Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

Μια ζωή αληθινή , παραμύθι για μεγάλα παιδιά...

Το ζευγάρι που έζησε και "έφυγε" μαζί

Το ζευγάρι που έζησε και "έφυγε" μαζί


Η συγκινητική ιστορία του ζευγαριού που δεν έζησε ούτε μια μέρα χώρια στα 68 χρόνια γάμου και έφυγε από τη ζωή με διαφορά δέκα ωρών.
Ο 91χρονος George Doughty εισήχθη στην μονάδα εντατικής θεραπείας με λοίμωξη στο στήθος. Την ίδια στιγμή, η σύζυγός του, η 92χρονη Dorothy, έφυγε ξαφνικά από τη ζωή. Εκείνος δεν άργησε να την ακολουθήσει, παρόλο που δεν ήξερε για τον θάνατό της.
Το ζευγάρι γνωρίστηκε μετά τον θάνατο του πρώτου συζύγου της Dorothy κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν παντρεμένοι μόλις τέσσερις μήνες. Ο George και ο Victor, ο πρώτος σύζυγος, ήταν συμμαθητές στο σχολείο και στο ίδιο σύνταγμα στον στρατό.
Μετά τον χαμό του Victor, ο George έστειλε ένα γράμμα στην νεαρή χήρα, για να εκφράσει τη συμπόνια του. Έτσι, μια αγάπη άνθισε ανάμεσα στις πολλές κακουχίες του πολέμου. Λίγο καιρό αργότερα, ο George αποφάσισε να ταξιδέψει για να την γνωρίσει από κοντά στο σπίτι της, στην πόλη Stalybridge.
Συναντήθηκαν για πρώτη φορά στον σιδηροδρομικό σταθμό Manchester Piccadilly. Εκείνος κρατούσε μία εφημερίδα και εκείνη ένα τριαντάφυλλο. Δεν είχαν βρεθεί ποτέ και έτσι, με κάποιον τρόπο, έπρεπε να μπορεί να αναγνωρίσει ο ένας τον άλλο.
Γνωρίστηκαν μετά τον θάνατο του πρώτου συζύγου της Dorothy, Victor, και έζησαν μαζί για 68 χρόνια
Γνωρίστηκαν μετά τον θάνατο του πρώτου συζύγου της Dorothy, Victor, και έζησαν μαζί για 68 χρόνια
Η απόφαση να παντρευτούν πάρθηκε σύντομα και ήρθε φυσικά. Έκαναν δύο γιους, τον Allan και τον Paul. Μετά το τέλος του πολέμου, ο George επέστρεψε στο παλιό του επάγγελμα, ήταν αρτοποιός, και η Dorothy είχε ένα σαλόνι ομορφιάς με τον γιο της Paul.
Όταν συνταξιοδοτήθηκαν, αποφάσισαν να αφιερώσουν τη ζωή τους στην οικογένειά τους. Είχαν άλλωστε πέντε εγγόνια, τους Stuart, Mark, Rachel, Andrew και Adelle, και δύο δισέγγονα, τις Charlotte και Mabel.
Στον ελεύθερό τους χρόνο ήταν εθελοντές στην ομάδα Tameside League of Friend του νοσοκομείου, ενώ παράλληλα η Dorothy ήταν και μέλος της ομάδας μπόουλινγκ του Βασιλιά Γεωργίου, μαζί με την αδελφή της, Audrey Stopford.
Το ζευγάρι είχε την ίδια μέρα επέτειο με την Βασίλισσα και ταξίδεψε στο Λονδίνο για να παραστεί στο πάρτι στον βασιλικό κήπο, όπου γιόρτασαν την χρυσή επέτειο του γάμου τους το 1997. Δέκα χρόνια αργότερα, γιόρτασαν την 60η επέτειό τους μαζί με την οικογένεια και τους φίλους τους.
Ο εορτασμός της 60ής επετείου τους, μαζί με την οικογένεια και τους φίλους τους
Ο εορτασμός της 60ής επετείου τους, μαζί με την οικογένεια και τους φίλους τους
Ο George εισήχθη στο νοσοκομείο του Tameside με πνευμονία την 21 Μαΐου και μεταφέρθηκε στην μονάδα εντατικής θεραπείας δύο μέρες αργότερα. Εκεί ήταν συνεχώς ναρκωμένος και έτσι δεν πληροφορήθηκε ότι η σύζυγός του έκανε εισαγωγή στην ίδια κλινική, τρεις μέρες μετά από εκείνον.
Δυστυχώς, η Dorothy δεν επιτρεπόταν να δει τον άνδρα της, επειδή οι γιατροί φοβόντουσαν την μεταφορά κάποιου βακτηριδίου. Σχεδόν μια εβδομάδα αργότερα, έπαθε λοίμωξη. Δεν κατάφερε να καταπολεμήσει τον ιό και απεβίωσε την 1 Ιουνίου, στις 2:30 το μεσημέρι.
Ο George, που δεν γνώριζε τι είχε συμβεί, δεν κατάφερε να ξεπεράσει την πνευμονία και έφυγε από τη ζωή δέκα ώρες αργότερα, στις 00:30 το πρωί της 2 Ιουνίου.
Όπως δήλωσε ο γιος τους Paul: “Πολλοί μας είπαν ότι είναι πολύ όμορφο και πιο εύκολο για εμάς να γνωρίζουμε ότι είναι τελικά και πάλι μαζί. Δεν ήξεραν τίποτα ο ένας για τον άλλο, όποτε δεν είχαν άγχος. Για εμάς, όμως, ήταν μεγάλο σοκ”.
“Ήταν δύο καλοί άνθρωποι, που νοιάζονταν για την οικογένεια και ήθελαν να συμμετέχουν σε όλα. Ήταν παντρεμένοι για 68 χρόνια και ήταν πάντα μαζί. Δεν υπήρχε ούτε μια μέρα που να την περάσουν χωριστά”.
Η κηδεία του ζευγαριού πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα. Οι τάφοι τους βρίσκονται δίπλα ο ένας στον άλλο. Της Dorothy έχει επάνω μια εφημερίδα, ενώ του George ένα τριαντάφυλλο..

 Αρόη Αθανασοπούλου

3 σχόλια:

  1. Τι ξεχωριστή, τι περιεκτική ,τι σημαντική ,τι πολυδιάστατη λέξη είναι αυτή, ανάμεσα στα δισεκατομμύρια λέξεις που υπάρχουν στο ανθρώπινο λεξιλόγιο.!!!!!

    Πως να τολμήσει η ταπεινότητά μου να την αναλύσει ;;;;

    Μόνο ένα ....άγγιγμα ,κι αυτό με δέος...
    ----------------------------------------------------------------
    "Πάμε όπου θέλεις με τα πόδια Μαζί"

    “Βιαζόσουν να περάσεις και κείνο το φανάρι
    σού κλεινε το δρόμο.
    Σε κοίταζα με νάζι,σε άγγιζα απαλά ,σού λεγα,
    δεν πειράζει ένα λεπτό πάρα πάνω Mαζί.

    Αν τύχαινε και αρεστό δεν ήτανε
    το στέκι που με πήγαινες
    σού λεγα ,μη σε νοιάζει
    Mαζί νά μαστε και δεν πειράζει.

    Όταν με ρώταγες ,θυμάμαι ,”Που πάμε?”
    σού λεγα : Όπου με πας θα πάω ?
    Mαζί σου, νάμαι κι όπου νάμαι.

    "Μαζί με σένα θα ταξιδέψω ως την άκρη τ΄ ουρανού"
    στον Χατζηδάκη εντολή είχε δώσει ο Θεός να γράψει.
    Κι ήταν η ώρα ανοιχτή.
    Με χόρευες εκείνη την στιγμή..

    "Κανείς δεν θα με πάρει από σένα"
    ορκιζόσουν στο φεγγάρι.
    πάνω στην θάλασσα μού ταζες σεργιάνι.

    Όταν, όμως ένοιωσες να τελειώνει ο χρόνος σου
    πάνω στη γη, χαμογέλασες θλιμμένα.

    « Μη λυπάσαι κορίτσι» ,μου είπες
    «Όπου θέλεις πάμε με τα πόδια ΜΑΖΙ!!!»

    (Δημοσιευμένο στης Ψυχής τα Λόγια τα γραμμένα http://blogs.pathfinder.gr/lygeri/write/post?e=679217)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συγκλονιστική ανθρώπινη ιστορία ζωής......! άνθρωποι που υπερασπίστηκαν τη σχέση τους ως το τέλος με μοναδικό τρόπο. Συγκυρία που πραγματικά αναδεικνύει τις μεγάλες στιγμές της ζωής.
    Ευχαριστούμε Λυγερή για το θέμα.
    Καλή βδομάδα κοπέλα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάθε είδος σχέσης Γιάννη μου ,δεν αντέχει στο χρόνο ,αν δεν την υπερασπιστούν και τα δύο μέρη με ειλικρίνεια, εμπιστοσύνη αλλά και διακριτικότητα. Όσο πιο πολύ επενδύει κανείς σε μια σχέση τόσο πιο εύθραυστες είναι οι ισορροπίες ακόμη και στις πιο στενές συγγενικές σχέσεις ή και μακροχρόνιες φιλίες.

      Αναφορικά με την διαπροσωπική σχέση δύο ανθρώπων , όπου ο ένας αποτελεί συνιστώσα του άλλου ,όπως στην πάρα πάνω ιστορία, κάθε μοιρασμένη στιγμή ,πικρή ή γλυκιά, σημαντική ή, ασήμαντη είναι ένας κόκκος ζωής που αφήνει το ίχνος του στην αιωνιότητα….

      Θα μου επιτρέψεις, Εσύ είσαι ένας από τους ανθρώπους που έχω –και δεν έχω- γνωρίσει ,που ξέρεις να υπερασπίζεσαι πολύ διακριτικά μία φιλική σχέση ,ώστε να μην κινδυνεύουν οι ευαίσθητες ισορροπίες της.

      Νάσαι καλά Γιάννη.Μάλλον ,πάρα πολύ καλά. Δεν θέλω να σε φανταστώ λιγότερο καλά απ’ ό,τι εκπέμπεις….

      Ευχαριστώ


      Διαγραφή