Τετάρτη 20 Μαρτίου 2019

"Το χρώμα” που μας διάλεξε


Αγαπητέ μονοζυγωτικέ δίδυμε αδελφέ
Δεν σου υπέκλεψα  ούτε μου αντέγραψες προσωπικά δεδομένα για να συντάξουμε αμφότεροι  την ταυτότητά μας.
Υπάρχει και κάποια διαφορίτσα άλλωστε. Πατερας Εσύ. Μάνα Εγώ.

Είναι το χρώμα φίλε .Το χρώμα το κοινό, όσο και μοναδικό.
Το χρώμα που  διακρίνει,  ξεχωρίζει , αποτυπώνει , φωτογραφίζει, εκείνους που τυλίγει .Το χρώμα που ενώνει σε μια μεγάλη αγκαλιά και χωράει όλους εμάς που δεν αρνηθήκαμε να το ντυθούμε. Να γευτούμε, να το  υπερασπίσουμε .Να προβάλλουμε ,να ζήσουμε και να ανακαλύψουμε στις αποχρώσεις του  την χαρά μέσα απ’ τον πόνο.

Είναι το χρώμα της ζωής που μας διάλεξε φίλε , όχι τυχαία !!!
!
Σημείωση : Αυτή η σύντομη  ανοιχτή επιστολή   είναι απάντηση στην συναρπαστική  επιστολή που ακολουθεί  και αξίζει πράγματι τον κόπο να διαβάσετε.
 Την συνέταξε   ένας συνειδητοποιημένος, υπεύθυνος, αξιοπρεπής θαρραλέος γονέας και την απευθύνει  προς τους γονείς  τους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ των ΑμεΑ .
Εγώ θα προσέθετα και "όχι μόνο "!
Αξίζει τον χρόνο σας .
Να μην υπαγορεύσω εγώ το γιατί. Εσείς θα συμπεράνετε τους λόγους και είμαι σίγουρη θα τους κρατήσετε στο νου και την καρδιά σας.

```````````````````````````````````````````````````````
Γράμμα σε γονείς ΑμΕΑ

Μεγαλώνοντας ένα παιδί, ή δύο στην περίπτωσή μου, με την οποιαδήποτε διαταραχή ή ειδική ανάγκη, είναι μαζί πρόκληση και ευλογία. Ως πατέρας δύο παιδιών με ειδικές ανάγκες, σπάνια μοιράζομαι τα συναισθήματά μου σε ό,τι αφορά την κατάσταση των παιδιών μου, ακόμη και με τους στενούς μου φίλους, κατά κάποιο τρόπο δεν μιλάμε γι' αυτά τα θέματα, αλλά ίσως, με άλλους γονείς με παιδιά με ειδικές ανάγκες, βρω περισσότερη κατανόηση.

1. Είμαι κουρασμένος. Να είναι κάποιος γονιός είναι ήδη μπόλικη δουλειά.
Αλλά όταν είσαι γονιός ατόμου με ειδικές ανάγκες, η κούραση ανεβαίνει σε ένα διαφορετικό επίπεδο.
Πάντα υπάρχει ένα επίπεδο συναισθηματικής και σωματικής κούρασης, που είναι συνέχεια μαζί μας, το οποίο προέρχεται από το βάρος της ικανοποίησης των αναγκών των παιδιών μας.
Είμαι κουρασμένος από τις πολλαπλές φασαρίες στο σπίτι κάθε μέρα, το πήγαινε έλα, τις επισκέψεις οπουδήποτε, που γίνονται όλο και πιο δύσκολες.
Είμαι κουρασμένος από τη συνεχή προσπάθεια για βελτίωση των συνθηκών στο Υπουργείο Υγείας, το Υπουργείο Παιδείας, το Υπουργείο Εργασίας για άτομα με ειδικές ανάγκες, από ένα Δημόσιο το οποίο συνέχεια προσπαθεί να με πείσει ότι έτσι είναι το σύστημα και δεν αλλάζει, γιατί όλοι τους έχουν βολευτεί.
Για να μην αναφέρω τη συναισθηματική κούραση τού να μεγαλώνεις παιδί με ειδικές ανάγκες, αφού οι κορυφές και οι γκρεμοί είναι τόσο έντονοι για εμάς.
Στη ζωή, όμως, δεν είναι ο προορισμός, αλλά το ταξίδι που μετράει.
2. Ανησυχώ. Ανησυχώ ότι δεν κάνω αρκετά. Υπάρχει μια κάποια θεραπεία που θα πρέπει να δοκιμάσω; Μήπως άργησα να κάνω κάτι; Ανησυχώ για το μέλλον των παιδιών μου όταν θα γεράσω και δεν θα μπορώ να τα φροντίζω πλέον. Ανησυχώ αν θα μπορέσουν ποτέ τους να ζήσουν ανεξάρτητα.
Ανησυχώ για το πόσες φορές θα πληγωθούν επειδή είναι διαφορετικά σε έναν κόσμο γενικά αναίσθητο. Ανησυχώ για τη σωματική ακεραιότητα οποιουδήποτε τολμήσει ποτέ να κάνει κακό στα παιδιά μου.
Ανησυχώ για το αν θα μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα οικονομικά με τις αυξημένες ανάγκες τους.
Δεν ανησυχώ καθόλου από τη δυνατότητά μου να τους πάρει και να τους σηκώσει όλους, με την καλή έννοια, και να αλλάξω τον κόσμο στον οποίο θα ζήσουν για το υπόλοιπο της ζωής τους.
3. Είμαι ευλογημένος. Έχω δοκιμαστεί και σπρωχτεί πέραν των ορίων μου φροντίζοντας τα παιδιά μου.
Έχω μεγαλώσει αφάνταστα ως άτομο, ανακάλυψα έναν πιο ευαίσθητο εαυτό και μιαν ανεκτικότητα για τους άλλους που δεν θα το έκανα χωρίς τα παιδιά μου.
Είμαι περήφανος για τα επιτεύγματα των παιδιών μου, για το δικό τους ιδιαίτερο χιούμορ και τις ζαβολιές, όπως τις καταλαβαίνουν οι ίδιοι, που κάνουν.
Είμαι ευλογημένος γιατί τα παιδιά μου έχουν την καλύτερη μάνα του κόσμου. Μπορεί στη ζωή μας να την έχουμε βαμμένη, αλλά είναι με το δικό μας χρώμα, αυτό που διαλέξαμε και μας διάλεξε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ
Πρόεδρος Συνδέσμου Γονέων Ειδικού Σχολείου Λευκωσίας, Αντιπρόεδρος Συνδέσμου Συγγενών και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό «ΜΑΖΙ»
http://www.sigmalive.com/simerinι



11 σχόλια:

  1. Ειλικρινής και σωστός γονέας! Πιστεύω ότι εσύ ξέρεις καλύτερα πως δεν ωραιοποιεί τη ζωή του με παιδιά με ειδικές ανάγκες. Και μιλά ακριβώς όπως νιώθει. Λέει με το όνομά τους τα προβλήματα που αντιμετωπίζει αλλά με συγκλονίζει αυτό το ''Ανησυχώ...'' γιατί ορισμένες ανησυχίες είναι πάνω από τις δυνάμεις μας, έτσι δεν είναι ;Και όταν νιώθεις ανίσχυρος για να αντιμετωπίσεις το μέλλον τότε η ανησυχία σου έχει χρώμα, μέγεθος, φωνή, υπόσταση.
    Άξιζε Λυγερή μου το διάβασμα της επιστολής. Όχι απλή ανάγνωση αλλά διάβασμα για κατανόηση αληθινή
    Σ'ευχαριστούμε πολύ
    Φιλιά πολλά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΣΥΓΝΩΜΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΜΟΥ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΟΥ ΤΙΜΉΣΑΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΑς.ΑΛΛΑ ΟΦΕΊΛΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΩΤΕΡΑ ΒΙΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΒΑΡΒΑΤΗ ...ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ ; ΚΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.....

      "Δική" μου Αννούλα Υπογράφω την μη ωραιοποίηση της ζωής του γονέα με δύο παιδιά με ειδικές ανάγκες.Συνυπογράφω στο ακέραιο την στάση Ζωής του γιατί στο ίδιο μήκος κύματος είμαι και γω.
      Αλλά η εμπειρία μου στον ίδιο χώρο όπως και του ιδίου άλλωστε ,με κάνει να αναγνωρίζω ότι οι περισσότεροι γονείς των ΑμεΑ που σηκώνουν ανάλογο σταυρό δεν διαθέτουν την ίδια δυνατότητα διαχείρισης του προβλήματος ( όχι επειδή εμείς είμαστε υπεράνθρωποι) αλλά γιατί προφανώς δεν υπάρχουν στην ζωή τους "αντίβαρα"ικανά να κρατήσουν τις ισορροπίες και να φωτίσουν με χρώματα ζεστά το γκρίζο φόντο της .
      Κοινός παρανομαστής όμως όλων μας χωρίς καμία εξαίρεση είναι η "ΑΝΗΣΥΧΙΑ" που πολύ σωστά εντοπίζεις . Η Ανησυχία για το τι μέλλει γενέσθαι μετά...Η λέξη δεν επαρκεί για να εκφράσει την αγωνία,το αδιέξοδο ,τον πόνο,τον πανικό του γονέα όταν κλείσει η ομπρέλα του που προστατεύει το-τα παιδιά του.Δεν έχει την πολυτέλεια να σηκώσει τα χέρια ψηλά ,να παραδοθεί στην μοίρα του και να αφήσει την "υπόθεσή " του στα χέρια του Θεού μονάχα.Ακόμη και η δύναμη της Πίστης και της Ελπίδας υποχωρεί μπροστά σ' αυτό το ενδεχόμενο και μόνο.

      Αν η Πολιτεία, η Κοινωνία, δεν λάβει τα απαιτούμενα θεσμικά μέτρα και δεν δημιουργήσει τις κατάλληλες υποδομές που θα εξασφαλίζουν ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΑΝΘΡΏΠΙΝΗ ΑΣΦΑΛΗ Διαβίωση σε πολίτες που ευρίσκονται εκ των πραγμάτων σε πλήρη αδυναμία να τα εξασφαλίσουν στοιχειωδώς,δεν φτάνουν τα μέτρα που προσπαθεί να λάβει και έχει υποχρέωση να το κάνει μεμονωμένα ο κάθε γονιός ΑμεΑ.

      Αυτά εν συντομία Αννούλα μου σε ένα ζήτημα που δεν είναι απλά Θέμα προς συζήτηση αλλά ΚΑΗΜΟΣ που κάποιους ( όχι όλους ευτυχώς) θα τους συνοδεύει και μετά θάνατο αν υπάρχει ζωή ...
      Φιλιά και χρόνια πολλά για όλους μας.

      Διαγραφή
  2. Απόλυτα σωστός! Κούραση, ανησυχία, Ευλογία. Τρία μεγάλα βιώματα, ίσως αντίθετα μεταξύ τους Λυγερή μου αλλά συνθέτουν και τα τρία από αυτά μια συγκροτημένη προσωπικότητα ενισχυμένη απέναντι σε ειδικές καταστάσεις. Κανένας γονέας ανθρώπων με ΑΜΕΑ δεν είναι "υπερήρωας". Απλοί, καθημερινοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Που όμως ξεπερνούν τα μέτρα και σταθμά γιατί το οφείλουν αλλά και το ζουν ενσυνείδητα.

    Υ.Γ. Να σε ενημερώσω ότι και εγώ, ως γονέας, νιώθω αυτήν την υπερηφάνεια, επέτρεψέ μου να πω, καθώς η μεγάλη μου κόρη, ως βρεφονηπιοκόμος, ζει αυτήν την άποψη αλλά και τη δική σου αντίληψη στο πως θέλει να προσεγγίζει τον κόσμο των ΑΜΕΑ.

    Τα φιλιά μου Λυγερή και την αγάπη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου ! έχω πεισθεί ότι είσαι του ΠΗΓΑΙΜΟΥ μας άνθρωπος γι αυτό σε θεωρώ δικό μας. Τα αισθήματά σου , η δεδηλωμένη ευαισθησία σου,και η σωστή ρεαλιστική σου προσέγγιση των θεμάτων που τίθενται στον ΠΗΓΑΙΜΟ το επιβεβαιώνουν.
      Θέματα σε γενικές γραμμές επαναλαμβανόμενα πράγμα που η επανάληψή αφαιρεί ίσως το αναγνωστικό ενδιαφέρον ,αλλά μιλούν στην καρδιά εκείνων που τελικά διαθέτουν πολύτιμο χρόνο και τον τιμούν με την συμμετοχή τους .Είναι οι ορατοί και αόρατοι πυλώνες τους.Ένας απ' αυτούς τους ΟΡΑΤΟΥΣ και Στιβαρούς πυλώνες είσαι Εσύ Γιάννη μου και σε ευχαριστώ από καρδιάς.

      Η εθελούσια ( όχι κατ' ανάγκη όπως η δική μου και του κυρίου Π.Σαββίδη) ένταξή σου μεταξύ των γονέων που νοιώθουν Υπερηφάνεια για Ειδικούς και διαφορετικούς από τους συνήθεις λόγους, επιβεβαιώνει τον λόγο του αληθές της αναγνώρισης στο πρόσωπό σου.
      Εύχομαι παλικάρι να είσαι καλά, να χαίρεσαι την κορούλα σου, να είσαι πάντα υπερήφανος για τις επιλογές της .

      Και τα δικά μου και την ιδιαίτερη αγάπη μου.

      Διαγραφή
    2. Το προσπαθώ Λυγερή μου. Το να νιώσεις κάποια πράγματα θέλει κόπο, πίστη και συνέπεια στην προσπάθεια. Δεν λέω ότι το έχω καταφέρει. Τουλάχιστον έχω ανοιχτή την καρδιά και τη σκέψη να το κάνω.
      Η Δική σου παρουσία εδώ κοντά μας, ο καλύτερος εκπαιδευτής σε αυτόν τον όμορφο κόσμο.
      Σε φιλώ καλή μου.

      Διαγραφή
    3. Γιάννη μου, ο σπόρος πιάνει ,καρπίζει μόνο όταν πέσει σε πρόσφορο έδαφος.Αλλιώς η σπορά πάει χαμένη. Και το δικό σου έδαφος είναι πρόσφορο γιατί είναι τα μέγιστα εύφορο .Τι να λέμε τώρα ;;;;

      Φιλιά

      Διαγραφή
    4. Και πάλι ευχαριστώ για τα λόγια σου Λυγερή μου.

      Διαγραφή
  3. Και λίγα λέει ή μάλλον αυτά που λέει, αν καθίσει να τα αναλύσει κανείς, θα γράψει βιβλίο ολόκληρο. Και βέβαια κούραση, και βέβαια ανησυχία. Οι άνθρωποι αυτοί, που τους έτυχε αυτό το χρώμα, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, είναι ιδιαίτεροι και ξεχωριστοί και τους αξίζει κάθε συμπαράσταση και βοήθεια με όλους τους τρόπους.
    Γιατί να μην συναντώνται οι γονείς να μοιράζονται τις εμπειρίες και τις αγωνίες τους; Πώς ξεφορτίζονται αυτοί οι γονείς;
    Σ'ευχαριστούμε Λυγερή μου που μοιράστηκες αυτή την επιστολή. Πράγματι αξίζει να διαβαστεί και να προβληματίσει όλους μας.
    Καλό ξημέρωμα φιλενάδα μου.
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διακριτή και αγαπημένη ( με την ευθύνη του λόγου μου )Μαρία.

      Χωρίς καμιά αμφιβολία κάθε ανάλογη περιπέτεια κάθε γονέα που δεν επέλεξε να βιώνει εφ΄όρου ζωής, είναι αυτό που της προσδίδει την δραματικότητα, το
      ενδιαφέρον,το ερέθισμα της περιγραφής τουλάχιστον , μιας ολόκληρης διαφορετικής με των άλλων ανθρώπων ζωής.
      Μιας υπαρκτής πλευράς ζωής με εμπειρίες,γνώσεις ,συναισθήματα και δοκιμασίες, ικανά να οδηγήσουν τον αναγνώστη ,αν μη τι άλλο στο συμπέρασμα να αναθεωρήσουν την στάση της δικής τους ζωής.Να γίνουν πιο επιεικείς και αγαπητικοί μαζί της πράγμα θα τους βοηθήσει να την δουν με άλλο μάτι και να νοιώσουν ευγνώμονες.

      Καλημέρα φιλενάδα και Χρόνια Πολλά και Καλά για όλους. Μακριά από δοκιμασίες . Δεν χρειαζόμαστε ηρωισμούς και διακρίσεις.Την ηρεμία της Ψυχής έχουμε ανάγκη. να συνταξιδέυουμε με αγαπημένους όσο κρατάει το ταξίδι.

      Με την αγάπη μου και την εκτίμησή μου πάντα.

      Διαγραφή
  4. ΤΙ ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΑΛΙ ΕΔΩ;;;;;; ΕΓΏ ΗΜΟΥΝ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΛΥΓΕΡΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ ΜΟΥ!!!!!!!
    ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Λενιώ μου. Απίστευτο κορίτσι !!! Τα καταφέρνεις, κάθε φορά ,να ρίχνεις μια δική σου πινελιά στο "γκρίζο" τ'ουρανού της ψυχής μου . Γι αυτό σου έχω εμπιστοσύνη .
    Είσαι μια παρηγοριά όπως το χαμόγελο ενός παιδιού.

    Έλα τώρα μια αγκαλιά να με κρύψεις γιατί και γω δεν θέλω πολύ...

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή