Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017

Το δαιμόνιο της γραφής.

Τι σημασία έχει από που έρχεσαι ,ποιος/ποια  είσαι και που πας ;
 Τι  σημασία έχει  ποια είναι η γλώσσα που μιλάς ;
  Όταν  έχεις  μέσα σου το δαιμόνιο της γραφής,   είσαι όλου του κόσμου Άνθρωπος Εσύ που  ξέρει να μιλά  την  παγκόσμια γλώσσα της ψυχής  .




            Το υπόγειο αναποδογυρισμένη θέα

Οι καταιγίδες νερό για να καθαρίσει η όραση σου
Ο σεισμός χαλασμένη νότα χορεύει μαζί σου
Η φωτιά ζεστή κουβέρτα της νύχτας του Φλεβάρη
Η πλημμύρα θάλασσα για να κολυμπήσεις δίχως βάρη
Ο γκρεμός βάθρο για να βγάλεις κρυμμένα φτερά
Η ομίχλη γύρω σου θολωμένα γυαλιά
Το υπόγειο αναποδογυρισμένη θέα
Η πληγή άγγιγμα ενός άμαθου συγγραφέα
Η μοναξιά σου μια φάρσα φίλων για να νομίζεις πως σε ξεχάσαν
Το πάτωμα που αγκαλιάζεις βήμα που τόσοι και τόσοι χασαν
Ανοιγμένα ρουθούνια για να παίρνεις καλύτερα αέρα
Κομμένη ανάσα από κυνήγι σε μονόχρωμη σκακιέρα
Σφιγμένα δόντια χαμόγελο κρυμμένο
Ματωμένα χείλη από μπογιές βαμμένο
Κουλουριάζεσαι γιατί έχει κρύο
Μουρμουράς χωρίς να παίζει κάτι στο ηχείο
Έχει κρύο
Έχει κρύο γιατί για σένα πια ξημέρωσε.
Έχει κρύο γιατί τίναξες την κουβέρτα του Φλεβάρη.
Έχει κρύο γιατί το πάτωμα έγινε βόλτα στο Bαρδάρη.
Σηκώνεσαι κιόλας
Το βλέπω
Σηκώνεσαι δίχως να ακουμπάς τοίχους και να ψάχνεις χέρια
Το βλέπω
Είσαι εσύ που ξεσκονίζεις τους ώμους από τη σκόνη του χθες
Το βλέπω
Είσαι εσύ που πετάς την πυξίδα, ξέρεις πια καλό σημάδι
Σε ποιον μιλάς;
Κάποιον παλιό εαυτό χαιρετάς
Το βλέπω
Ξεκινάς
Σε βλέπω
Προχωράς….. Προχωράς!


Συγγραφέας Τάμι Γκεκτσιάν
Σπούδασα στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης(ΑΠΘ) . Συνέχισα τις περαιτέρω σπουδές μου σε μεταπτυχιακό επίπεδο ενώ πλέον το δαιμόνιο της γραφής είχε κάνει ορατή την παρουσία του.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου αναζητώ ένα μολύβι και μια κόλλα χαρτί ή μετέπειτα πληκτρολόγιο και οθόνη, για να αποτυπώσω σκέψεις, όνειρα, ιστορίες…
Όνειρο μου ένας κόσμος όπου οι άνθρωποι θα έχουν τα μάτια τους κάτω στην ψυχή και το χαμόγελο κολλημένο πάνω στα χείλη. Η Τάμι Γκεκτσιάν είναι συγγραφέας του βιβλίου "Λέξεις χωρίς ήχο" Εκδ. Γερμανός.





2 σχόλια:

  1. Καλησπέρα σου Λυγερή μου....! Εξαιρετικό. Εμπνευσμένη ανάρτηση γεμάτη ευαισθησία και χρώμα. Καλό σου μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου το μήνυμα της "παρουσίας" σου είναι σημαντικό ! Ξέρεις γιατί .( να μην επαναλαμβάνομαι και γίνομαι κουραστική)

      Εύχομαι μόνο να είσαι πάντα καλά .
      Όσο για την κοπελιά της ανάρτησης, αυτονόητο είναι ότι δεν είναι μοναδική ταλαντούχος Γυναίκα της εποχής. Το ξεκάθαρο όμως μήνυμα που εκπέμπει είναι πώς "Το δαιμόνιο της γραφής" είναι ένας από τους κοινούς παρονομαστές των ανθρώπων που αισθάνονται και εκφράζονται με την ψυχή τους.
      Καμιά σημασία δεν έχει-και κάνει στην πάντα- η καταγωγή, η ιθαγένεια ,η πατρίδα, το φύλο ακόμη και η διαφορετική πολιτιστική τους κουλτούρα.
      Αυτοί έχουν το χάρισμα να μιλούν -γράφοντας- στην παγκόσμια γλώσσα της καρδιάς και να γίνονται αντιληπτοί όπου υπάρχουν Άνθρωποι.
      Φιλιά

      Διαγραφή