Eνα σπουδαίο πνεύμα μας αποχαιρετά
Ο Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες( Ο συγγραφέας του «Εκατό Χρόνια Μοναξιάς»,) έχει αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή για λόγους υγείας: καρκίνος στους λεμφαδένες. Η κατάσταση του μοιάζει να επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα. Η αποχαιρετιστήρια επιστολή που ακολουθεί εστάλη από τον συγγραφέα στους φίλους του:
«Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως να έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ.
Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι’ αυτά που αξίζουν, αλλά γι’ αυτό που
σημαίνουν.
Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!
Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.
Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ’ ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τα’ αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους…
Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή… Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μια μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.
Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη. Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.
Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλο από ψηλά μόνο όταν πρέπει να σηκωθεί. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησίμευαν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ’ αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθάνω.
Να λες πάντα αυτό που νοιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ’ ‘έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ’ αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ’ ‘έβλεπα να βγαίνεις από την πόρτα, θα σ’ αγκάλιαζα και θα σου’ δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ’ ‘έβλεπα, θα έλεγα «σ’ αγαπώ» και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.
Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει και άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα’ ήθελα να σου πω πόσο σ’ αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω,
Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι’ αυτό μην περιμένεις άλλο, καν’ το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια επιθυμία.
Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις «συγγνώμη», «συγχώρεσε με», «σε παρακαλώ». «ευχαριστώ» κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.
Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ’ τον Κύριο τη
δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν
για σένα».
http://www.scribd.com/doc/18262/-
Κάθε σκεπτικό αυτού του κειμένου με προκαλεί για ενδοσκόπηση κι αναψηλάφηση των όσων κατέγραψε η δική μου ζωή στην συνείδηση μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως:
"Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι’ αυτά που αξίζουν, αλλά γι’ αυτό που σημαίνουν."
Η πάραπάνω άποψη διατυπωμένη από έναν βαθυστόχαστο άνθρωπο, τον Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες, με δικαιώνει.
Με δικαιώνει γιατί διατηρώ στον προσωπικό μου χώρο (και θεωρείται de mo de) αντικείμενα που τα βλέπω και τ' αγγίζω κάθε μέρα και ξέρω να πω με την παραμικρή λεπτομέρεια τι λένε. Την ιστορία της ώρας και της στιγμής που γράψανε στην ζωή μου. Αυτό τους δίνει μια τεράστια σημασία πέρα από την πρακτική ή αντικειμενική τους αξία. Είναι η ζωντανή μνήμη που όσα χρόνια κι αν περάσουν αντέχει στο Σήμερα.
"Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου."
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσες φορές το έχω πει και θα το επαναλάβω άλλη μία.
Αν γύριζε ο χρόνος πίσω ,θα έχτιζα την ζωή μου απ' την αρχή σε ένα νησί ή παραθαλάσσια επαρχιακή περιοχή. Θα δημιουργούσα μια πολύ στενή σχέση με την Φύση καλλιεργώντας κι ανασταίνοντας καρπούς. Θα ήμουν αυτάρκης με την βοήθειά της .Θα χρειαζόμουν πάρα πολύ λίγα και θα έπαιρνα τα πάντα από τον ήλιο, την βροχή, τη θάλασσα, τη Γη.
Θα έφτιαχνα τον μικρό δικό μου κόσμο να χωρούσε Αγάπη και Αποδοχή που θα περίσσευε για όλους τους ανθρώπους γνωστούς κι αγνώστους.
Πως να στο δειξω φιλη μου ? Να στο γραψω σε σχολιο? Μπα! Δεν λεει ! χμμ δωσε μου λιγο χρονο να το σκεφτω και περιμενε την εκπληξη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες να με πειραξε το κρυο? χιχιχι Οχι! Απλα μια φραση απο αυτες που γραφεις μου καρφωθηκε στο μυαλο!
liakada
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την ώρα κρατάω την ευχάριστη έκπληξη της παρουσίας σου .Ξέρεις πόσο μας ενεργοποιεί ,μας φωτίζει και μας ζεσταίνει λιακαδούλα Χειμωνιάτικη.
Πολλές είναι οι φράσεις,όχι δικές μου, του Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες,που έτσι και τις διαβάσεις χαράσσονται στην ψυχή σου και την χαρακώνουν.
Θέλω να μοιραστώ με τους αναγνώστες μου, το γκέλ που κάνει η καρδιά μου ύστερα από την κάθε επαφή με τον λόγο του εκλεκτού αυτού Συγγραφέα και ανθρώπου.
. Σήμερα είμαι πάλι πολύ κουρασμένη.Μόνο για Σένα είμαι εδώ.
Σιγά-σιγά εδώ σε αυτήν την άκρη του Πηγαιμου δεν βιάζομαι. Έχει παγκάκι. Ξαποσταίνω κι αγναντεύω την ζωή που δεν έζησα μεχρι να φτάσω στην Ιθάκη. ...
φιλί
«λάθος κάνουν οι άνθρωποι να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται!»
ΑπάντησηΔιαγραφή----Αν Μαγεύεσαι από μιαν αιωνιότητα που χωρά σε μιαν φευγαλέα στιγμή ,
--- Αν κοιτάζεις ς απόβραδο τον ήλιο να φλερτάρει με το φεγγάρι λίγο πριν βουτήξει στην θάλασσα και κλείνεις τα μάτια,
----Αν ακούς ανάλαφρο φτερούγισμα στο στήθος στοχευμένος/νη από ένα μελένιο ερευνητικό βλέμμα,
----Αν σε μεθά η ευωδιά της Γης μετά το πρωτοβρόχι ,
----Αν μετράς τ’αστέρια τις νύχτες και σου λείπουνε,
----Αν πεφταστέρια-ευχές ασημώνουν την χούφτα σου ;
----Αν σωπαίνεις , ν’ αφουγκραστείς την σιωπή του/της συντρόφου σου
----Αν βλέπεις τον παράδεισο μέσα στο γέλιο ενός παιδιού
----Αν αυξάνεται το χτυποκάρδι σου όταν γυρίζει το κλειδί στην κλειδαριά
είσαι ένας αμετανόητος εραστής της Ζωής που σε πλανεύει με μιαν Νιότη διαρκείας που επιμένει…
ΥΓ;Στο αφιερώνω λιακάδα, με ενέπνευσες και επέστρεψα.
Πραγματι ενα πολυ δυνατο κειμενο
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε μεγαλες αληθειες και βαθια μηνυματα
Κατι σαν την Αγια Γραφη
Μακαρι να γινοταν η καθημερινη μας σκεψη
Ομως αποδιδεται λανθασμενα ως αποχαιρετιστηρια
επιστολη του Marquez.
Αντιθετα εχει γραφτει απο καποιον Johny Welch που την ειχε αποστειλει για δημοσιευση σε μια εφημεριδα
Καλο βράδυ Λυγερη
Τέλεια η επιλογή σου για τα του Μαρκες!
ΑπάντησηΔιαγραφήVelvet
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα !!!!
Πόσο χαίρομαι να ανταμώνω με παλιούς γνωστούς .Φυσικό δεν είναι ; Δεν αφαιρεί μερικές στιγμές "μοναξιάς " από τα εκατό πιθανά χρόνια Ζωής του ;;;
Δεν είμαι σε θέση να ακυρώσω ή να επιβεβαιώσω την πληροφορία που μας δίνεις γιατί όλες οι πηγές που έπεσαν στην αντίληψή μου αναφέρονται αποκλειστικά και μόνο και πιστώνουν το κείμενο στον Marquez. Με την πρώτη ευκαιρία θα το ψάξω όμως.
Εγώ κρατώ την δική σου άποψη και επισήμανση για την αξία του περιεχομένου αυτού του κειμένου και συμφωνώ απολύτως ότι θα ήταν ένα "θεϊκό" εγκόλπιο για την καθημερινότητά μας.
Σε ευχαριστώ και εύχομαι να είσαι πάντα καλά.
habilis
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μας μέρα.
Εδώ ,σ' αυτήν την Γωνιά του "Πηγαιμού για την Ιθάκη" σε ώρες διαλλείματος κι ανάπαυσης της "πορείας" με ξεκουράζει να συζητώ μαζί σας θέματα που συνιστούν ενδιαφέρον για κάθε πλευρά της ζωής μας και παρέχουν την πολυτέλεια της ποιοτικής ποικιλίας στην καθημερινή μας πνευματική τροφοδοσία...
Σε ευχαριστώ για την παρουσία σου
«Όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά.»
ΑπάντησηΔιαγραφήΈμαθα να ανηφορίζω με κουράγιο κι αξιοπρέπεια. Δεν στόχευσα ποτέ στην κορυφή . Προσπάθησα όμως να μην χρειάζεται να σκύβω το κεφάλι για να κοιτάξω τον εαυτό μου στα μάτια με θάρρος.
Εκείνο που με τρόμαζε από πιδί και με τρομάζει ακόμη είναι η κατηφόρα,η κατρακύλα.
Κι όταν η ροή των γεγονότων με βγάζει σε απόκρημνο μονοπάτι,στηλώνω τα πόδια ,κοιτάζω τον ουρανό και μιλάω με τον Θεό μου.
"Θεέ μου σε παρακαλώ δώσε μου δύναμη και φώτιση να μην με πάρει η κάτω βόλτα."
Έτσι οικοδομήθηκε η σχέση μας. Στα δύσκολα . Έτσι γνώρισα την ευτυχία , του ν’αγαπώ,να σέβομαι και να εκτιμώ τον εαυτό μου.
"Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις «συγγνώμη», «συγχώρεσε με», «σε παρακαλώ». «ευχαριστώ» κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις. "
ΑπάντησηΔιαγραφή---Mια αληθινή κι όχι κατ' επίφαση ανθρώπινη σχέση δεν είναι αποτέλεσμα συγγένειας ,ή συγκυρίας ή και ανάγκης ακόμη ή συμβιβασμού .
Θέλει χρόνο να οικοδομηθεί, να εδραιωθεί και κυρίως να δοκιμαστεί.
Πάνω απ' όλα όμως είναι Τέχνη όπως Τέχνη είναι και η ζωή μας.
Η έκφραση αγάπης μέσα απ' τον λόγο δεν είναι λίγο κι όταν μάλιστα λέγεται στην κατάλληλη ώρα.
Εκείνο όμως που ισχυροποιεί μια σχέση και της προσδίδει τον πραγματικό της χαρακτήρα και την αυθεντική της ταυτότητα είναι η πράξη.
Μέσα από πράξεις Αγάπης, σεβασμού ,αλληλεγγύης, προσοχής και τρυφερότητας ερχόμαστε κοντά με ανθρώπους που πραγματικά αγαπάμε και από κοινού οικοδομούμε σχέσεις στοργής ή ανεκτίμητης φιλίας, απρόσβλητης στην ιδιοτέλεια, την μοναξιά, την απομόνωση ,την καχυποψία, την λησμονιά.
Τέτοιες ευλογημένες ανθρώπινες σχέσεις προσφέρουν μιαν πληρότητα ζωής που ούτε τα πλούτη, ούτε η επαγγελματική ανέλιξη ούτε η κοινωνική καταξίωση μπορούν να εξασφαλίσουν.
Αυτό είναι μια από τις νομοτελειακές αξίες που δυστυχώς ο σύγχρονος κατακαημένος άνθρωπος , χωρίς να τις αγνοεί , τις παραβλέπει όμως.
Kαι τι επιστροφη! Κρατω τις φρασεις που γραφτηκαν μια μια ζηλοτυπα και με τα δυο μου χερια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου στελνω φιλι με γευση απο βανιλια και κανελλα!
πόσο σημαντικά πράγματα ,κι ωστόσο κοντινά και απλά....
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλως σε ξαναβρίσκω Λυγερή,σταθερή στην ''πορεία'' σου και την ανοιχτή ματιά στον κόσμο!
σε ευχαριστω