες σχέσεις . Φιλικές, Κοινωνικές, Επαγγελματικές, Συναδελφικές, Συγγενικές, Αδελφικές μηδέ  της ΓΟΝΕΪΚΗΣ σχέσης εξαιρουμένης…

Ερωτώ:  Δεν είναι νοσηρή μια σχέση ,ακόμη και γονεϊκή, όταν είναι μονόπλευρα δοτική μέχρι αυτοθυσίας? Όταν το παιδί είναι  οι " νόμοι και οι προφήτες" του γονιού;
Μια  ζωή να  παλεύει   για την πάσης φύσεως στήριξη  και αποκατάστασή του;   Όταν η ηρεμία της ψυχής του   και η προσωπική του ζωή, εξαρτάται απόλυτα από την Υγεία, την πρόοδο και την «ευτυχία» του παιδιού του;
  Αυτός   ο «γονεϊκός  ρόλος» θεωρείται ΔΕΔΟΜΕΝΟΣ , σε αντίθεση με το παιδί  που διεκδικεί και καλά κάνει , το  απόλυτο δικαίωμα στην προσωπική του ζωή, την αυτοδιάθεσή του, τις επιλογές του, τα προσωπικά του συμφέροντα.

Είναι υγιής  (ερωτώ) η σχέση  παιδιού-γονέα ,όταν ή έγνοια  και η προσοχή του παιδιού προς τον γονιό  δεν είναι στις πρώτες του προτεραιότητες,( όχι σπάνια είναι η τελευταία ) σε αντίθεση  με του γονέα που μέχρι που να κλείσει τα μάτια, για το παιδί του νοιάζεται.?

Τελικά  είναι υπαρκτή  Αξία  αυτό που συμβολίζει  η ρήση
«..
L'amour pour l'amour» ή, μια παρερμηνεία   της έννοιας   της Αγάπης  αυτής καθ’ εαυτής ;;;;

Ιδού η Απορία !!!