Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010
Μικρες Καθημερινές Αναστάσεις
« Και μην ξεχάσετε το «αυγό» μου.» μου διεμήνυσε από τηλεφώνου το Δεσποινιώ,μια κοπελιά ετών 55 . Και φυσικά δεν το ξέχασα . Και μέσα απ’ αυτήν την απειροελάχιστη κίνηση έζησα και γω την δική μου μικρή ψυχανάσταση της ημέρας.
Η Δέσποινα μαζί με 14 άλλα «παιδιά» συμβιώνει σε μια από τις Δομές Ψυχοκοινωνικής υποστήριξης και αποκατάστασης ατόμων με ψυχολογικά και κινητικά προβλήματα στα πλαίσια του προγράμματος «Ψυχαργώς» για την αποασυλοποίηση. .
Εκεί μέσα συντελείται ένα θαύμα στο φως της ημέρας.«Μικρές καθημερινές αναστάσεις»
Ζουν άτομα ανίκανα να αυτοεξυπηρετηθούν ή να αυτοπροστατευτούν, που είναι πάρα πολύ δύσκολο έως αδύνατον να ζήσουν σε οικογενειακό περιβάλλον που δεν υπάρχει στις περισσότερες περιπτώσεις. Ατομα καταδικασμένα να θάβονται ζωντανά σ’ ένα παγωμένο δημόσιο ψυχιατρείο, βρήκαν για στέγη ,ένα χαρούμενο, πεντακάθαρο σπίτι στολισμένο με , κέφι και μεράκι που μοσχοβολά η σπιτίσια κουζίνα του και λάμπει από καθαριότητα όπως και τα δίκλινα υπνοδωμάτια.
Οι χώροι όπου συνεστιάζονται , πίνουν τον καφέ τους ,ακούνε μουσική ,βλέπουν τηλεόραση ,κάνουν εργοθεραπεία ή συνυπάρχουν μεταξύ τους και με το προσωπικό της Δομής είναι μια «έκθεση» όπου το γούστο, η αισθητική, η φροντίδα, η φαντασία εναλλάσσονται με το «τίποτα»ή με το «κάτι» που δίνει γεύση και χρώμα στη ζωή .
Είναι αυτό το κάτι που μόνο ο ανθρώπινος παράγοντας μπορεί να δημιουργήσει και να δώσει από το τίποτα .
Οι νέοι άνθρωποι (17 στο σύνολό τους) από το επιστημονικό έως το προσωπικό γενικών καθηκόντων, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε ανθρώπινες ψυχές λαβωμένες αλλά και ανθρώπους ανήμπορους να αυτοεξυπηρετηθούν , έχουν τρεις μήνες να πληρωθούν. Ζουν μες την ανασφάλεια του τι θα γίνει αύριο και πως θα τα φέρουν βόλτα .
Αν συνεχίσει αυτή η τακτική της Κυβέρνησης , η μια Δομή μετά την άλλη οδηγείται σε διάλυση. Το προσωπικό δεν θα χαθεί . Όλοι τους ικανοί και με ειδικότητα είναι κάπου θα εργαστούν.
Τα «παιδιά» όμως τι θα γίνουν ; Πως θα επιστρέψουν από τον μικρό τους παράδεισο πίσω στο χωνευτήρι της κόλασης του απρόσωπου Δημόσιου Ψυχιατρείου ;
Έλεος συμπολίτες μας . 3000 άνθρωποι είναι αυτοί που περιθάλπονται σε ανάλογες Δομές .Αλλά ακόμη και για έναν άνθρωπο μην επιτρέψουμε αυτό το έγκλημα κατά του ανθρώπινου δικαιώματος να ζήσει απλά σαν άνθρωπος …
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Γλυκιά τρυφερή Λυγερή μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να πραγματοποιηθεί έστω και την τελευταία στιγμή η προσδοκία σου...
Και η κάθε Δεσποινιώ να μην αξιώνεται να μπαίνει στα χωνευτήρια των ψυχών...
Μια Ανάσταση για όλους...
Δεν εχω λογια...πες μου τι μπορω να κανω και θα το κανω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας το θέμα σου μέχρι κάποιο σημείο ένοισα όμορφα και ευχαριστημένη που υπάρχει κάτι τέτοιο!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως στην πορεία....
..."Οι νέοι άνθρωποι (17 στο σύνολό τους) από το επιστημονικό έως το προσωπικό γενικών καθηκόντων, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε ανθρώπινες ψυχές λαβωμένες αλλά και ανθρώπους ανήμπορους να αυτοεξυπηρετηθούν , έχουν τρεις μήνες να πληρωθούν. Ζουν μες την ανασφάλεια του τι θα γίνει αύριο και πως θα τα φέρουν βόλτα"...
... με χάλασε...
Και αναρωτιέμαι μα γιατί στην Ελλάδα μας τελικά όλα είναι τόσο δύσκολα!!!!
Λυγερή μου ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ & ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ
με τα αγαπημένα σου άτομα!
Να είσαι καλά
BUTTERFLY
ΑπάντησηΔιαγραφήΚορίτσι μου .
Μπορείς Εσύ ,αυτό που εγώ δεν μπορώ, γιατί δεν έχω ον τρόπο.τις διαδυκτιακές διασυνδέσεις (τα links) να διακινήσω σε όσο το δυνατόν περισσότερα blogs την τρέχουσα ανάρτηση από τον ΠΗΓΑΙΜΟ στο Path http://ligery.pblogs.gr "ΝΤΡΟΠΗ σας
Να ξεσηκώσουμε για μιαν ακόμη φορά τον κόσμο
και στην συνέχεια να το στείλω "αρμοδίως " πακέτο . Είναι ένα πετραδάκι στα λιμνάζοντα νερά της απραξίας τους.
Σ' ευχαριστώ από καδιάς .
Βιάζομαι να φύγω ,να πάω "στα παιδιά"με περιμένουν πως και πως ...
Θα επανέλθω .
Τα λέμε με όλους τους φίλους...
Καλή Ανάσταση για όλους μας Λυγερή
ΑπάντησηΔιαγραφήapneagr
Γιαγιά Αντιγόνη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ,πολύ σ' ευχαριστώ για την ευχή σου.
Αντεύχομαι επί προσωπικού ό,τι ποθεί η ψυχή σου.
Κι από μένα αυτή φλόγα για ζωή και δημιουργία νάναι πάντα αναστημένη μέσα σου.
Eva F.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα κι από δω Εύα μου.
Νάταν μόνο δύσκολα θα ήταν καλά. Η δυσκολία είναι ερέθισμα για δράση και δημιουργία.
Το νοσηρό της υπόθεσης είναι ότι δεν βάζουνε αυτοί που κάνουνε κουμάντο τις σωστές προτεραιότητες. Δεν έχουν τον αυστηρό έλεγχο των κοινωνικών αναγκών.
Σε κανέναν χώρο δεν πρέπει ο εργαζόμενος να μένει απλήρωτος. λλοίμονο ! Αλλά σε τέτοιους χώρους όπως η φροντίδα ΑμεΑ Είναι δυνατόν να υπάρχει τόση εγκατάλειψη ;
Ο Θαός να βάλει το χέρι του γιατί δεν πάμε καθόλου καλά.
JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλά έκανες και τιμή μας η έλευση σου από τον Πηγαιμό. Το έχουμε τόση ανάγκη ν' αναπνεύσουμε τον αέρα της αισιοδοξίας σου, να πάρομε λίγο από το κέφι και το χιούμορ σου και να μοιραστούμε μαζί σου τις πιο εγκάρδιες ευχές μας για Ανάσταση επί παντός !
Νάσαι καλά
apneagr
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς βλεπόμαστε .....συχνά κι ας μην το πολυκουβενιάζουμε ! Σας νοιώθω όμως συν-οδοιπόρους και συμπαραστούντες σην πορεία.
Ας σμίξουμε και σήμερα την σκέψη μας και τις ευχές μας για μια πραγματική Ανάσταση για όλους !
Ας κάνουμε ο καθένας ό,τι μπορεί, το αγαθό πάντα "πιάνει" τόπο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή δύναμη στο όμορφο έργο σου, καλή Ανάσταση φίλη μου.
ANAZHTHΣH
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ καμιά προσπάθεια δεν πάει εντελώς χαμένη. Πάντα στο τέλος κάτι μένει.
Τώρα προσπαθώ να περάσω διαμαρτυρία για την πολύ δυσάρεστη κατάσταη που έχει θέσει σε άμεσο κίνδυνο παύσης λειτουργίας των ΔΟΜΩΝ για ΑμεΑ.
Αλλά ακόμη δεν λειτουργεί με ευκολία ,δεν ξέρω να την στήσω καλά, Θα προσπαθήσω όμως.
Αν πάς στο http://ligery.pblogs.gr θα καταλάβεις τι εννοώ .
Τις καλύτερες ευχές μου για μια χαρούμενη Πασχαλιά και Ανάσταση στην ψυχή μας.