Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Οι άθλιοι των Αθηνών

Ανθρώπινες στιγµές στο κέντρο της Αθήνας

Εβαλε το χέρι στην τσέπη ψάχνοντας λίγα ψιλά. Λύγισε ελαφρά τα γόνατα ισορροπώντας πάνω στα κόκκινα ψηλοτάκουνά της. Ύστερα, έσκυψε και άφησε τα κέρµατα να πέσουν µέσα στο πλαστικό δοχείο της ηλικιωμένης γυναίκας.

Οδός Πειραιώς. Πρωί Τετάρτης. Η νεαρή ιερόδουλη φορά ένα έντονο κόκκινο κοντό φόρεµα που μαγνητίζει τα βλέµµατα των περαστικών.
Περνώντας στο απέναντι πεζοδρόμιο σταµατά μπροστά από την ηλικιωμένη άστεγη.
Αφήνοντας τα κέρµατα να πέσουν χαμογελά ελαφρά.
Η άστεγη – ακίνητη µε το πρόσωπο να ακουμπά το πεζοδρόμιο – δεν την έχει καν αντιληφθεί.
Στέκοµαι για λίγο παρακολουθώντας τη σκηνή και ύστερα συνεχίζω προς την Αγίου Κωνσταντίνου.

Και εκεί ίδια εικόνα, διαφορετικοί πρωταγωνιστές.

Ένα ζευγάρι μεταναστών περιεργάζονται τον μεσήλικο άστεγο που κοιμάται πάνω σε χαρτόνι. ∆ίπλα στο κουλουριασµένο σώµα του ο σκύλος του – ένα μεγαλόσωμο λυκόσκυλο – κάθεται ήρεµος, συνηθισµένος από τους περαστικούς, µε το λουρί του δεµένο στα κολονάκια του πεζοδροµίου.

Σταµατούν, κάτι σχολιάζουν – δεν ξέρω τι – και αποχωρούν.

Η κοινωνική υπηρεσία του ∆ήµου Αθηναίων µοιράζει καθηµερινά 3.000 µερίδες στο συσσίτιο.
Οπως λένε οι υπεύθυνοι, το πλήθος που περιµένει σε αυτές τις ουρές εναλλάσσεται καθηµερινά: Ελληνες, µετανάστες, ιερόδουλες και συχνά ολόκληρες οικογένειες.

Μια πρωινή βόλτα στην Οµόνοια αρκεί για να ανακαλύψει κανείς το κέντρο και όχι µόνο το γκέτο.
Εκεί όπου η εξαθλίωση, η βρωµιά, τα ναρκωτικά, οι κλοπές υπάρχουν και οι άνθρωποι συνυπάρχουν.

Κατερίνα Βουτσινά
TΑ ΝΕΑ

11 σχόλια:

  1. Το ερώτημα που πρέπει να μας προβληματίσει κατά την γνώμη μου είναι :
    ---Το σύνηθες πλέον της θέασης των άστεγων καταληψιών των πεζοδρομίων στο κέντρο των Αθηνών και άλλων μεγαλουπόλεων , είναι ισχυρό άλλοθι για τη παγωμένη απάθεια και την μηδενική αντίδραση του Έλληνα πολίτη ;
    Μήπως η σιωπηρή αποδοχή του πλήθους σε συνδυασμό με την απουσία ενός ανεπαρκούς κοινωνικού κράτους συγκροτεί το κοινωνικό θερμοκήπιο που παράγει την εξαθλίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ; Την περιφρόνηση της Αξίας της Ζωής ; Τον ευτελισμό κάθε έννοιας Κοινωνικής Αλληλεγγύης ;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ"ΝΑΙ".ΑΧ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτές οι εικόνες είναι ο καθρέφτης ...
    το είδωλο της κοινωνίας μας και του πολιτισμού μας !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος

    Εγώ επιμένω να οραματίζομαι τον Ανθρωπο μέσα μας να έχει πέσει όμως σε χειμερία νάρκη.
    Μια σπίθα χρειάζεται. Μια σπίθα να ανάψει και να μεταδόσει την φλόγα στα αισθήματα και το φιλότιμό για ανθρωπιά κι αλληλεγγύη.
    Ας το δεχτούμε .
    Ο καθένας μας έχει ένα πολύ περιορισμένο ατομικό πεδίο δράσης και δεν είναι το ζητούμενο μεμονωμένες ενέργειες.
    Μόνο ομαδικά ,συντεταγμένα σε γειτονιές, και περιοχές, μπορεί μια δράση ν' αποδειχτεί αποτελεσματική αφού η συνεταγμένη πολιτεία παραμένει ανίσχυρη και συνεπώς απούσα.
    Ευχαριστώ για την επίσκεψη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Side21

    Το περίεργο είναι ότι η ίδια η κοινωνία το απορρίπτει αυτό το είδωλο και στρέφει μετά βδελυγμίας αλλού το πρόσωπό της. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε ανάγκη από ομορφιά και υπερηφάνεια .
    Πως διάολο συμβιβαστήκαμε με την ασχήμια δεν μπορώ να καταλάβω.
    Βέβαια εξήγηση υπάρχει αλλά θα πρέπει ν’ αρχίσουμε να ζούμε απ’ την αρχή για να πιάσουμε την άκρη ,τον μίτο της Αριάδνης που οδήγησε εμάς τους Έλληνες τουλάχιστον στην απώλεια του ανθρώπινου προφίλ μας.

    Νάσαι πάντα καλά φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φρίκη.
    Η αυριανή μας κοινωνία βηματίζει αδιάφορη.

    Δεν φταίει σε τίποτα το κοριτσάκι που βλέπει μία απο τις τραγωδίες που θα πρέπει να συνηθίσει να τις προσπερνά αδιάφορη ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. habilis

    Καλή μέρα φίλε μου

    Πολύ χαίρομαι που έπιασες το μήνυμα της εικόνας που επέλεξα γι αυτό το κείμενο.
    Ξέρεις ,δίνω μεγάλη σημασία στην εικόνα που επιλέγω κάθε φορά σε βαθμό που από μόνη της να τα λέει όλα στον αναγνώστη κι αν ακόμη δεν μπει στο κόπο της ανάγνωσης ολοκλήρου του κειμένου.
    Ακριβώς λοιπόν ! Μέσα από καθημερινές σκηνές ζωής παραδίδομε στις επόμενες γενιές την Ελληνική κουλτούρα live όπως διαδραματίζεται στα πεζοδρόμια και όπου αλλού και όπως αναπαράγεται από τα ΜΜΕ.

    Αυτό είναι ένα ειδεχθές έγκλημα με πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από το εξατομικευμένο δράμα του άστεγου ή περιθωριακού του πεζοδρομίου….
    Νάσαι καλά . Ευχαριστώ και γι' αυτό το συναπάντημα... .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Λυγερή μου Καλημέρα !
    Η εικόνα έγραψε από μόνη της …..
    Αυτήν την κατάσταση δεν την επιλέξαμε, μας την σερβίρουν συνεχώς oι Αόρατοι ορατοί μας προστάτες που φροντίζουν σιγά σιγά να καταφέρουν το άδειασμα του μυαλού και κατά συνέπεια την αποτέφρωση της σκέψης μας,.
    Θέλω να πιστεύω και να αισιοδοξώ, όπως και εσύ, ότι ί σ ω ς κάποια μέρα να φτιάξουν τα πράγματα.. ουτοπία? δεν ξέρω ..πρέπει να προσπαθήσουμε. Πως?
    Μακάρι να ήξερα .
    Τα παιδιά μας τραγικοί κομπάρσοι,, και οι πρωταγωνιστές.. (( γιατί κάποιοι έχουν τον πρώτο ρόλο στα… δρώμενα με το αζημίωτο )) καλά κρατούν…τον πλούτο τους…
    Κάπως έτσι βλέπω την κατάσταση που όλο και μακραίνει, μ α κ ρ α ί ν ε ι.
    …και φοβάμαι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ….. ναι, φοβάμαι το σύνηθες της θέασης όπως ΠΟΛΥ σωστά γράφεις,
    ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟ ….καταλαβαίνουμε τις συνέπειες..
    Να σαι καλά, και να ξέρεις πάντα σε διαβάζω.
    Την Αγάπη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΝΕΑ

    Αστεγοι, µετανάστες, ναρκοµανείς στους δρόµους, κτίρια που λειτουργούν ως υπνωτήρια και χώροι παράνοµων δραστηριοτήτων, ανθυγιεινές εστίες, βρίσκονται δίπλα σε δηµόσιες υπηρεσίες και ξενοδοχεία και καθιστούν εξαιρετικά δυσχερή την ανάπλαση και την «επαναδηµιουργία της χαµένης γειτονιάς».

    Μα δεν μπορεί να το χωρέσει το μυαλό μου.
    Τόσο στενοκέφαλη είμαι τελικά;

    Είναι δυνατόν η Πολιτεία να επιτρέπει την αθλιότητα να συγκεντρώνεται και να εγκαθίσταται μονίμως στο κέντρο των Αθηνών και να μην παρεμβαίνει ;;;
    Οι άστεγοι και περιθωριακοί εν γένει, είναι ένοπλοι επιδρομείς ; Κλιμάκιο της Αλκάϊντας είναι και δεν μπορεί να τους κουνήσει κανείς απ' την καρδιά της Αθήνας;;; .
    Αν σαν λαός δεν μπορούμε να προστατέψουμε την ανθρωπιά μας αλλά και την υγεία και την ασφάλειά μας ακόμη και την ζωή μας ,τότε για ποια εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα μιλάμε ;
    Μήπως τελικά έχουμε πάρει όλη την δόση μας, ζούμε στον κόσμο μας και δεν βλέπουμε δεν συναισθανόμαστε τι γίνεται μες τα πόδια μας ;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. nefeli riga

    Καλώς την .Μια ξεχωριστή παρουσία στον διαδικτυακό χώρο.
    Συνδέω την διαμαρτυρία μου με το σχόλιο σου καλή μου.
    Αν για κάποια κατάσταση πραγματικά δεν φταίει ο Ελληνικός λαός σε τίποτα είναι αυτή όπως την περιγράφεις και την ισχυρίζεσαι. Είναι αδιανόητη αυτή η κοινωνική εξαθλίωση που υποχρεώνουν εμάς και τα παιδιά μας να την δεχόμαστε σαν ένα φυσικό γεγονός και απλά να λυπόμαστε.
    Και μόνο γι αυτήν την άθλια εικόνα στην οποία επέτρεψαν να μετατραπεί η πόλη του Φωτός η Αθήνα , έπρεπε να είχαμε βγει όλοι στους δρόμους και να είχανε τραπεί σε φυγή και οι 300 της Βουλής. Κανείς τους να μην επέστρεφε αν δεν είχαν οριστικά εξαφανίσει αυτήν την μάστιγα από την Ζωή μας, απ' την καθημερινότητά μας .
    Δεν φτάνει η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια που έχουμε όλοι για την επόμενη μέρα ,μας προϊδεάζουν με την παθητική αντιμετώπιση αυτής της εξαθλίωσης για την επέκτασή της σ’ όλες της γειτονιές της Ελλάδος όσον ούπω…
    Σε φιλώ γλυκιά μου και παρηγοριέμαι μόνο στην ιδέα ότι επειδή δεν πάει άλλο ,θα τελειώσει .
    Που θα πάει δεν θα τελειώσει ; Η Ζωή μας κύκλους κάνει….

    ΑπάντησηΔιαγραφή