Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Οσα Μνημόνια και να πέσουν τα εκατομμύρια Θανάσηδες θα επιβιώσουν.









Ακατέργαστος κι αναλλοίωτος φυγε ο Βέγγος μαζί με όσους άλλους φεύγοντας πήραν μαζί τους τα καλύτερά μας χρόνια।

Τα χρόνια της Αθωότητας !!!

```````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
Λαθρεπιβάτες !!!!

Ένα αφιέρωμα στον Θανάση Βέγγο από τον Δημήτρη Δανίκα στο ΒΗΜΑ


Ενα το ακαταμάχητο, το απροσμέτρητο, το ιδιαίτερο και το αναντικατάστατο πλεονέκτημα του Θανάση Βέγγου। Ενα και μοναδικό। Δεν ήταν ηθοποιός। Οποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό δεν έχει ιδέα περί υποκριτικής Τέχνης। ΟΘανάσης δεν έπαιζε ρόλους। Δεν έμπαινε στο πετσί κάποιου χαρακτήρα। Δεν υποδυόταν τον Αλλο। Αυτός και ο Ηθοποιός δύο κόσμοι εντελώς διαφορετικοί। Μπορεί και εχθρικοί. Ο Βέγγος έπαιζε τον εαυτό του. Αποκλειστικός σκηνοθέτης του εαυτού του ήταν το κύτταρό του. Το βίωμά του. Η εξορία του. Η άδεια τσέπη του. Ο αστυνομικός του φάκελος. Το περιθώριό του. Το βάσανό του. Η κοροϊδία του. Μια κατηγορία από μόνος του. Ακατέργαστος και αναλλοίωτος. Γι' αυτό έπαιζε διαρκώς τον ίδιο ρόλο. Εναν ρόλο μονόχορδο, μονοδιάστατο και μονοσήμαντο. Το ανθρωπάκι. Ο φουκαράς, ο φτωχοδιάβολος. Ο πονηρούλης. Ο βιοπαλαιστής. Ο ασήμαντος. Ο μικροκομπιναδόρος. Ο καρπαζοεισπράκτορας. Οπως η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού μετά τον Εμφύλιο. Γι αυτό έτρεχε ασθμαίνων προς όλες τις κατευθύνσεις. Να κοροϊδέψει τους δανειστές του. Να δραπετεύσει από τους διώκτες του. Να ξεφύγει από τους βασανιστές του. Να ξεχάσει τα Μακρονήσια του. Να διαφύγει ακόμα και από την σκιά του. Γι' αυτό ο απλός, καθημερινός θεατής ταυτίστηκε μαζί του. Μα φυσικά επειδή ήταν σάρκα από την σάρκα του. Ο πόνος από τον πόνο του. Το καθημερινό τρεχαλητό από το τρεχαλητό του. Η πονηριά από την πονηριά του. Ο μικρός Οδυσσέας που ο Νεοέλληνας κρύβει μέσα του. Ο Καραγκιόζης που λαθραία επιβιώνει κόντρα σε όλες τις συνθήκες και επιβιώνει απ' όλες τις εξουσίες και απ' όλους τους δυνάστες του. Αυτό ακριβώς. Οπως ο Ελληνας έτσι κι αυτός. Λαθρεπιβάτης στην κοινωνία. Λαθρεπιβάτης στην εργασία. Λαθρεπιβάτης στο καθημερινό γίγνεσθαι. Ετσι και ο Θανάσης. Λαθρεπιβάτης στην οθόνη. Δεν ξέρω για τον Γιώργο, τον Αντώνη και κάθε μεγάλο και μικρό πολιτικό. Ενα ξέρω. Οσα Μνημόνια και να πέσουν τα εκατομμύρια Θανάσηδες θα επιβιώσουν. Οπως λέει και το τραγούδι, οι κυβερνήσεις πέφτουν μα ο Θανάσης μένει

9 σχόλια:

  1. Λυγερή μου εξαιρετική η παρουσίαση του ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ. Πολύ καλά έκανες και την πέρασες και εδώ. Σε ευχαριστούμε. Καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. John

    Έλα μου Γιάννη .Τι κάνεις ;
    Όλα καλά, ή τουλάχιστον αισιόδοξα ?
    Από σένα το περιμένω αυτό. Διαθέττεις μιαν εκτονωτική δύναμη που λειτουργεί ως ανακουφιστική βαλβίδα στο συναίσθημα....
    Καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Mια χαρά τα λέει ο Δανίκας .
    Ο θανάσης έπαιζε μόνο ένα ρόλο στο πανί που ήταν αυτός του εαυτού του.
    Ενας άνθρωπος της προσφοράς στο συνάθρωπο όπως το υπαγόρευε η ψυχή του που ήταν μεγάλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. habilis

    Καλημέρα φίλτατε.
    Τελικά αυτός ήταν ο ένας ο μοναδικός του ρόλος, πάντα γνήσιος, αυθεντικός κι απροσποίητος που έπαιζε στο πανί. Ο ίδιος που έπαιζε και στην ζωή.
    Αυτός που παίζει ο καθένας μας στην καθημερινότητα μας μέσα από την οποία καταξιώνεται στην καρδιά των συνανθρώπων , ή , έρχεται και φεύγει ασήμαντος
    κι' απαρατήρητος...
    Την εκτίμησή αλλά και την ευχαρίστηση μου έχεις. Το δεύτερο για μένα δεν είναι λίγο... .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ας προσπαθήσουμε να του μοιάσουμε, όσο μπορούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Idea Studio

    Εύκολο δεν είναι να γίνουμε όλοι "Θανάσης Βέγγος"
    αλλά τουλάχιστον τις παρακαταθήκες της ανθρωπιάς, του ήθους και της γνησιότητες που άφησε ,ας τις φυλλάξουμε κάπου,ας μην τις παρά-πετάξουμε .

    ΥΓ: Θεοδοσία μου τι κολπακι είναι αυτό με το Idea studio ? H άσχετη εγώ δεν το πιάνω πως πατάω Studio και προς ευχαρίστησή μου βέβαια βγαίνει η Θεοδοσία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Λυγερή μου καλησπέρα σου.Εμείς στο σπίτι μας με την παρέα, είπαμε για να τιμήσουμε την μνήμη του, να δούμε εκείνο το βράδυ του αποχαιρετισμού την ταινία του "Το βλέμμα του Οδυσσέα"
    Ο Θανάσης, ο δικός μας ο Θανάσης, υπήρξε ξεχωριστός όσο ξεχωριστή ήταν η στάση ζωής του.
    Αλλιώτικος, διαφορετικός, σεμνός, έτσι όπως πρέπει να είναι "Ο 'Ανθρωπος"
    Στην ταινία που "Το βλέμμα του Οδυσσέα", δεν ξέρω αν την έχεις δει και αν θυμάσαι την σκηνή.Είναι όμως ο Θανάσης με έναν επιβάτη σ΄ενα ταξί.
    Το ταξί, δεν πάει άλλο μέσα στο χιόνι και τότε μετά από μια συνομιλία με τον επιβάτη ο Θανάσης σχεδόν μονολογόντας λέει:
    "Ξέρεις κάτι,η Ελλάδα πεθαίνει,πεθαίνουμε σαν λαός.Κάναμε τον κύκλο μας,δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα και πεθαίνουμε.
    Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα, να πεθάνει γρήγορα γιατί, η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο"!
    Μετά προχωράει,ανεβαίνει σ΄ενα πεζούλι,αγναντεύει την απεραντοσύνη και φωνάζει:
    "Μωρή φύση μόνη σου είσαι.Μόνος μου είμαι και γω πάρε ένα μπισκότο"!
    Δεν έχω λόγια παρά μόνον υγρασία στα βλέφαρα.
    Το λινκ:
    http://www.youtube.com/watch?v=pjlJh0zA2pE

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. blackbedlam

    Αχ κοπέλα μου. Πόσο χαίρομαι για την παρουσία σου εδώ. Σε διαβάζω βέβαια (σιωπηλά να μην κάνω θόρυβο και παρεμβληθώ στην δική σου στεντόρεια φωνή )στην σελίδα σου και σε θαυμάζω για την αγωνιστικότητα σου σ' ένα τόσο σκληρό χώρο (τον πολιτικό) που παλεύεις.
    Δεν το είχα δει το έργο αλλά είδα το βιντεάκι με την σκηνή ακριβώς που περιγράφεις. Το ανέβασε ένας εκλεκτός στο διαδίκτυο φίλος ο Cinefil,
    χαράχτηκε στη μνήμη μου η σπασμένη φωνή του Θανάση όταν έλεγε η Ελλάδα πεθαίνει, πεθαίνουμε σαν λαός κ.λ.π. Ήταν και θα μείνει συγκλονιστικός. .
    Εύχομαι να είσαι καλά κορίτσι μου και να ταλαιπωρείσαι όσο γίνεται λιγότερο. Στο εύχομαι γιατί εγώ νοιώθω πολύ ταλαιπωρημένη και δεν επιθυμώ και για σένα το ίδιο...
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Είμαστε δύο στο "Θολό τοπίο", όταν απαντάει το Idea Studio (Ευτυχία) επιλέγει προφίλ το
    εκεί βάζει όνομα: Idea Studio και URL του "θολού" και... βουαλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή