Κυριακή 1 Απριλίου 2018

Εντάξει ρε φίλε μη βαράς ...

Η ζωή ζητά το λόγο...

01 Απρ 2013

15 Σχόλια



δεν ήμουν....

Εντάξει ρε φίλε μη βαράς .....Και μείς που είμαστε φτιαγμένοι για τα χειρότερα ,ίσως και δυσκολότερα ... Για μας  μιλώ τους ηττημένους  τους προδομένους.
Αυτούς που  με μια χούφτα όνειρα κομπόδεμα , ξυπνήσαμε ένα πρωί  φτωχοί ,ταπεινωμένοι.   .Αυτούς  που επένδυσαν σε σας  και  ρίξανε στην λησμονιά τα πέτρινα χρόνια τους .Αυτοί οι ξεγελασμένοι  μαζί με σας στην ίδια αλάνα  νέοι γέροι και παιδιά  θα  σμίξουμε  όλοι μαζί    στο  μεγάλο  ντέρμπυ της ζωής μας.

 Για σας είναι το πρώτο. Γι'αυτό  λες « Δεν ήμουν ...»

Για κάποιους  δοκιμασμένους , ίσως το τελευταίο ...
Για άλλους μια ακόμη  πικρή γουλιά  μέχρι να το αδειάσουν το ποτήρι ,άσπρο πάτο. .
Κανέναν μας ,όμως, δεν θα παγώσει ο φόβος.  Όταν κυνηγάς την μπάλα το αίμα βράζει ,κοχλάζει κι αλοίμονο στον αντίπαλο που θα πιτσιλιστεί από το αίμα μας. Κάηκε !!! 


λυγερή Βασιλείου

```````````````````````````````````````````````````````

δεν ήμουν....

Θα σε πετύχω τυχαία στο δρόμο. Καλησπέρα, τί κάνεις; Όλα καλά; Σκατά, τα ίδια, αντέχουμε. Θα περπατήσουμε μαζί.

Δεν ήμουν φτιαγμένος για αυτό, θα πεις.

Δεν ήμουν φτιαγμένος να έρθω εδώ, να περπατήσω αυτούς τους δρόμους, να κοιτάξω αυτά τα πρόσωπα, να ζήσω αυτές τις μέρες.

Δεν ήμουν φτιαγμένος να φοβάμαι μέσα στο τρένο, να απελπίζομαι στις κεντρικές λεωφόρους, να ελίσσομαι ανάμεσα στα πτώματα, να αποφεύγω τα απλωμένα χέρια, να παρατηρώ τα παραιτημένα πόδια.

Δεν ήμουν φτιαγμένος να ζήσω αυτά τα χρόνια, αυτές τις ουρές, αυτά τις αγωνίες, αυτές τις φτώχειες.

Δεν ήμουν φτιαγμένος για αυτό, θα πεις και θα σκέφτεσαι τις φωτογραφίες κάποιων διακοπών, τότε που ήμαστε όλοι είκοσι και τίποτα δεν μπορούσε να πάει στραβά. Τίποτα δεν έμπαινε ανάμεσα στον εαυτό και την επιθυμία.

Θα πεις. Ήμουν φτιαγμένος για εκείνη την μακρινή παραλία με την παράταιρη καντίνα, τις παγωμένες μπύρες και την πίτα κάτω απ' το αρμυρίκι. Για αυτοσχέδιες συναυλίες, μυστήριες γυναίκες, σπιτικά ποτά, αγέραστα καφενεία και νυχτερινές μπάρες. Ήμουν φτιαγμένος για πρωινές βόλτες και σακούλες γεμάτες βιβλία. Για βραδινά μπάνια και κοφτές ντρίπλες.

Οι ώμοι μου ήταν φτιαγμένοι για ένα σακίδιο που θα ξυπνούσε στη μία μεριά του κόσμου και θα κοιμόταν στην άλλη. Τα δάχτυλά μου ήταν φτιαγμένα για να γράφω εξυπνακίστικες ιστορίες και εντυπώσεις από απερίγραπτα τοπία. Το στόμα μου ήταν φτιαγμένο για να γελάει με φριχτά ανέκδοτα και να πίνει (άλλο) ένα τελευταίο κονιάκ και να φιλάει εξωτικούς λαιμούς, ξαπλωμένα χέρια και σεντονένια πόδια.
Ήμουν φτιαγμένος να γνωρίσω τη δυστυχία του κόσμου ως μυθιστόρημα, κακιά ανάμνηση, μελαγχολική ταινία και δυσπρόφερτο πετίσιον.
Τώρα κάνω βόλτες σε έρημους δρόμους πνιγμένους απ' τα εκατοντάδες ενοικιάζεται. Γράμματα στοιβάζονται σε εισόδους, ζητιάνοι και πρεζάκια στοιβάζονται σε πεζοδρόμια, άνεργοι στοιβάζονται σε βιογραφικά, μετανάστες στοιβάζονται σε στρατόπεδα.
Δεν ήμαστε φτιαγμένοι για να βαδίζουμε ατρόμητοι καταπάνω σε όλα τα ζόρια - λογαριασμοί, απολύσεις, ερημιές, μπάτσοι, φασίστες, βιβλιάρια υγείας.
Εμείς υπολογίζαμε ότι θα κλαίγαμε μόνο από έρωτα και εθιμοτυπικά, σε μεγάλες αθλητικές νίκες και επετείους. Άντε πότε πότε κι ένας θάνατος.
Εμείς υπολογίζαμε ότι θα διαβάζαμε τους θεωρητικούς για λόγους κουλτούρας και ότι θα τα βάζαμε με την υπερκατανάλωση, την αλλοτρίωση και άλλες έννοιες απ' τις εκθέσεις ιδεών.


Δεν περιμέναμε ότι πρέπει να βγάλουμε φωτιά απ' τις λέξεις, ότι πρέπει να περπατήσουμε ξανά μαζί σε χαμένες απεργίες, ότι πρέπει να ηττηθούμε όπως οι άλλοι, αυτοί που κάποτε θαυμάζαμε.


Δεν περιμέναμε ότι η ζωή θα μας ζητήσει το λόγο.


Και τώρα, μείναμε να περπατάμε ανάμεσα στα λυσσασμένα για αίμα θύματα . Ο χαλασμός παντού γύρω. Ίσως κάναμε λάθος, ίσως ήμαστε αφελείς, ίσως συνοψίσαμε το όνειρο σε ότι χωρούσε στην αγοραστική μας δύναμη. Δεν ήμαστε φτιαγμένοι για αυτό, θα σου πω.
Ύστερα, θα κοιτάξουμε τριγύρω, τους δρόμους που περπατήσαμε. Την Καραγιώργη Σερβίας, την Αιόλου, την Αθηνάς απ' την Ομόνοια ως την Πλάκα. Περιφερόμενοι μετανάστες, μικρομάγαζα, βιοτεχνίες, παπατζήδες, διάσημα εμπορικά καταστήματα, ξεχασμένες κόκκινες σημαίες, πρεζάκια στην Κλαυθμώνος, στένσιλ "welcome to the dark side", δυο τρία μπαράκια που κάποτε παραήπιες, το τμήμα στην κάθετη της Κολολοτρώνη - περνάς και φτύνεις πάντα - , η πλατεία Συντάγματος γεμάτη κόσμο μπερδεμένο, μαλόξ στα μάτια στην Πανεπιστημίου, Δεκέμβριος 2008 καθισμένος στην άσφαλτο - δίπλα σου περνάει ένας και στο πλακάτ η Κούνεβα, την άλλη την πιάνουν ξαφνικά τα κλάματα - βόλτες στη Σωκράτους να δεις με τα ίδια σου τα μάτια, οι μαύρες σου μαυρίζουν την ψυχή, ένοχος γιατί μόλις βγήκες από το πάλαι ποτέ «σόουλ», πεταχτά φιλιά, μια γριά με αίματα και μάσκα σε κάποια διαδήλωση, το μεταξουργείο καθημερινή πρωί, μια ρακή στο Γιλμάζ στα Εξάρχεια, το παρκάκι απέναντι καθώς φτιαχνόταν, τα σουβλάκια των Κούρδων στην Κάνιγγος, ένας Πακιστανός που σου λέει ευχαριστώ σαν τρελός για ένα δίευρω. Κοιτάξαμε την πόλη μας, τους δρόμους που περπατήσαμε.

Θα γυρίσεις με ένα θυμό, όλο χαμόγελο, και το τσιγάρο στο στόμα και θα μου πεις, μη φοβάσαι ρε. Από δω και πέρα, δεν είμαστε φτιαγμένοι για να μας παγώνει ο φόβος. Από δω και πέρα είμαστε φτιαγμένοι για να ζήσουμε.

tovytio.wordpress.com

14 σχόλια:

  1. Αν θεωρώ την πάρα πάνω ανάρτηση ως κορυφαία περπατισιά στον ΠΗΓΑΙΜΟ της Ψυχής μου, δεν οφείλεται μόνο στην απόλυτη ταύτιση της εικόνας της καθημερινότητας του 2013 με το ΣΗΜΕΡΑ, όπως πιστά κι ανάγλυφα σκιαγραφείται από τον συντάκτη στο " tovytio.wordpress.com "

    Είναι γιατί με συνταράσσει αυτός ο βουβςό σπαραγμός των Ηττημένων και Προδομένων. Αυτών που με μια χούφτα όνειρα κομπόδεμα επένδυσαν σε ένα ρεύμα αλλάγής πολλά υποσχόμενο.
    Είμαστε αυτοί που σήμερα ξυπνούμε κάθε πρωί φτωχοί και ταπεινωμένοι, περιμένοντας να βραδιάσει, να μας βρει το ξημέρωμα μιας άλλης καλύτερης ημέρας.

    Η τοποθέτησή μου είναι σαφής.Δεν κοματικολογώ. Μακριά από εμένα τέτοια πρόθεση.
    Απλά εκφράζομαι εκ βαθέων γιατί πιστεύω εκ πείρας ,ότι για να μπορέσει κανείς να διαχειριστεί μια δύσκολη φάση στην ζωή του πρέπει, πρωτίστως ,να την αναγνωρίσει,να την δεχτεί ,να προσγειωθεί για να ξαναβρεί τον βηματισμό του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα Λυγερή μου....!
    δεν είναι μόνο τίτλος ταινίας. Είναι και αλήθεια ζωής.
    Και αυτά τα κουρέλια είναι που κινούν το μύλο της ζωής. Με το μόχθο και τον ιδρώτα τους.
    Μου άρεσε πολύ η ανάρτησή σου Λυγερή μου. Όπως πάντα.
    Να σου ευχηθώ καλή Μεγαλοβδομάδα με πολλές ευχές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιητικός ο συνειρμός Γιάννη μου. Όχι , δεν θα συμφωνήσω μαζί σου .
      Οι βράχοι μπορεί να ανεμοδέρνονται και να κονταροχτυπιούνται από τα λυσσασμένα κύματα, μένουν όμως πάντα εκεί ΟΡΘΙΟΙ. Κι όταν κοπάσει η θύελλα, λαμποκοπούν γυμνοί κάτω από τον ήλιοι και μέσα από την σιωπή τους γράφουν ιστορία σε μια νέα σελίδα. Θα το δεις…
      Φιλί

      Διαγραφή
  3. Δεν ξέρω αν όλοι έχουν κατανοήσει τους λόγους που μας έφεραν σ'αυτή τη θέση αλλά μου αρκεί που πάρα πολλοί το συνειδητοποίησαν και το αντιμετωπίζουν. Και ναι είναι πάρα πολλοί.
    Από εδώ και πέρα είμαστε φτιαγμένοι για να ζήσουμε!Πάμε λοιπόν!
    Καλή Μεγαλοβδομάδα Λυγερή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι σίγουρη Άννα μου ότι όλοι,( και μεις και οι άλλοι, και οι εδώ και οι από κεί, και ομοφωνούντες και διαφωνούντες, και οι ΣΥΝ και οι ΑΝΤΙ ) έχουν συνειδητοποιήσει τις αιτίες που οδήγησαν στο σήμερα.
      Ακόμη κι αυτοί οι βολεμένοι που τα τεκτονόμενα δεν τους άγγιξαν ,ξέρουν τουλάχιστον να υπολογίζουν και να μετρούν τα χρόνια που χρειάστηκαν .
      Ας μην το συνεχίσουμε. Αρκετά ως εδώ.

      Αλλά όπως λες Εσύ και ο συγγραφέας του οποίου το άρθρου στάθηκε η αφορμή για την δική μας παρέμβαση ,από δω και πέρα είμαστε φτιαγμένοι---προγεγραμμένοι θάλεγα εγώ----
      για να ζήσουμε.

      Καλή εβδομάδα γλυκιά μου, όσο γίνεται μέσα στο αγιασμένο πνεύμα των ημερών.

      Διαγραφή
  4. Κιεγω δεν πολιτικολογω οταν γκρινιαζω και τα βαζω με ολες ανεξαιρέτως τις κυβερνησεις και το αστειο ειναι πως αλλοι με θεωρουν αριστερη ,αλλοι δεξιοι μεχρι και χρυσαυγιτισσα ναι ! ...ναι το ακουσα κιαυτο ...βεβαια εσυ εδω απλα δεν γκρινιαζεις αλλα βαζεις με ενα μοναδικο ρυθμο με σχεδον ποιητικο λογο σε μια σειρα ολες τις εικονες ,ολα τα βιωματα της καθημερινοτητας μας που οι περισσοτεροι συχαινομαστε και ουτε που φανταζομασταν πως θα γινοταν τετοιας ποιοτητας οταν φωναζαμε για ψωμι παιδεια ελευθερια .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, σύνηθες αυτό Ολυμπία μου. Γιατί όμως εντυπωσιάζεσαι ;
      Δεν ξέρεις ότι άνθρωποι ,ουκ ολίγοι, για τους οποίους οποιαδήποτε γνώμη ή τοποθέτηση που δεν συμπλέει με την δική τους είναι για τον καιάδα και όποιος την εκφράζει δεν είναι μόνο ειδεχθής δικός τους αντίπαλος ,αλλά εχθρός της Δημοκρατίας και ανθέλληνας φυσικά.

      Άστα να πάνα μέρες που είναι. Ας μην αναλύσουμε τώρα το κόστος της απουσίας της συναντίληψης σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας.

      Ειρηνική μεγαλοβδομάδα ας ευχηθούμε φίλη μου

      Διαγραφή
  5. Πιστέψαμε, συνταχθήκαμε κάτω από κομματικές σημαίες διότι θεωρήσαμε αυτούς Σωτήρες..., απογοητευτήκαμε πολλάκις μαζί τους, προσγειωθήκαμε απότομα, αγωνιούμε για τα παιδιά μας σήμερα-ακόμα για το δικό μας μέλλον, αλλά συνεχίζουμε παλεύοντας με την καθημερινότητα, που δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει αύριο.... Όταν ξεκίνησε η κρίση, σε μια εγγραφή μου ( στο αλήσtου μνήμης path...)είχα γράψει "Ψηλά το κεφάλι"... το ίδιο προσπαθώ να κάνω και σήμερα... συνεχίζουμε, ελπίζω πιο σοφοί απ' ότι χθές!
    Την καλημέρα μου, Λυγερή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και πιο γνωστικοί και πιο έμπειροι μεν ,αλλά και προσγειωμένοι ανωμάλως δε, αναγκαστικά Βασίλης μου.
      Είναι μες την ανθρώπινη φύση να αναζητά ,να ελπίζει ,να πιστεύει πάντα σε κάτι άλλο καλύτερο,υπερβολικό ίσως, νέο, διαφορετικό, και δεν θα απολογηθούμε σε κανέναν γι αυτό.

      Μαζί σου λοιπόν . «Ψηλά το κεφάλι» για να δούμε τον ήλιο να παίρνει πάλι μπροστά….
      Καλησπέρα συνοδοιπόρε (σταθερή αξία) στον Πηγαιμό της Ψυχής μου

      Διαγραφή
    2. Σε παρακαλώ δάσκαλε ,πως μπορώ να έχω τις "ανθρώπινες ιστορίες σου"? γιατί μέσω διαδικτύου δεν λειτουργώ αυτήν την εφαρμογή .Να σου στείλω μέσω e-mail την διεύθυνσή μου να το παραλάβω μέσω μεταφορικής ή μέσω ταχυδρομείου επί αντικαταβολή ? Όπως θέλεις Εσύ.
      Ευχαριστώ.

      Διαγραφή
    3. Στείλε μου τη διεύθυνση σου, στο inbox του messenger για ασφάλεια και θα σου στείλω αντίτυπο, Ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  6. Εν Τάξει Βασίλη μου ,έστειλα ήδη( σήμερα το πρωί) την διεύθυνσή μου στο gmail σου και σε ευχαριστώ πάρα πολύ προκαταβολικά .
    Χρόνια Πολλά με υγεία και γαλήνη να βιώσουμε τις Άγιες ημέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή