Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Είμαι γλεντζές, καλαμπουρτζής και δημοκράτης...



Το γλέντι !!! που σημαίνει Υγεία κι ευχάριστη κατανάλωση ενέργειας!!!

Το καλαμπούρι !!! που σημαίνει θετική ψυχική διάθεση !!!

Τη Δημοκρατία
!!! που σημαίνει βιωτή σε μιαν πολιτεία με υγιές πολίτευμα όπου σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και την πρόσβαση όλων των πολιτών στην Ελευθερία ,στην Παιδεία,στην Υγεία ,στην Κοινωνική περίθαλψη και σε μιαν αξιοπρεπή ζωή


Αυτές τις θεμελιώδεις προϋποθέσεις ζωής υπαινίσσεται εμμέσως πλην σαφώς ένας σημερινός έφηβος
103 ετών.
Ένας απλός άνθρωπος ,αντιπροσωπευτικός τύπος του θυμόσοφου Ελληνικού λαού
.
Ας τον ακούσουμε τι έχει να μας πει...


"Αιώνιος έφηβος" 103 ετών!

"Με γράφουν στην ταυτότητα Σταύρο Καραμανιώλα/ είμαι γλεντζές, καλαμπουρτζής και δημοκράτης φόλα/ Μικροί μεγάλοι στο χωριό με λένε μπάρμπα Σταύρο/ μέρα και νύχτα τραγουδώ, πίνω κρασάκι μαύρο". Με τον στίχο αυτό μας συστήθηκε ο υπεραιωνόβιος λαϊκός ποιητής και συνθέτης Σταύρος Καραμανιώλας, όταν τον επισκεφθήκαμε στο σπίτι του, στον Πρίνο της Θάσου, όπου ζει με την κυρά του, έχοντας στο πλάι του την οικογένεια του εγγονού του Απόστολου Βουρβουτσιώτη. "Η ταυτότητα γράφει το '11, αλλά είμαι το '09 γεννηθείς. Το '12, που απελευθερωθήκαμε, ήμουν κοτζαμάν παιδί, όλα τα θυμάμαι", λέει στην τηλεοπτική κάμερα του ΑΠΕ-ΜΠΕ ο μπάρμπα Σταύρος. Η συζήτηση μαζί του είναι καθόλα απολαυστική, μας "αιχμαλωτίζει" με τη ζωντάνια και το χιούμορ του, που ενίοτε... τσακίζει κόκαλα, ειδικά όταν αναφέρεται στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Τον ρωτάμε πώς ξεκινάει τη μέρα του και μας δείχνει το μπαχτσεδάκι που καλλιεργεί ο ίδιος, ακόμα και σήμερα, αν και πλέον δεν τον βοηθούν πολύ τα μάτια του, γι΄ αυτό και αναγκάζεται να κρατάει μπαστούνι. "Δεν μπορώ να κάτσω έτσι. Πρέπει κάτι να κάνω. Περνάω την ώρα μου με τις ντοματίτσες, τις πιπεριές, τις μελιτζάνες, το δυόσμο, τη ρίγανη, τη μαντζουράνα... Κάνω και ωραίο τσιπουράκι, σωστό ελιξίριο. Πίνω λίγο κάθε μέρα. Από τον Οκτώβριο και ύστερα πίνω κρασί μπρούσκο κόκκινο", μας λέει ο μπάρμπα Σταύρος. Ποιο, όμως, είναι το μυστικό της μακροζωίας του και πού οφείλεται το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν ξέρει τι θα πει κρυολόγημα, ούτε έχει κάποια πάθηση; "Έχω στη ζωή μου ρέγουλα. Πρώτα-πρώτα, πίνω για να πίνω και όχι να με πίνει αυτό. Και το φαγητό με μέτρο. Άμα κάνω την προσευχή μου, ό,τι να μου δώσεις μετά, δεν παίρνω ούτε μπουκιά. Άμα φτάσω να πάρω φάρμακα, θα αρρωστήσω", μας εξηγεί ο υπεραιωνόβιος... έφηβος.

7 σχόλια:

  1. Ας θεωρήσουμε αυτήν την εγγραφή ως συνέχεια ή απάντηση στην προηγούμενη.

    Ο συμπαθής ήρωας λοιπόν και νικητής στην ζωή, απαντά ¨στον καθηγητή κ. SMITH χωρίς έπαρση αλλά με απόλυτη πεποίθηση ότι:

    "Έχω στη ζωή μου ρέγουλα. Πρώτα-πρώτα, πίνω για να πίνω και όχι να με πίνει αυτό. Και το φαγητό με μέτρο. Άμα κάνω την προσευχή μου, ό,τι να μου δώσεις μετά, δεν παίρνω ούτε μπουκιά.
    Άμα φτάσω να πάρω φάρμακα, θα αρρωστήσω",

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωραιος ο παππους! Μετρο σε ολα και ζωη κοντα στη φυση! Χιουμορ και καλη διαθεση! Αυτα ηταν ανεκαθεν τα μυστικα της μακροζωιας, μην κοιτας που εμεις κλεισμενοι στα κλουβοσπιτα και με τοσο αγχος πεθαινουμε νωρις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ωραίος δεν θα πει τίποτα.
    Δεν είναι μόνο αιωνόβιος ο άνθρωπος.
    Είναι και σοφός και μερακλής και δημοκράτης.
    Γι αυτό τον ερωτεύτηκε η ζωή και τον κρατά κοντά της.
    Να ζήσει ο άνθρωπος σαν τα ψηλά βουνά .

    Όσο για τον καθηγητή SMITH της προηγουμένης εγγραφής, νάναι καλά ο άνθρωπος που προσπαθεί για το...καλό μας ( αυτός ) ελπίζω.

    Φιλιά σου κοπέλα μου και μια αγκαλίτσα ζεστή στον γιό σου ,τυχερή αγορομάνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Επιτέλους κατάλαβα γιατί ειδικά το βράδυ αδειάζω το ψυγείο.
    Η προσευχή είναι η αιτία η μάλλον η απουσία της βραδινής προσευχής.
    Από αύριο τέλος το γουρούνιασμα.
    Θα το ρίξω στην προσευχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. xristin

    Κι όμως μέσα απ' αυτές τις απλοϊκές κι ανέξοδες συνήθειες ,τα καταφέρνει ο παππούς όχι μόνο να τσιμπήσει τα 103 αλλά και να τάχει τετρακόσια ,να γράφει στίχους, ν'απολαμβάνει τις ευωδιές της Φύσης και νάχει δίπλα του και την κυρά του. Και μόνο για το ότι είναι συντροφευμένος μέχρι τα 103 του, τον ζηλεύω.
    Άντε πάμε ψυγείο τώρα ,κάτι θα βρούμε να πάνε τα φαρμάκια κάτω, γιατί έννοια σου και γω την ίδια δουλειά με σένα κάνω κι ας έχω προσευχηθεί προηγουμένως να μ’ έχει ο Θεός καλά να τα φέρνω βόλτα τουλάχιστον μέχρι τα εκατό με σώας τας φρένας φυσικά
    Όμορφη νάναι η νύχτα σου και μες το κέφι να σε βρει το επόμενο πρωί .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Με μέτρο όλα ... και βάρδα άγχος !!!
    Τον ζηλεύω και τον χαίρομαι ταυτόχρονα ...
    Σαν τα ψιλά βουνά να ζήσει κι ούτε φάρμακο να χρειαστεί ...
    ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ εύχομαι ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Παν μέτρο άριστον !!!!
    Έλα όμως που οι Έλληνες, λαός κατ' εξοχήν πληθωρικός, βιώνουμε τα πάντα καθ' υπέρβαση και οι επιθυμίες μας δεν περιορίζονται στο μέτρο που υπαινίσσεται το απόφθεγμα που μας κληροδότησαν οι σοφοί πρόγονοί μας.!!!!
    Ο κ. Σταύρος αποτελεί την εξαίρεση γι' αυτό είναι και διακριτός.
    Να ζήσει ο άνθρωπος , αλλά να ζήσουμε και μείς φίλε μου, σαν άνθρωποι κι ας μην τα ξεπεράσουμε τα εκατό για..... την ώρα !!!.

    Σε φιλώ και σ’ ευχαριστώ για την ευκαιρία διαλόγου μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή