Παρασκευή 9 Μαρτίου 2018

Εμείς και οι Άλλοι

Εμείς και οι Άλλοι ....
09 Μαρ 2011
6 Σχόλια

Με όλο τον  σεβασμό ,την  κατανόηση ,την ομόψυχη αλληλεγγύη στην συντάκτρια του κειμένου που ακολουθεί   μητέρα  ΑμεΝΥ   αλλά και την  «συγγένεια» που εκ των πραγμάτων έχω  μαζί της  θα μου  επιτρέψει  να  διαφωνήσω  όχι επί της ουσίας του περιεχομένου της επιστολής της  αλλάως προς το κέντρο βάρους  που δίνει στο πρόβλημα.
Ως μητέρα ΑμεΝΥ ουδέποτε εισέπραξα  εγω  η το παιδί μου
άρνηση ,απόρριψη, ή ρατσισμό από κανέναν  πολίτη.
Αντίθετα  θαυμασμό (χωρίς να κατάλαβα ποτέ γιατί) εισέπραξα από την Κοινωνία.
Θεωρώ  ότι δεν είναι υπεύθυνοι   "οι  ΑΛΛΟΙ "  για την μη αποδοχή έως και ανοχή του  «παιδιού με ειδικές ανάγκες»
Πρωταίτιοι αυτής της κατάστασης- που πρέπει  να παραδεχτούμε ότι δεν είναι ή ίδια όπως πριν μια δεκαετία,- είμαστε  οι  γονείς του παιδιού όσο κι αν ακούγεται σκληρό αυτό.
"ΕΜΕΙΣ "  είμαστε αυτοί που περιθωριοποιηθούμε το παιδί μας και  εαυτούς, αρνούμενοι  να δεχτούμε το πρόβλημα ,να σηκώσουμε τον σταυρό  της αναπηρίας του  με υπερηφάνεια κι αξιοπρέπεια  !.
ΑΒΟΗΘΗΤΟΙ  από την Πολιτεία  και από το  οικογενειακό μας περιβάλλον, κλεινόμαστε στον εαυτόν μας,  ανακυκλώνουμε το δράμα μας και εξαιρούμε  κάθε  άλλο χρώμα απ' την  Ζωή  του παιδιού  αλλά και την προσωπική μας , εκτός του  μαύρου..
Ευτυχώς οι  σημερινοί νέοι γονείς ,κι έχω  γνωρίσει αρκετούς, παρ' ότι οι συνθήκες  για την αντιμετώπιση των προβλημάτων ενός ειδικού παιδιού δεν έχουν αλλάξει  θεαματικά ,τα αντιμετωπίζουν  παλικαρίσια, μαχητικά , ανοίγονται στην κοινωνία  και διεκδικούν τα δικαιώματα του παιδιού τους  αλλά και τα δικά τους.  Προσπαθούν  οι ίδιοι να μην ισοπεδωθούν και το καταφέρνουν  να ζουν  όπως όλοι  οι Έλληνες πολίτες με τα καθημερινά  σοβαρά προβλήματα αλλά και τις ...μικροχαρές  της Ζωής!
Για  περισσότερα παραπέμπω στο μόνιμο μήνυμα που εκπέμπεται  από το  Profile  μου  στο Pathfinder
Λυγερή
```````````````````````````````````````````````



Εμείς και τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Πότε επιτέλους ο κόσμος μας θα αλλάξει; Πότε θα ωριμάσουμε ως κοινωνία; Θα αποκτήσουμε ποτέ παιδεία και κοινωνική μόρφωση; Θα απαλλαγούμε ποτέ από τα κόμπλεξ που κουβαλάμε;


Στην αρχαιότητα θεωρούσαν την ασθένεια και τα σωματικά ελαττώματα ένδειξη αμαρτίας. Οι Σπαρτιάτες όπως όλοι γνωρίζουμε εξόντωναν κάθε νεογέννητο μη αρτιμελές ρίχνοντάς το στον Καιάδα.
Στο μεσαίωνα πολλές φορές πίστευαν ότι οι άνθρωποι με διανοητικές η σωματικές ατέλειες είχαν καταληφθεί από το διάβολο και γι' αυτό τους έκαιγαν.

Στην αναγέννηση τους θεωρούσαν άτυχους και τους εγκατέλειπαν σε ιδρύματα.
Σήμερα εμείς οι σύγχρονοι άνθρωποι στη σύγχρονη κοινωνία που ζούμε εξακολουθούμε να θεωρούμε τα ειδικά άτομα ως < < κοινωνικό ταμπού >>. Συνεχίζουμε να φοβόμαστε τον άνθρωπο  που είναι διαφορετικός από εμάς, τον διαχωρίζουμε σωματικά, εκπαιδευτικά και συναισθηματικά από τον υπόλοιπο πληθυσμό και συχνά του συμπεριφερόμαστε σαν κατώτερο. Ό,τι είναι διαφορετικό από εμάς το υποτιμούμε και φτιάχνουμε έναν ακρωτηριασμένο κόσμο γι' αυτούς απομονώνοντάς τους.

Εγώ ως γονέας παιδιού με ειδικές ανάγκες δέχομαι συχνά την αρνητική στάση της κοινωνίας αλλά και το ρατσισμό σε όλο του το μεγαλείο από κάποιους ανεγκέφαλους χωρίς παιδία και κοινωνική μόρφωση. Στην πορεία της ζωής μου και στον αγώνα μου ώστε να κάνω πράξη την ενσωμάτωση του παιδιού μου στην πραγματική ζωή και όχι σε αυτήν της απομόνωσης έχω συναντήσει πολλούς που προσπάθησαν με τον χειρότερο τρόπο να πληγώσουν το παιδί μου και να διώξουν το χαμόγελό από τα χείλη μας.

Αγαπητοί μου όποιοι κι αν είστε εσείς ,δε μασάμε έχουν προσπαθήσει κι άλλοι αν νομίζετε πως θα μας λυγίσετε με τον τρόπο σας και θα απομονώσετε αυτά τα τόσο τέλεια και αγνά παιδιά που το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι  να  διδάξουν σε όλους μας δύναμη ψυχής και αγάπη.
 Γελιέστε. Λυπάμαι πάρα πολύ που με τη στάση σας κάποιοι καλλιεργείτε σε μεγάλο βαθμό τόσο αρνητικό κλήμα. Εικόνες σαν αυτές που είδαμε σε ίδρυμα τις προηγούμενες ημέρες δείχνουν τον πολιτισμό και την παιδεία που έχουμε υπεύθυνοι γι' αυτές τις εικόνες  είμαστε όλοι μας.

Πόσοι  από εμάς άραγε έχουν σκεφτεί ότι η ζωή μας μπορεί να αλλάξει από τη μια στιγμή και από αρτιμελείς φυσιολογικοί άνθρωποι ξαφνικά μετά από κάποιο ατύχημα η κάποια ασθένεια να βρεθούμε στην άλλη όχθη που πάντα υποτιμούσαμε και ποτέ δεν μάθαμε να σεβόμαστε.

Πρέπει  επιτέλους κάποτε ως κοινωνία να ωριμάσουμε και να καταλάβουμε πως δεν μπορούμε να στιγματίζουμε βάζοντας ετικέτες. Πρέπει όλοι ανεξαίρετα κάποτε να απαλλαγούμε από τις παραδοσιακές μας προκαταλήψεις ώστε η νέα γενιά να μπορεί να κοιτάζει όλους του αανθρώπους στα μάτια και να μην γυρίζει το βλέμμα αλλού.

Σταλίδου Ζαφειρούλα
http://www.laosver.gr



10 σχόλια:

  1. ΄΄Οχι μόνο τιμής ένεκεν αλλά ως έκφραση σεβασμού κι ευγνωνομωσύνης στους επισκέπτες αυτήςτης σελίδας που δεν αρκέστηκαν σ' ένα πέρασμα αλλά αφιέρωσαν χρόνο ,συναίσθημα και σκέψη, αντιγράφω εδώ τους διαλόγους μας.
    ````````````````````````````````````````````

    ------ΛΥΓΕΡΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Τετάρτη, 9 Μαρτίου 2011 9:12 πμ

    Αμαρτήματα πολιτικά, βαφτίσανε οι δυνάστες των ψυχών
    Τα «Θέλω» «Τα μπορώ» Τα «ονειρεύομαι» Τα «ελπίζω»
    Τα «διεκδικώ» Τα «δικαιούμαι» γιατί γεννήθηκα άνθρωπος.

    Όχι μου είπαν είσαι «αντικαθεστωτικός» «αχάριστος» «χαζός» «περιττός» «άχρηστος» «επιζήμιος» «δαπανηρός».Δεν χωράς πουθενά κοινωνικά .Περιθώριο έχει για σένα σχεδιαστεί.

    Ένα κομμάτι ψωμί κι ένα κρεβάτι είναι αρκετό. Μη ζητάς ,
    μη λες πολλά .Κανένας δεν σε ακούει

    Ένα παλαμάκι κάπου -κάπου όταν όρθιος πετάς (σακάτη). Πάρε και κάποια ψίχουλα επίδομα αναπηρίας όταν δεν έχεις
    που την κεφαλή σου κλείναι

    Κακομοίρα αξιοθρήνητη εξουσία ίσα-ίσα
    στην καρέκλα σου χωράς

    Τα σπουργίτια ζούνε επειδή τα διάλεξε η ζωή .
    Δεν τ' αφήνει να χαθούν πριν ακόμη γεννηθούν.
    Χαμογελά να περπατούν στα χαμηλά και σ' ένα νεύμα Αγάπης να πετούνε πιο ψηλά.
    Εσύ σέρνεσαι σαν το σκουλήκι ,ν' αναρριχηθείς ,να γαντζωθείς
    σε θώκους κυβερνητικούς. Ν' αρπαχτείς ,να κρατηθείς από «κλειδιά» κελιών όπου γερά κρατάς φυλακισμένη την κοινωνική δικαιοσύνη ...Αυτή είναι η ουσιώδης λεπτομέρεια που κάνει την διαφορά, μεταξύ εσένα και τ'ανάπηρου, τ'απροστάτευτου κι ανυπεράσπιστου παιδιού

    παντοδύναμη εξουσία !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΧΟΛΙΩΝ

    ------lalio20 υιος +ασωτο: Τετάρτη, 9 Μαρτίου 2011 11:04 πμ

    Έχει σημασία κορίτσι μου οι άνθρωποι με προβλήματα να μην ξεκόβουν από το σύνολο αλλά και το σύνολο των ανθρώπων να μην αποστασιοποείται από τα προβλήματα των ολίγων.
    Μέσα απ' αυτή την επαφή και την επικοινωνία διατηρείται η συνοχή της κοινωνίας μας, αντέχει η ανθρωπιά ,αλλά και η γνώση που μας φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια και την πραγματική ζωή.
    Την καλημέρα μου με αγάπη
    lalio20

    -----ΛΥΓΕΡΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Τετάρτη, 9 Μαρτίου 2011 2:52 μμ
    Είναι αλήθεια και ισχύει για όλους, το ότι σήμερα η αγάπη στον συνάνθρωπο δεν είναι και καθρέφτης της κοινωνίας, για να μην ειπώ ότι είναι και ντε μοντέ, όμως στον ένα ή στον άλλον βαθμό κάπως έτσι ήταν πάντα, όμως συμφωνώ ότι και η δική μας στάση έχει να κάνει, ο τρόπος, το τι θέλουμε, το πως, τα γιατί και γενικά η στάση μας, είναι αυτή που μας αξιώνει, ή μας βλέπουν οι άλλοι σαν το κακό σπυρί και τότε αντί να ψαχτούμε διαλέγουμε το εύκολο, δηλαδή την φιλοκατήγορα στάση, λες και είναι η λύση και το τέλος μαζί. Γνώμη μου είναι ότι μια αξιοπρεπή στάση, αφοπλίζει και αναγκάζει τον άλλον σε μέτοχο σεβασμού απέναντι μας. Από εκεί και πέρα, εύκολο είναι να σκύψει με την πρέπουσα κατανόηση και αν δεν μπορεί να δώσει λύση, δεν πετά και πέτρα, δεν δείχνει ελαφρά την καρδία την απομόνωση, το περιθώριο.

    -----ΛΥΓΕΡΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Τετάρτη, 9 Μαρτίου 2011 2:52 μμ

    Αυτή την αξιοπρεπή στάση Σωτήρη μου αγαπημένε ,υπερασπίζομαι με φανατισμό για όλους τους ανθρώπους . Έτι περισσότερο για κείνους που δεν έχουν να επιχαίρονται για πολλά . Ας διαφυλάξουμε τουλάχιστον σαν κόρη οφθαλμού την αξιοπρέπειά μας. Γιατί αν οι ίδιοι υποβαθμίζουμε την αξιο-πρέπεια μας πως έχουμε την απαίτηση να μας σεβαστούν οι άλλοι;; Ο σοφός --κατά άλλα--Λαός μας, λέει.: «Ο άλλος όπως σε βλέπει σε εκτιμά»
    Αν αυτό γινόταν βίωμα ,η ζωή μας θα είχε πρόσωπο διαφορετικό και το κορμί μας θα στεκόταν όρθιο ,ευθυτενές.
    Σαν άτομα αλλά και σαν Λαός δεν θα ανταποκρινόταν με ευκαμψία στην πάσης φύσεως βούληση των ισχυρών. Την εξουσία, την καταπίεση,την αδικία, την προσβολή ή την περιφρόνηση ακόμη και την ατυχία.
    Παρηγοριά είναι να σε συναντώ στον ΠΗΓΑΙΜΟ μου και το ξέρεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΣΥΝΕΧΕΙΑ....

    -----Ζείδωρον : Πέμπτη, 10 Μαρτίου 2011 11:57 πμ

    Λυγερή μου καλημέρα!
    Δεν έχω να προσθέσω τίποτα σε όσα γράφετε εσύ και η κυρία Σταλίδου παρά μόνον ότι όσοι είναι έξω από το χορό είναι πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατον να καταλάβουν τους "χορευτές" και τα προβλήματά τους.Θέλω όμως να πιστεύω πως όσο εξελίσσεται η κοινωνία μας αποκτά ευρύτερο πνεύμα κι αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ως άνθρωπο!Μακάρι και οι υπεύθυνοι της πολιτείας να απαλλαχθούν από αγκυλώσεις,γραφειοκρατίες και στενοκεφαλιά!

    ----ΛΥΓΕΡΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Παρασκευή, 11 Μαρτίου 2011 0:15 πμ

    Το πρόβλημα που περιγράφει η κυρία Σταλίδου είναι ένα από τα μύρια όσα , έχουν να αντιμετωπίσουν οι γονείς με "Ειδικά Παιδιά".

    Εγώ όμως επιμένω ότι όπως όλοι οι άνθρωποι τα προσωπικά τους προβλήματα πρέπει να τα διαχειρίζονται με αξιοπρέπεια ,ετσι και μεις, οι Γονείς παιδιών ΑμεΑ καλούμεθα να υπερβούμε τον εαυτό μας .Να ξεπεράσουμε οι ίδιοι ταμπού και προκαταλήψεις ,να υψώσουμε το ανάστημά μας( κι αν δεν έχουμε ,αιτία είναι αυτή η δοκιμασία να αποκτήσουμε ) και να μην τροφοδοτούμε κανέναν με την ηττοπάθεια μας , το κόμπλεξ ή την απόρριψη της κατάστασης μας. Να μην δίνουμε σε κανένα το δικαίωμα να μας πληγώνει αλλά με την αξιοπρεπή συμπεριφορά μας να του εμπνέουμε ακόμη και να του επιβάλλουμε σεβασμό .
    Θα μου πεις εύκολο τόχεις;
    ΝΑΙ δεν είναι δύσκολο όταν αγαπάς το παιδί σου πάνω από τον εαυτό σου ....

    Η τελευταία καληνύχτα μου σε σας Δημήτρη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καλό μεσημέρι Λυγερή μου !! Καλορίζικος ο καινούργιος σου χώρος ιστότοπος στο google κα στο blogger . H ευαισθησία σου βρίσκεται διάχυτη παντού το ίδιο ο λόγος σου κυλά ήρεμα και δυνατά .
    Νομίζω ότι θα ήταν καλό για την εμφάνιση του ιστολογίου Στον Πηγαιμό για την Ιθάκη..να διορθώσεις το εύρος από ΔΙΑΤΑΞΗ , Εργαλεία σχεδίασης θέματος βρίσκονται στο κέντρο πάνω από το θέμα επιλέγεις προσαρμογή εύρους . Καλή Ιθάκη Λυγερή μου θα σε ακολουθώ ,καλή δύναμη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. • koulapan Οφείλω να σε ευχαριστήσω για την αδιάλειπτο παρακολούθηση εκ μέρους σου του ΠΗΓΑΙΜΟΥ στο Path. Εκτιμούσα μέχρι πρόσφατα την διακριτική σιωπηλή παρουσία σου σε όλες τις αναρτήσεις μου αλλά σήμερα δεν σου κρύβω την χαρά μου για την παρουσία σου αυτοπροσώπως εδώ , τα καλά σου λόγια και την βοήθειά σου.
      Την αξιοποίησα πάραυτα και ιδού το αποτέλεσμα. Σε χιλιοευχαριστώ

      Διαγραφή
  5. Με εντυπωσίασε Λυγερή μου η απάντησή που έδωσες στη μητέρα του ειδικού παιδιού! Για πρώτη φορά βλέπω να εκφράζεται, από άνθρωπο που αντιμετωπίζει την ίδια κατάσταση, μια τόσο αντικειμενική άποψη! Είναι προς τιμήν σου, και αυτό με κάνει να σε σέβομαι ακόμα περισσότερο!
    Δίνεις ένα υγιές "δείγμα γραφής" σε όλους μας.
    Συγχαρητήρια και καλή συνέχεια στο έργο σου.
    Σε φιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ Μαρία μου αγαπημένη ,λόγω της ενεργούς συμμετοχής μου στον κόσμο αυτών των παιδιών έχω γνωρίσω πάρα πολλούς γονείς ειδικών παιδιών.

      Δεν σου κρύβω λοιπόν ότι πολλοί – ιδιαίτερα νέοι και συνειδητοποιημένοι- διαχειρίζονται την ιδιαιτερότητα των παιδιών τους όπως την περιγράφω και την υπαινίσσομαι στη φίλη μας μητέρα ΑμεΝΥ .
      Προϋπόθεση βέβαια μιας τέτοιας στάσης ζωής απέναντι στο πρόβλημα -γιατί είναι πράγματι πρόβλημα- είναι δύο πράγματα. ΕΙΛΗΚΡΙΝΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗ και
      ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΑΓΑΠΗ για το παιδί .
      Όχι πως ένας γονιός που διαχειρίζεται με νοσηρό τρόπο αυτή την ισόβια δοκιμασία του δεν αγαπά το παιδί του .Προς Θεού.

      Αλλά, ξέρεις πολλούς ανθρώπους να διαχειρίζονται τις οποιεσδήποτε αντιξοότητες της ζωής απολύτως σωστά ;;;;; Εγώ όχι καλή μου.

      Φιλιά

      Διαγραφή
  6. Χαίρομαι Λυγερή μου να σε ξαναβρίσκω μάχιμη και προοδευτική.
    Πολύ με άγγιξε και μένα η απάντηση που έδωσες την αγαπητή μητέρα του παιδιού. όπως ακριβώς το αναφέρει και η Μαρία αό πάνω δηλαδή.
    Μας κάνεις να σε καμαρώνουμε μία ακόμα φορά και να είμαστε περήφανοι για τον αγώνα σου.
    Πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα τώρα που με ξαναβρίσκεις. Γιατί μ΄΄εχασες ποτέ από τα μάτια σου;
      Eκτός αν το «σε ξαναβρίσκω» πάει στο ..μάχιμη . Κι εγώ που έχω την μύγα μυγιάζομαι και σε δικαιολογώ απολύτως γιατί πολλοί και διάφοροι κι όχι και τόσο αστάθμητοι παράγοντες μ’ έχουν περάσει στα ..μετόπισθεν.

      Αλλά επειδή με τσίγκλησες φίλε, θα δεις και γω τι θα σου κατεβάσω εδώ την Δευτέρα .Θα δεις.
      Φιλί.

      Διαγραφή
  7. Λυγερή μου μόνο να υποκλιθώ μπορώ μπροστά στην αντικειμενικότητα σου. Να σε έχει ο θεός καλά!
    Καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή