Να το συζητήσουμε αγαπητή μου τώρα.
Τώρα που η κατάθλιψη είναι προ των πυλών και μη ρωτάς
γιατί.
Αστάθμητοι παράγοντες...
Αστάθμητοι παράγοντες...
Ρώτα εαυτόν λοιπόν !
Τι σ' αρέσει σ' αυτή τη ζωή ??? ( Την άλλη, άστη για αργότερα..)
Μη το πολυσκέφτεσαι .Μην ιεραρχείς .Δες τα απλά, καθαρά ,όπως είναι .
----Τα
παιδιά, ο Έρωτας, τα Νιάτα.Τι σ' αρέσει σ' αυτή τη ζωή ??? ( Την άλλη, άστη για αργότερα..)
Μη το πολυσκέφτεσαι .Μην ιεραρχείς .Δες τα απλά, καθαρά ,όπως είναι .
Ο Ήλιος του Χειμώνα, η δροσιά του Καλοκαιριού,τα χρώματα του Φθινοπώρου..
Τα λουλούδια, η θάλασσα, τα πουλιά, το χιόνι, η βροχή.
Η Μουσική το Θέατρο, τα τραγούδια, ο ρυθμός , οι "λέξεις" που ζωγραφίζουν , οι ζωγραφιές που μιλούν.
Οι ωραίοι άνθρωποι .Οι φίλοι ,οι συντροφιές αλλά και οι μοναχικές μου στιγμές.
Οι ζεστές ματιές ,οι γελαστές καλημέρες.
Μ' αρέσεις Εσύ, μ' αρέσω εγώ !!!!!
Αϊ παράτα με λοιπόν ! Εσύ τα έχεις νοιώσει όλα και τα θέλεις όλα .
Μόνο μη τα υποτιμάς. Μη τα προσπερνάς .
Δώσε χώρο στην υγειά της Ψυχής και μην επιτρέπεις σε κακόβουλες σκέψεις--εποχιακές-- να καταστρέψουν την σπορά της ζωής….
```````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
ΥΓ:Και η έκδοχή του κοινωνιολόγου Γιωργίου Βασιλορεΐζη
«Eίναι κάποια πράγματα…που απλώς δεν εξηγούνται.
Δεν έχει Γιατί…Απλά Είναι !
Δεν έχει γιατί μ’αρέσει το πρωινό αεράκι που τυλίγει το σώμα σαν χάδι…
Δεν έχει γιατί μ’αρέσει το κοραλί ηλιοβασίλεμα…
Δεν έχει γιατί μ’αρέσει ο ήχος των κυμάτων που παφλάζουν…
Δεν έχει γιατί μ’αρέσει μια βόλτα στη φύση και να μοσχοβολά η γη θυμάρι…
Δεν έχει γιατί μ’αρέσει να κοιτάζω τ’ άστρα και να λέμε όμορφες ιστορίες…
Δεν έχει γιατί μ’αρέσει εκείνο το ξεχωριστό χτυποκάρδι της καρδιάς…
Δεν έχει γιατί αγαπημένο μου μυαλό, δεν μετριούται, δεν ζυγίζονται, δεν κοστολογούνται όλα στη Ζωή.
Υπάρχει και αυτό που λέμε Νιώθω-Αισθάνομαι.
Ξέρω, δεν το ‘χεις βιώσει, θέλεις αποδείξεις και γι’ αυτό.
Δεν πειράζει…εσύ πάντα θα θέλεις…
Κι εγώ πάντα θα ζω.
Κι αυτό φτάνει και περισσεύει για να ΝΙΩΘΩ ότι μέσα σε αυτό το κορμί,
πάλεται μια Ψυχή, που γελά, που κλαίει, που ελπίζει, που ερωτεύεται, που φοβάται, που αγαπάει, που θέλει να τα ζει όλα μέχρι το μεδούλι ρε γαμώτο.
Όλα.»
Να το συζητήσουμε....Γιατί είμαι διαφορετική. Ερωτεύτηκα τη ζωή από τη γέννα μου. Αναγνωρίζω τα χρώματα και μυρίζω τα αρώματα. Ξεχωρίζω το νερό μέσα σε ένα ποτήρι. Ξεχωρίζω τη βότκα μέσα σε ένα ποτήρι. Και ας είναι το χρώμα διάφανο και των δύο. Ακούω το κλάμα. Ξεδιψάω περπατώντας με πόδια γυμνά σε σκαλοπάτια πέτρινα που καίνε τα καλοκαίρια. Ζωγραφίζω τον έρωτα τους χειμώνες αναπολώντας νοσταλγικούς Μάηδες. Μαγεύομαι από το θρόισμα των φύλλων. Μαγεύομαι απ τη βροχή και τον άνεμο. Μαγεύομαι από το φως. Ερωτεύομαι άνδρες, γυναίκες, παιδιά, ερωτεύομαι πρόσωπα, φωνές, χέρια, δάκτυλα,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πέταγμα, ερωτεύομαι τη μουσική, τα λόγια στο τραγούδι, τα χρώματα,
τη γραφή, τη γνώση.Ερωτεύομαι μια ματιά, ένα χαμόγελο, ένα άγγιγμα, ανάσες. Ερωτεύομαι τα λουλούδια, τη φλόγα στο κερί. Ερωτεύομαι ζωγραφιές.
Ερωτεύομαι τον έρωτα. Δεν είμαι καλύτερη. Δεν είμαι χειρότερη. Δεν είσαι καλύτερος, δεν είσαι χειρότερος.Το αυζητήσαμε?
Γιατί είμαι διαφορετική στις αισθήσεις. Όραση, ακοή, όσφρηση, γεύση, αφή,
δεν είναι προστάγματα στον εγκέφαλο. Είναι βλέπω, ακούω, μυρίζω, γεύομαι, αγγίζω στο χωροχρόνο μιας ανάσας μου. Είναι σπουδάγματα ψυχής.
Έχουν χρώματα και μυρωδιές. Έχουν όμως και πόνο......
Φιλιά σου αγαπημένη
Μαργαρίτα
Ναι !!!! Εσύ δεν γράφεις..."ποιείς" "μυσταγωγείς" "λυτρώνεις" "ανασταίνεις""ομορφαίνεις ,λευτερώνεις , πλουτίζεις «φτωχογειτονιές» όπου άνθρωποι σ’ ακούν και τολμούν ακόμη να ονειρεύονται….
ΔιαγραφήΜια αγκαλιά κι ένα φιλί
Καλησπέρα Λυγερή μου και Καλό Μήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμολογώ ότι δεν μπορώ να δω καθαρά κάτω από αυτήν την ανάρτηση. Θέλω να πω δεν καταλαβαίνω από πρώτη σκέψη σε τι ακριβώς "θέαση ζωής" αναφέρεται.
Συμφωνώ στο σκεπτικό λέξη προς λέξη, απλά νιώθω μπερδεμένος, δεν ξέρω τι ακριβώς να πω.
Βέβαια είναι αλήθεια τη ζωή τη νιώθεις, την αισθάνεσαι, την βιώνεις...
Καλό απόγευμα να σου ευχηθώ καλή μου
Aχ Γιάννη μου !!!! Δεν κατάλαβες ε;;; Ίσως επειδή δεν σ’ έχω συνηθίσει, εκλεκτέ αναγνώστη μου, σε τέτοιου είδους ….εξομολογήσεις.
ΔιαγραφήΔεν έχω αντίρρηση να απλουστεύσω το πνεύμα της ανάρτησης , αν και δεν είμαι καλή στην εξαπλούστευση.
Θα προσπαθήσω όμως:
Καλέ μου, δεν είμαι στα καλύτερά μου το τελευταίο καιρό. Φυσικά και δεν το βγάζω στο σεργιάνι… Το παλεύω μέσα στην σιωπή μου.
Επειδή όμως η λογική μου υπαγορεύει ότι " η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός" αποφάσισα να το συζητήσω με κάποιον.Κάποιον που να εμπιστεύομαι την κρίση του, την αντικειμενικότητα ,την αμεροληψία και την… πείρα του.
Αλήθεια ποιος είναι καταλληλότερος συζητητής, σε κρίσιμες ώρες , από τον ίδιο τον εαυτό μας;;;;.
Εν προκειμένω λοιπόν , ήλθαμε με την λυγερή "ενώπιος ενωπίω".και μέσα από ερωτο-απαντήσεις διαλογικού τύπου, προέκυψε ο μεταξύ μας διάλογος που διάβασες.
Μια συνομιλία που δεν στόχευε να θεωρηθεί και δεν αποτελεί «θέαση ζωής.» Εικονολήπτης της ζωής είναι η προσωπική ματιά του καθενός., γι΄ αυτό και έχει τόσες πολλές και διάφορες εικονογραφήσεις. .
Δεν είχα ούτε έχω πρόθεση να σε βραχυκυκλώσω. Αν το κατάφερα ,δεν τρώγομαι…
Η Μαργαρίτα όμως, αυτή η μοναδική Μαργαρίτα, όχι μόνο με κατάλαβε αλλά μούδωσε στην κυριολεξία εμένα και κατάλαβα την συμπαντική αξία της Συναισθηματικής Νοημοσύνης . Πως η τελευταία μυσταγωγεί το Νου και θεραπεύει την Ψυχή.
Όσο για την έκδοχή του κοινωνιολόγου Γιωργίου Βασιλορεΐζη δεν νομίζω να χρειάζεται περεταίρω ερμηνεία. Την θεωρώ απολύτως ευκατάληπτη
---κι αυτός επί προσωπικού μιλάει----
Όλοι μας Γιάννη μου, όταν μιλάμε με τον εαυτό μας( αν και όποτε τολμάμε να το κάνουμε ) επί προσωπικού μιλάμε…
ΥΓ: Σε ευχαριστώ και ξέρω πολύ καλά γιατί όπως και Συ.
Το τελευταίο είμαι σίγουρη πως το κατάλαβες και αντιρρήσεις δεν σηκώνω.
Καλή γλυκιά σου νύχτα.