Ω.... λατρεμένη Μαρία Πολυδούρη Λυγερή μου. Η Ευαισθησία της ψυχής σου....! εκφρασμένη εδώ με την επιλογή σου στο όμορφο αυτό τραγούδι. Να στείλω καλησπέρες γλυκές.
Αστάθμητοι παράγοντες παρεμποδίζουν την ανελλειπή επίσκεψή μου στο διαδίκτυο, ακόμη και στις σελίδες μου...
Σήμερα μόλις μπήκα εδώ και παρ' ότι ένοιωσα την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη (δεν το συνηθίζω γιατί συνήθως είμαι συννεπής),δεν σου κρύβω την χαρά μου για το αντάμωμα .
Έχεις λείψει..Χαθήκαμε ή, σε μένα την κακομαθημένη σου φαίνονται πολλές οι μέρες και το κενό ευδιάκριτο;;; Όπως και να το πούμε είναι αληθές 'οτι είσαι από τους ελάχιστους, για να μην σου πώ ο μόνος, που στέκεσαι στις επάλξεις της νοητικής επικοινωνίας μου μετάξυ των γειτόνων στο Path . Αν για Χ λόγους αυτός ο άυλος κρίκος "σύνδεσης" σπάσει δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτ' άλλο..
Ένα από τα ελαττώματα μου πράγματι είναι η ευαισθησία ( κάθε τι που ξεπερνά σε μένα το μέτρο γίνεται παράδειγμα προς αποφυγή .) Αλλά νομίζω ότι όλους μας -'οσοι ευλογημένοι ν'αγαπήσουμε και ν' αγαπηθούμε- μας εξέφρασαν, έστω και σε μια φάση της ζωής μας, αυτοί οι στίχοι της Μαρίας Πλυδούρη .
Σας εύχομαι να περάσετε χαρούμενα το τριήμερο . Εγώ στα ίδια και επι τα αυτά .Αλλά τώρα αμέσως θα πεταχτώ να πιώ μια γουλιά ηδύποτο και να μεθύσω την ματιά μου μ' ένα "Βλέμμα στην Όχθη του Ποταμού"
Ω.... λατρεμένη Μαρία Πολυδούρη Λυγερή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ευαισθησία της ψυχής σου....! εκφρασμένη εδώ με την επιλογή σου στο όμορφο αυτό τραγούδι.
Να στείλω καλησπέρες γλυκές.
Χρόνια Πολλά Γιάννη μου .
ΔιαγραφήΑστάθμητοι παράγοντες παρεμποδίζουν την ανελλειπή επίσκεψή μου στο διαδίκτυο, ακόμη και στις σελίδες μου...
Σήμερα μόλις μπήκα εδώ και παρ' ότι ένοιωσα την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη (δεν το συνηθίζω γιατί συνήθως είμαι συννεπής),δεν σου κρύβω την χαρά μου για το αντάμωμα .
Έχεις λείψει..Χαθήκαμε ή, σε μένα την κακομαθημένη σου φαίνονται πολλές οι μέρες και το κενό ευδιάκριτο;;;
Όπως και να το πούμε είναι αληθές 'οτι είσαι από τους ελάχιστους, για να μην σου πώ ο μόνος, που στέκεσαι στις επάλξεις της νοητικής επικοινωνίας μου μετάξυ των γειτόνων στο Path . Αν για Χ λόγους αυτός ο άυλος κρίκος "σύνδεσης" σπάσει δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτ' άλλο..
Ένα από τα ελαττώματα μου πράγματι είναι η ευαισθησία
( κάθε τι που ξεπερνά σε μένα το μέτρο γίνεται παράδειγμα προς αποφυγή .)
Αλλά νομίζω ότι όλους μας -'οσοι ευλογημένοι ν'αγαπήσουμε και ν' αγαπηθούμε- μας εξέφρασαν, έστω και σε μια φάση της ζωής μας, αυτοί οι στίχοι της Μαρίας Πλυδούρη .
Σας εύχομαι να περάσετε χαρούμενα το τριήμερο .
Εγώ στα ίδια και επι τα αυτά .Αλλά τώρα αμέσως θα πεταχτώ να πιώ μια γουλιά ηδύποτο και να μεθύσω την ματιά μου μ' ένα "Βλέμμα στην Όχθη του Ποταμού"
Ευχαριστώ