Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Θνητοί μέχρι το πρώτο φιλί


Εδώ κι αρκετούς μήνες παλεύουμε, κονταροχτυπιόμαστε με τον εαυτό μας να τον πείσουμε να διαχειριστεί το αίολο σήμερα αλλά και το απειλητικό αύριο με όσο το δυνατόν ασφαλέστερο και ευνοϊκότερο για μας και το στενό περιβάλλον μας τρόπο…

Ανάμεσα στα «τιμαλφή» μου ,βρήκα ένα κείμενο διαχρονικά επίκαιρο ,μια πραγματική συνταγή ζωής παντός καιρού που την ζητάει ο οργανισμός μας σαν κουρασμένος, ξεστρατισμένος , διψασμένος οδοιπόρος.

Χαρείτε το . `````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````

«ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ η καλύτερη θεραπεία», δηλώνει διάσημος Αμερικανός γιατρός κατηγορηματικά. «Ζήστε τη ζωή σας». Και τα χάπια, οι ενέσεις, οι επεμβάσεις, οι ειδικές ασκήσεις, η προσοχή, η ανησυχία; Τίποτα απ΄ όλα αυτά. «Ζήστε τη ζωή σας». Το καλύτερο φάρμακο, σου λέει. Με συνταγή γιατρού. Τα θεραπεύει όλα.

Διότι όσο καθυστερείς, διστάζεις και αναβάλλεις τη ζωή για αργότερα, εκείνη περνά. Μέχρι να μην υπάρχει πλέον τίποτα να θεραπευθεί...

Πριν από αρκετά χρόνια στο Τόκιο έμενα σ΄ ένα ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης, το οποίο περιβαλλόταν από παραδοσιακό ιαπωνικό κήπο. Έξω οι δρόμοι ήταν μποτιλιαρισμένοι, τα κορίτσια ντυμένα σαν φιγούρες από μάνγκα και ο πυρετός του γιεν, που ανεβοκατέβαινε στις διεθνείς αγορές, μεγάλος. Κάθε μέρα γύρω στις 5 το απόγευμα ένας ηλικιωμένος Γιαπωνέζος ερχόταν και καθόταν δίπλα στη λίμνη με τα χρυσόψαρα. Είχε γυρίσει όλο τον κόσμο, βιολόγος με περγαμηνές, διεθνείς δημοσιεύσεις και πρωτοπόρος στον τομέα του. «Έχετε καταλάβει κάτι από όλα αυτά;» τον ρώτησα ενώ τα χρυσόψαρα μάς κοιτούσαν ατάραχα. «Ότι ο άνθρωπος», απάντησε, «πρέπει να μπει μέσα στο ποτάμι της ζωής και να αφήσει το ερώτημα για το νόημά της να το πάρει το ρεύμα».

Το ίδιο έλεγε δηλαδή, με άλλα λόγια. Ζήσε τη ζωή. Διότι η ζωή φαίνεται πως είναι το καλύτερο φάρμακο για τη ζωή. Ένας έρωτας γιατρεύει έναν έρωτα, μια παρέα θεραπεύει τη μοναξιά, ένας σκοπός απαλύνει τη θλίψη, μία βόλτα μπορεί να δώσει απάντηση στην ψυχή. Ο Ότο Ρανκ, μαθητής του Φρόυντ, μιλούσε για τον άνθρωπο που πάσχει από φοβία της ίδιας της ζωής, έγραφε ότι «υπάρχουν κάποιοι που αρνούνται το δάνειο της ζωής για ν΄ αποφύγουν το χρέος του θανάτου». Γιατί να επενδύσεις σε οτιδήποτε, γιατί να κάνεις φίλους, να ενδιαφερθείς για άλλους αφού είναι βέβαιο ότι το ταξίδι κάποτε θα τελειώσει;

ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ στην παραλιακή λεωφόρο Μαλεκόν στην Αβάνα είχε στηθεί ένα αυτοσχέδιο πάρτι. Ρούμι άφθονο, μουλάτες και ερωτύλοι Κουβανοί αναμειγνύονταν με τους τουρίστες που έψαχναν αφορμή να πετάξουν από πάνω τους το βάρος της γκρίζας καθημερινότητας στην αναπτυγμένη Δύση. Ένας από τους Κουβανούς, 40άρης, όχι ιδιαίτερα εμφανίσιμος αλλά με τη γοητεία του ανθρώπου που έχει μπει με τα μπούνια μέσα σε όλα, ύψωνε κάθε λίγο ένα μπουκάλι και φώναζε: «Είμαστε όλοι θνητοί. Μέχρι το πρώτο φιλί και το δεύτερο ποτήρι». Είναι και η αθανασία μέρος της ζωής. Αυτής εδώ, που ζούμε.

Η πραγματικότητα γίνεται διαρκώς όλο και πιο μίζερη. Μεγάλα απαισιόδοξα σενάρια πασπαλίζουν στάχτες σε ζορισμένες προσωπικές ιστορίες. Είμαστε απορροφημένοι, όπως έλεγε ένας φιλόσοφος, από τον τρόπο που τα πράγματα είναι στον κόσμο και ξεχνάμε ότι τα πράγματα είναι στον κόσμο.

ΕΙΔΑ ΤΟΝ Κώστα προχθές και τα μάτια του έλαμπαν. Μόλις είχε γυρίσει από διακοπές και θα ξανάφευγε σε λίγες ημέρες. Δεν χρειάστηκε να πει πώς τα πέρασε, ήταν φανερό, ξεχείλιζε από τη χαρά της ζωής.

«Θα σε πάρω φωτογραφία», του είπα, «να στη δείχνω τον χειμώνα, όταν κάθεσαι μέχρι αργά στη δουλειά, όταν ζορίζεσαι με αυτά που πρέπει να γίνουν, όταν τα μάτια σου δύουν μακριά από όσα θέλεις να κάνεις». Ας μην είναι το καλοκαίρι διάλειμμα. Ας είναι μπούσουλας για τα όσα δικαιούμαστε να ζήσουμε. Πυξίδα για το πώς να ακολουθήσουμε τη συνταγή του γιατρού.

Διότι τελικά δεν είναι τα χρόνια στη ζωή μας που μετράνε. Είναι η ζωή στα χρόνια μας.

ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΑΣΤΕΑ

ΤΑ ΝΕΑ

9 σχόλια:

  1. Ωραίο είναι το κείμενο...

    Οι συνταγές απλές και καλές!

    Έλα μου όμως... που τις ξεχνάμε πάνω στην φούργια μας...

    Περισσότερη συνείδηση λοιπόν... στο να ζούμε το τώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διότι τελικά δεν είναι τα χρόνια στη ζωή μας που μετράνε. Είναι η ζωή στα χρόνια μας.
    Ή άδραξε την μέρα.
    Πολύ μου αρέσει η σελίδα σου.
    Να είσαι καλά καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ

    Συμπίπτει η άποψή μας ως προς την ομορφιά του κειμένου.

    Δεν ξέρω μόνο πόσο απλή είναι μια συνταγή που έχει κατά βάση ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ σαν υλικό.
    Η συν-είδησή μας όσο οικεία και του χεριού μας φαίνεται ,τόσο δύσκολη είναι να την επεξεργαστούμε και κυρίως να την προσανατολίσουμε στα απλά, τα φυσικά, τα αληθινά, όταν όλα γύρω μας είναι τεχνητά, σύνθετα και προκατασκευασμένα μοντέλα ζωής.
    Θέλει πολύ μαγκιά και ρίσκο -παραδέξου το-να πεις:
    Βγαίνω απ΄το καλούπι life style που εκ των πραγμάτων βρέθηκα όπως όλοι και επιλέγω εγώ δικά μου πρότυπα ζωής κι άλλους δρόμους να περιπλανηθώ….

    Σ’ ευχαριστώ φίλε .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Theodosia

    Ευχαριστώ theodosia.
    Eίναι ωραίο να συναντιώνται οι ματιές μας στον ΠΗΓΑΙΜΟ.
    Αλλα αυτό που είναι χάρμα οφθαλμών είναι η σελίδα σου. Αξίζει τον κόπο να σε διαβάζουν και οι δικοί μου αναγνώστες γι αυτό σ' έβαλα στ΄αριστερά μου ναμην χάνει κανείς "Το θολό Τοπίο με την Ξεκάθαρη Ματιά"
    Νάσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είναι η ζωή στα χρόνια μας, πράγματι!! Μια βόλτα μαγική,στιγμή συναρπαστική.. Έλα που μέχρι να καταλάβουμε τι πραγματικά είναι, πάει πέρασε!! Να είσαι καλά καλό φθινόπωρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. John

    Πάει πέρασε ε; Τολάχιστον φεύγοντας ν'αφήνει κάτι πίσω σε μας να την θυμόμαστε.Να μη τα παίρνει όλα μαζί της.Τι λες συμβιβάζεσαι ;

    Και συ να είσαι καλά περαστικέ διαβάτη από τον Πηγαιμό. Και να μείνεις πάντα ωραίος έτσι όπως είσαι. !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Tη γνωρίζουμε τη ''συνταγή'' ζωής όλοι μας!
    Δυσκολοεφάρμοστη είναι γιατί τα προβλήματά μας μας φαίνονται τεράστια ! Μας παρασύρουν και όταν έρχεται το τέλος δεν έχουμε απολογισμό ζωής .....
    Μ'αρέσει η σελίδα σου και εδώ όπως και η άλλη σου σελίδα στο παθ.....
    Ωραίο και αισιόδοξο μήνυμα ζωής η ανάρτηση του άρθρου ....Ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε αληθινά!!!!!
    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ANOULI


    Προσπαθώ Αννούλι μου εδώ ,να ξεφεύγω από τα χαρακώματα...Δεν το καταφέρνω όλες τις φορές και οι φίλοι το ξέρουν .Παρ' όλα αυτά με αντέχουν....όπως και συ ελπίζω και να μην κουραστείς να συνοδοιπορείς μαζί μας στον Πηγαιμό για την Ιθάκη....

    Δεν χρειάζεται να σου πω πόσο χάρηκα που σε είδα κι εδώ. Θα σε βάλω στ' αριστερά μου να μην μπορείς να μου ξεφεύγεις....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Kαλή μου σ`ευχαριστώ πολύ... κι ανταποδίδω:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή