Σάββατο 25 Μαΐου 2013

Με το βλέμμα στο μέλλον








Δεκάδες νέοι άνεργοι επιστήμονες, που μεγάλωσαν στις πόλεις και τα χωριά της χώρας μας, που έμαθαν γράμματα στα ελληνικά δημοτικά και στα γυμνάσια και που σπούδασαν στα εδώ πανεπιστήμια, φεύγουν με εισιτήριο μιας διαδρομής για το εξωτερικό. Έξι χιλιάδες γιατροί έχουν φύγει ήδη από την Ελλάδα και άλλοι τόσοι μηχανικοί, μηχανολόγοι, πολιτικοί μηχανικοί που είναι περιζήτητοι για τα «μεγάλα έργα» στο εξωτερικό. Η θλίψη από την αφαίμαξη των Ελλήνων επιστημόνων μετριάζεται από τις επιτυχίες που καταγράφουν, ήδη, οι νεαροί συμπατριώτες μας εκτός συνόρων. Τέσσερα Ελληνόπουλα που ζουν και εργάζονται στη Μεγάλη Βρετανία περιγράφουν στην εφημερίδα  «Ελλάδα» τις εντυπώσεις τους από τα ξένα.
Ειρήνη Εξάρχου, δικηγόρος, 27ετών
Συνήγορος στην Τοπική Αυτοδιοίκηση του Λονδίνου


Η Ειρήνη αμέσως μετά τις πανελλήνιες, έφυγε από το Μαρούσι και σπούδασε νομική στο City του Λονδίνου. Έκανε το υποχρεωτικό μεταπτυχιακό της, εξειδικεύτηκε στο αστικό, το εργατικό και το οικογενειακό δίκαιο, ολοκλήρωσε την πρακτική της και ξεκίνησε να ψάχνει για δουλειά. 8 μήνες αναζητούσε εργασία και τελικά…
«Εργάζομαι ως δικηγόρος στην Τοπική Αυτοδιοίκηση του Ανατολικού Λονδίνου. Βρίσκομαι στο οικογενειακό τμήμα, καθώς η εξειδίκευση μου είναι πάνω στην κοινωνική πρόνοια. Ουσιαστικά είμαι αυτή που θα κρίνω, αν η οικογένεια είναι σε θέση να μεγαλώσει ένα παιδί ή θα πρέπει, το κράτος, να μεριμνήσει για το μέλλον του.»
Αυτή η θέση στην τοπική αυτοδιοίκηση δεν υπάρχει στο ελληνικό δημόσιο, καθώς το σύστημα της Βρετανίας είναι εντελώς διαφορετικό.
«Τα ορφανοτροφεία και τα ιδρύματα» τονίζει η Ειρήνη, «έχουν κλείσει στην Βρετανία την δεκαετία του ’80. Εδώ τα παιδιά που οι οικογένειές τους δεν μπορούν να τα φροντίσουν δίνονται για υιοθεσία ή σε ανάδοχες οικογένειες τις οποίες πληρώνει το κράτος 300 λίρες την εβδομάδα».
Η ίδια αμείβεται με 36.000 χιλιάδες λίρες το χρόνο, που όπως μας λέει είναι ένας συνηθισμένος μισθός για έναν δικηγόρο που εργάζεται στο δημόσιο, στο Λονδίνο.
«Όταν έφυγα δεν σκέφτηκα την οικονομική κρίση της Ελλάδας. Ήμουν 18 και ήταν η μικρή εξέγερσή μου. Αλλά όταν αποφοίτησα, είχα αποφασίσει ότι δεν υπήρχε προοπτική να βρω δουλειά, αν επιστρέψω. Έτσι «εγκλωβίστηκα» εδώ!»
Η 27χρονη δικηγόρος εξομολογείται στην «Ε» ότι δεν θέλει να μείνει στο Λονδίνο για όλη της την ζωή. Θέλει να επιστρέψει!
«Μου λείπει η Ελλάδα!» τονίζει, ενώ συνεχίζει πως στο μέλλον σίγουρα το αντικείμενό της θα έχει προοπτική στην Ελλάδα λόγω της οικονομική κρίσης.
«Αν κρίνω από την Αγγλία, οι θεσμοί της οικογένειας στην Ελλάδα θα σπάσουν κατά την διάρκεια της οικονομική κρίσης. Θα αυξηθούν τα περιστατικά κατάθλιψης, αλκοολισμού, ναρκωτικών. Και τότε θα υπάρξει ανάγκη για δημιουργία μίας τέτοιας υπηρεσίας. Θα δημιουργηθεί δηλαδή η ανάγκη, το κράτος να αναλάβει τον ρόλο του γονέα. Μπορεί να ακούγομαι καταθλιπτική, αλλά αυτή είναι η αλήθεια… Σε καμία περίπτωση δεν το εύχομαι, αλλά αν συμβεί θα ήθελα να είμαι στην χώρα μου και να βοηθήσω».

 
Ετεοκλής Νικολάου, Δημοσιογράφος, 26 ετών

Εργάζεται στο BBC αλλά τον ρωτάνε αν έχει για μπίρες 
Ο Ετεοκλής είναι δημοσιογράφος. Έκλεισε πριν μερικούς μήνες τα 25, όμως έχει πραγματοποιήσει ήδη το όνειρο εκατομμυρίων συναδέλφων του: Έχει εργαστεί στο CNN και αυτή την στιγμή εργάζεται στο BBC!
«Η πιο σημαντική στιγμή, στη μικρή δημοσιογραφική μου πορεία, ήταν η συνέντευξη που πήρα για το CNN, από τον Φρανσουά Ολάντ, λίγες ημέρες πριν εκλεγεί πρόεδρος» λέει στην «Ε» ο Ετεοκλής. Τον τελευταίο χρόνο εργάζεται ως freelancer στο BBC, τα χρήματα δεν είναι πολλά μας λέει, ένας δημοσιογράφος στο Λονδίνο αμείβεται από 1800 μέχρι 2000 λίρες.
Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, το Λονδίνο, τονίζει ο 26χρονος, είναι μία πόλη με εκατοντάδες νέα παιδιά που έχουν στα χέρια τους μεταπτυχιακά και διδακτορικά και προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους.
«Το Λονδίνο είναι γεμάτο από νέους Έλληνες, Ιταλούς, Ισπανούς και Πορτογάλους. Οι χώρες που έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση, θα έλεγε κανείς πως «αιμορραγούν» από πτυχιούχους.»
Ο Ετεοκλής γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στην Ηλιούπολη, σπούδασε στην Πάντειο. Έκανε την πρακτική του σε ένα ελληνικό τηλεοπτικό κανάλι και τον Σεπτέμβριο του 2009, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές, ο Ετεοκλής έφυγε με στόχο το μεταπτυχιακό στις διεθνής σχέσης και προορισμό το Λονδίνο.
«Η οικονομική κρίση στην χώρα μας, εμένα προσωπικά με βοήθησε. Όλοι ήθελαν να έχουν έναν έλληνα δημοσιογράφο, που να γνωρίζει καλά την γλώσσα, ώστε να έχουν γρήγορα και άριστα μεταφρασμένο το οικονομικό ρεπορτάζ από την Ελλάδα».
Από την άλλη πλευρά οι κάτοικοι του Λονδίνου δεν είναι και τόσο χαρούμενοι όταν γνωρίσουν έναν έλληνα… «Η εικόνα που έχουν από την Ελλάδα, είναι πολύ κακή. Ένα βράδυ σε μία πάμπ ο μπάρμαν με ρώτησε από πού είμαι, όταν του είπα ότι είμαι από την Ελλάδα με κοίταξε περίεργα και με ρώτησε αν έχω χρήματα να πληρώσω τις μπύρες!»

Βιβή Μαρίνου, Πολιτικός Μηχανικός, 25ετών
Μία 25χρονη στη μεγαλύτερη σιδηροδρομική εταιρεία

Αν η δουλειά ήταν τζόκερ τότε η Βιβή κέρδισε τζάκ πότ. Και αυτό γιατί πριν λίγους μήνες έκανε αίτηση για δουλειά, στην μεγαλύτερη εταιρία σιδηροδρομικών έργων της Βρετανίας, την Colas Rail. Στην εταιρεία αυτή, μαζί με την αίτηση της Βιβής, έφτασαν συνολικά 1000 αιτήσεις, για μόλις 9 θέσεις εργασίας. Η Βιβή πέρασε από 4 συνεντεύξεις. Της ξεσκόνισαν το βιογραφικό, είδαν τις σπουδές της, το πτυχίο της ως Εκπαιδευτικός Πολιτικός Μηχανικός, το μεταπτυχιακό της στο Λονδίνο με θέμα την περιβαλλοντική επιστήμη, τις δραστηριότητες της, τα χόμπι της και τις δουλειές που έκανε part time σε διάφορα καταστήματα του Λονδίνου και τελικά… την επέλεξαν.
«Το απίστευτο είναι πως μέσα σε αυτούς τους 9 υπάρχουν δύο Έλληνες. Εγώ και ένας ακόμα συνάδελφος από την Ελλάδα, εγώ όμως είμαι η μοναδική γυναίκα!»
Η 25χρονη εδώ και 10 μήνες έψαχνε για δουλειά στην πρωτεύουσα την Αγγλίας. Για να επιστρέψει στην Ελλάδα ούτε λόγος. Όλοι οι φίλοι και οι συνάδελφοί της είναι άνεργοι ή κάνουν άσχετες δουλειές με ελάχιστα χρήματα ή στην καλύτερη περίπτωση εργάζονται με δίμηνες και τρίμηνες συμβάσεις.
«Είχα πει στον εαυτό μου ότι προτιμώ να μείνω εδώ στο Λονδίνο και να κάνω μία χάλια δουλειά, παρά να επιστρέψω στην Ελλάδα. Γιατί εδώ έχω προοπτικές, υπάρχει αξιοκρατία».
Φυσικά το γεγονός ότι είναι ελληνίδα, αναφέρει στην «Ε» η Βιβή, δεν πέρασε απαρατήρητο από καμία συνέντευξη της για δουλεία. «Το πρώτο πράγμα που με ρωτάνε είναι: «Πως είναι η κατάσταση στην Ελλάδα;» Δεν υπάρχει λύπηση για τους Έλληνες μετανάστες αντίθετα μάλιστα, θα έλεγα θαυμασμός! Θεωρούν ιδιαίτερα γενναίο το γεγονός ότι έφυγα από την Ελλάδα, για έρθω στο Λονδίνο χωρίς καμία υποστήριξη».
Η Βιβή έχει υπογράψει την σύμβαση αορίστου και πλέον εργάζεται ως πολιτικός μηχανικός στον τομέα ανανέωσης γραμμών της Colas Rail.
«Δεν νομίζω ότι υπάρχει αντίστοιχη θέση στην Ελλάδα. Το εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο της Αγγλίας είναι τεράστιο και συνεχώς ανανεώνουν τις γραμμές των τρένων. Για την δουλειά μου εδώ αμείβομαι με 22.000 χιλιάδες λίρες το χρόνο, στην Ελλάδα δεν έχω καμία ιδέα πόσα χρήματα θα έπαιρνα, στο απίθανο ενδεχόμενο να βρω δουλειά στο αντικείμενό μου, στα 25 μου χρόνια».
Η Βιβή είναι μόλις 25ετών, αλλά πήρε κυριολεκτικά την ζωή στα χέρια της.
«Μου λείπουν πράγματα από την Ελλάδα, αλλά και αν γυρίσω στην Ελλάδα θα μου λείπουν πολλά πράγματα από εδώ. Η Αγγλία δεν είναι παράδεισος, αλλά όλοι γνωρίζουμε πως προσφέρει ίσες ευκαιρίες σε όλους και αν πραγματικά το αξίζεις θα ανταμειφτείς».
Γιάννης Νενεκίδης, καρδιο – θωρακοχειρουργός, ετών 37

Από τον «Ευαγγελισμό» στο νοσοκομείο της βασίλισσας!



Ο Γιάννης τελείωσε τις σπουδές στην ιατρική, έκανε το αγροτικό του στο Σοχό της Θεσσαλονίκης και ολοκλήρωσε την ειδικότητά του στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» στην Αθήνα. Στα 37 του χρόνια, βρέθηκε άνεργος σε μια χώρα που δεν του πρόσφερε καμία προοπτική!
«Αν έμενα στην Ελλάδα, έπρεπε να ψάχνω δουλειά σε ιδιωτικά νοσοκομεία όπου η τύχη μου θα ήταν αμφίβολη. Έτσι αποφάσισα να στείλω το βιογραφικό μου σε διάφορα νοσοκομεία της Μ. Βρετανίας και λίγους μήνες αργότερα με δέχτηκαν στο Queen Elizabeth στο Μπέρμιγχαμ. Η μετανάστευση ήταν πραγματικά μονόδρομος».
Τον Δεκέμβριο του 2011 αγόρασε ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για το Μπέρμιγχαμ, πέρασε με επιτυχία την συνέντευξη, και αυτή την στιγμή βρίσκεται στο τμήμα των μεταμοσχεύσεων έχοντας την θέση του επιμελητή.
«Αν έπρεπε να συγκρίνω την Αγγλία με την Ελλάδα στο χώρο της υγείας, θα έλεγα πως, το NHS είναι η μέρα και το ΕΣΥ η νύχτα!» τονίζει στην «Ε» ο Γιάννης Νενεκίδης. «Ως ειδικευόμενος στην Ελλάδα εργαζόμουν 80 ίσως και 90 ώρες την εβδομάδα, χωρίς να ξέρω τι σημαίνει η λέξη «ρεπό». Στην Αγγλία ως επιμελητής εργάζομαι 48 ώρες την εβδομάδα, ότι ορίζει ο νόμος δηλαδή, και αν χρειαστεί να εργαστώ περισσότερο, η υπερωρία είναι 50 λίρες την ώρα».
Όσο για τον μισθό του, σίγουρα δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτόν που παίρνουν οι γιατροί στην χώρα μας.
«Ως επιμελητής στο Μπέρμιγχαμ, ο μισθός μου είναι 3.000 λίρες το μήνα, στην Ελλάδα οι συνάδελφοί μου δεν αμείβονται περισσότερο από 1800ευρώ μαζί με τις υπερορίες».
Οι διαφορές όμως στα δύο εθνικά συστήματα υγείας δεν αφορούν μόνο τους γιατρούς αλλά και τους ασθενείς, όπως τονίζει ο 37χρονος.
«Στην Αγγλία ο ασθενείς δεν έρχεται ποτέ με εξετάσεις στα χέρια, δεν υπάρχουν ακτινογραφίες, υπέρηχοι, καρδιογραφήματα… όλα αυτά βρίσκονται σε ηλεκτρονική μορφή στο φάκελό του. Ο ασθενής επισκέπτεται τον γιατρό του μόνο με τον αριθμό που έχει στο Εθνικό Σύστημα Υγείας».
Παρόλα αυτά ο Γιάννης Νενεκίδης δεν μπορεί να φανταστεί πως δεν θα επιστρέψει ποτέ ξανά στην Ελλάδα. Έχει μια μικρή ελπίδα, ένα όνειρο πως κάποια μέρα θα γυρίσει…
«Θα προσπαθήσω να επιστρέψω, γιατί πιστεύω πως αν κάτι αλλάξει στην Ελλάδα, θα αλλάξει από αυτούς τους ανθρώπους που εργάστηκαν στο εξωτερικό. Από τους ανθρώπους που είδαν και έμαθαν τι θα πει οργάνωση, συνεργασία αλλά και υποδομές σε ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας. Μακάρι να είμαι ένας από αυτούς που θα βοηθήσουν την Ελλάδα να βελτιώσει το ΕΣΥ και την χώρα να κάνει ένα βήμα μπροστά».
Πηγή: Εφημερίδα «Ελλάδα»
Tης Κίας Παπαδοπούλου

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Ελληνική ιδιοφυϊα αυτοπροσώπως

Η ελληνική μαθηματική ιδιοφυΐα αυτοπροσώπως


Στη διεθνή επιστημονική σκηνή ο Δημήτριος Χριστοδούλου θεωρείται σήμερα από τους πλέον διακεκριμένους και δημιουργικούς μαθηματικούς.


Το πρωτοποριακό έργο του αναγνωρίζεται παγκοσμίως και έχει κατ' επανάληψη τιμηθεί με τις μεγαλύτερες επιστημονικές διακρίσεις (βλ. βιογραφικό πλαίσιο).
Μάλιστα, μόλις πριν από λίγες ημέρες, του απένειμαν το διεθνές βραβείο Shaw για τα μαθηματικά που θεωρείται ισότιμο με το βραβείο Νόμπελ για τις θετικές επιστήμες (εξάλλου δεν υπάρχει βραβείο Νόμπελ για τα μαθηματικά). Το φετινό βραβείο ο Δ. Χριστοδούλου το μοιράζεται από κοινού με τον επίσης διάσημο Αμερικανό μαθηματικό Ρίτσαρντ Χάμιλτον. Η διάκριση συνοδεύεται από χρηματικό βραβείο ύψους ενός εκατομμυρίου δολαρίων (500 χιλιάδες δολάρια για τον κάθε βραβευθέντα).
Με μεγάλη προθυμία ο διαπρεπής Ελληνας μαθηματικός δέχτηκε να μοιραστεί με τους αναγνώστες της στήλης μας τις βαθύτερες σκέψεις και τις προβλέψεις του σχετικά με τις εξελίξεις στα μαθηματικά και το πώς αυτές επηρεάζουν την πρόοδο της επιστημονικής γνώσης. Απολαύστε τον.
*Το ερευνητικό σας έργο κινείται στο μεταίχμιο μεταξύ μαθηματικών και φυσικής. Με ποιον τρόπο τα αφηρημένα και ανεξάρτητα από εμπειρικούς περιορισμούς νοητικά εργαλεία των μαθηματικών συμβάλλουν -ή μήπως καθορίζουν- στην ανάπτυξη μιας εξ ορισμού εμπειρικής επιστήμης όπως η φυσική;
-----«Εχετε δίκιο, τα μαθηματικά διαφέρουν όντως από τη φυσική. Μεγάλο τμήμα των μαθηματικών αναζητήσεων δεν σχετίζεται, τουλάχιστον εκ πρώτης όψεως, με τις τρέχουσες αναζητήσεις της φυσικής. Τα μαθηματικά, ωστόσο, συνέβαλαν και συμβάλλουν στην ανάπτυξη της φυσικής με δύο τουλάχιστον βασικούς τρόπους.
Ενα καλό ιστορικό παράδειγμα του πρώτου τρόπου με τον οποίο τα μαθηματικά επηρεάζουν τις εξελίξεις στη φυσική είναι η γεωμετρία του Ρίμαν (Β. Riemann 1826-66).
Πρόκειται για μια γεωμετρία εξαιρετικής ομορφιάς η οποία όμως αρχικά, δηλαδή την εποχή που διατυπώθηκε, ήταν εντελώς άσχετη με την πραγματικότητα. Ωστόσο, πάνω σε αυτή τη ρημάνεια γεωμετρία ο Αϊνστάιν οικοδόμησε, αργότερα, τη γενική θεωρία της σχετικότητας.
Ο δεύτερος τρόπος, συμπληρωματικός του πρώτου, έχει να κάνει με την πιεστική ανάγκη να επινοούνται συνεχώς νέοι τρόποι επίλυσης των συγκεκριμένων εξισώσεων που περιγράφουν τα εμπειρικά-φυσικά φαινόμενα. Δεν τονίζεται ποτέ επαρκώς το γεγονός ότι οι φυσικοί, ενώ καταφεύγουν στα μαθηματικά για να διατυπώσουν γενικούς φυσικούς νόμους, κατόπιν επιστρέφουν και πάλι στα μαθηματικά για να συσχετίσουν τους καθολικούς και αφηρημένους νόμους με τα επιμέρους εμπειρικά δεδομένα και τα πειράματα».
*Ωστόσο, προκύπτει αμέσως το ερώτημα: Τα μαθηματικά αντικείμενα που επινοεί ή περιγράφει μια μαθηματική θεωρία υπάρχουν και στον πραγματικό κόσμο; Αραγε, η περίπλοκη «γλώσσα» των μαθηματικών είναι η γλώσσα της φύσεως ή απλώς η γλώσσα των φυσικών επιστημών;
-----«Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον ζήτημα που κατά καιρούς έχει γεννήσει πολλές παρεξηγήσεις. Οι μαθηματικές δομές που περιγράφονται λεπτομερώς από μια μαθηματική θεωρία δεν υπάρχουν κατ' ανάγκη στον πραγματικό κόσμο: άλλες υπάρχουν και άλλες όχι! Μπορεί κανείς να περιγράψει με αυστηρά λογικό και αυτοσυνεπή τρόπο πλήθος μαθηματικών δομών οι οποίες παρ' όλα αυτά δεν αντιστοιχούν στη φυσική πραγματικότητα.
Οσο για το δεύτερο σκέλος του ερωτήματός σας, είναι σαφές ότι, από την εποχή του Γαλιλαίου και έπειτα, οι φυσικοί θεωρούν τα μαθηματικά "γλώσσα", αλλά δεν είναι έτσι. Τα μαθηματικά δεν αποτελούν μια γλώσσα ανάμεσα στις άλλες, αντίθετα πιστεύω ότι είναι ένα σύστημα δομών».
*Ο μεγάλος θαυμασμός σας για τα αρχαία ελληνικά μαθηματικά οφείλεται μόνο στο τυχαίο γεγονός ότι είστε Ελληνας ή, αντίθετα, ως δημιουργικός μαθηματικός αναζητείτε και βρίσκετε κάτι παραπάνω σε αυτό το ιστορικά «ξεπερασμένο» στιλ άσκησης των μαθηματικών; Πόσο επίκαιρη και επωφελής είναι σήμερα η μελέτη των αρχαίων μαθηματικών;
-----«Μελετώντας τα πολλά και μεγαλειώδη επιτεύγματα των αρχαίων Ελλήνων μαθηματικών ένας σύγχρονος μαθηματικός εντυπωσιάζεται από την απίστευτη αυστηρότητα και την απόλυτη λογική συνέπεια που χαρακτηρίζει τη σκέψη τους. Για πολλούς αιώνες μετά την ύστερη αρχαιότητα η μαθηματική σκέψη σε κάθε γωνιά του πλανήτη απώλεσε αυτή την αυστηρότητα. Για παράδειγμα, ο Λέοναρντ Οϊλερ (L. Euler 1707-83), ο οποίος ήταν αναμφίβολα ο μεγαλύτερος μαθηματικός του δεκάτου ογδόου αιώνα, υπολείπεται καταφανώς σε αυστηρότητα σε σχέση με τη μαθηματική αυστηρότητα ενός Αρχιμήδη ή ενός Απολλώνιου. Μόνο κατά το δεύτερο ήμισυ του δεκάτου ενάτου αιώνα η μαθηματική επιστήμη επανέκτησε ανάλογη αυστηρότητα!
Ιστορικά, η ουσιαστικότερη πρόοδος στη μαθηματική σκέψη των αρχαίων Ελλήνων ήταν η εισαγωγή αλγεβρικών μεθόδων από τους Αραβες. Ωστόσο, οι Αραβες δεν αξιοποίησαν τις αλγεβρικές μεθόδους που οι ίδιοι επινόησαν. Πρώτος ο Οϊλερ αξιοποίησε επιστημονικά τις δυνατότητες της αλγεβρικής προσέγγισης.
Πάντως, παρά τη μεγάλη πρόοδο και τις ποικίλες εφαρμογές της μαθηματικής σκέψης, σήμερα αποδεικνύεται ζωτικής σημασίας η επιστροφή στη γεωμετρικοποίηση της μαθηματικής σκέψης, που πρώτοι εισήγαγαν οι αρχαίοι Ελληνες».
*Σε κάθε ιστορική περίοδο -ας πούμε κάθε αιώνα- αναδύονται ορισμένα μόνο θεμελιώδη επιστημονικά ερωτήματα-προβλήματα. Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, τα μεγαλύτερα ερωτήματα της φυσικής για τα οποία υπάρχουν βάσιμες ελπίδες ότι θα επιλυθούν τον 21ο αιώνα χάρη στην πρόοδο των μαθηματικών;
-----«Είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλέψει κάποιος τις πιο σημαντικές εξελίξεις ή τις μεγάλες τομές στην επιστημονική σκέψη ακόμη και στο άμεσο μέλλον, και αυτό γιατί η ιστορία και η δυναμική της ανάπτυξης της επιστήμης δεν είναι σχεδόν ποτέ γραμμική.
Παρ' όλα αυτά, ένας τομέας έρευνας όπου αναμένω σημαντική πρόοδο των γνώσεών μας είναι η υδροδυναμική. Για μια σειρά από πολύ οικεία φαινόμενα, όπως π.χ. η τυρβώδης ροή και οι στροβιλισμοί των υγρών, δεν διαθέτουμε καμία απολύτως ικανοποιητική επιστημονική περιγραφή. Ομως είμαι πεπεισμένος ότι έχουν πλέον ωριμάσει οι συνθήκες που θα επιτρέψουν, κατά τα επόμενα χρόνια, την επίτευξη ουσιαστικής προόδου όσον αφορά την περιγραφή αυτών των εξαιρετικά πολύπλοκων φαινομένων.
Πάντως αυτό που ελπίζω και εύχομαι ολόψυχα να συμβεί στο μέλλον είναι να καταφέρουμε επιτέλους να βρούμε ένα αυστηρό μαθηματικό πλαίσιο που θα μας επιτρέψει να ενοποιήσουμε τις δύο μεγαλύτερες θεωρίες της σύγχρονης φυσικής, την κβαντομηχανική και τη σχετικότητα».
*Σε μια περίοδο βαθύτατης οικονομικής-κοινωνικής κρίσης αλλά και απαξίωσης της πατρίδας μας, τι σημαίνει για εσάς, ως Ελληνα επιστήμονα, η επιβράβευση του έργου σας, και μάλιστα με το διεθνούς κύρους βραβείο Shaw;
------«Αυτή η τελευταία αναγνώριση μου προσέφερε διττή χαρά: όχι μόνο ως επιστήμονα-ερευνητή αλλά και ως Ελληνα. Και αυτό γιατί είμαι πεπεισμένος ότι η διεθνής επιβράβευση κάθε Ελληνα επιστήμονα αποτελεί μια ευκαιρία και, ώς ένα βαθμό, μπορεί να συμβάλει στο να προβληθούν οι εγγενείς αρετές, οι δυνατότητες του λαού και του τόπου μας.
Η ελπίδα μου αυτή, εξάλλου, επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι την απονομή του βραβείου Shaw τη συνοδεύει πάντα η δημιουργία ενός εκτενούς ντοκιμαντέρ που προβάλλεται μαζικά στην τηλεόραση και στο Διαδίκτυο. Ενα ντοκιμαντέρ που δεν επικεντρώνεται αποκλειστικά στην προσωπικότητα ή στο έργο του βραβευθέντος, αλλά εστιάζει εξίσου στη χώρα καταγωγής και τον πολιτισμό της».

Μια ζωή αφιερωμένη στη μαθηματική φυσική 

Ο Δημήτρης Χριστοδούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1951. Ενώ ήταν ακόμη μαθητής της Ε' Γυμνασίου (16,5 ετών!) έφυγε στις ΗΠΑ για πανεπιστημιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Το 1970 πήρε μάστερ στη φυσική, ενώ το 1971, σε ηλικία μόλις 19 ετών, έλαβε το διδακτορικό του στη φυσική.
Στη συνέχεια εργάζεται ως υπότροφος ερευνητής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας (CalTec), ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ως επισκέπτης ερευνητής στο CERN της Γενεύης και στο Διεθνές Κέντρο Θεωρητικής Φυσικής στην Τεργέστη της Ιταλίας και κατόπιν στο Ινστιτούτο Max Planck του Μονάχου.
Το 1982 γίνεται έκτακτο μέλος του περίφημου Μαθηματικού Ινστιτούτου Courant της Νέας Υόρκης, στο οποίο θα επιστρέψει ως τακτικός καθηγητής το 1988. Το 1992 εκλέγεται τακτικός καθηγητής στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πρίνστον. Ενα χρόνο μετά (το 1993) κερδίζει το βραβείο MacArthur για το πρωτότυπο ερευνητικό έργο του, ενώ είχε ήδη βραβευθεί με το «μετάλλιο Otto Hahn» στη μαθηματική φυσική και το βραβείο «Βασίλης Ξανθόπουλος» για τις μελέτες του στη γενική σχετικότητα. Από το 2001 μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ Ελλάδας (όπου εργάζεται μοναχικά) και Ελβετίας (όπου διδάσκει μαθηματική φυσική στο Ομοσπονδιακό Πολυτεχνείο της Ζυρίχης).
Οσο για την πρόσφατη βράβευσή του με το φετινό κινεζικό βραβείο Shaw για τα μαθηματικά, αυτή αποτελεί αναμφίβολα τη μέγιστη διεθνή αναγνώριση μιας ζωής αφιερωμένης στην κατανόηση της φύσης μέσω των μαθηματικών. 

  ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΝΟΥΣΕΛΗΣ

Τρίτη 7 Μαΐου 2013

Μοναπάτια που βγάζουν στις κορυφές του κόσμου

Μια Ελληνίδα της NASA μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ

Άλλη μια επιστήμων ελληνικής καταγωγής, που διαπρέπει στο εξωτερικό, γνώρισε μια σημαντική διεθνή καταξίωση. Πρόκειται για την αστροφυσικό της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) Χρύσα Κουβελιώτου, η οποία επελέγη ως νέο μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, του ανώτερου επιστημονικού φορέα της χώρας, ως αναγνώριση της πολλαπλής συνεισφοράς της στη διαστημική και αστρονομική έρευνα.




Μια Ελληνίδα της NASA μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ

Η Χρύσα Κουβελιώτου είναι ανώτερη ερευνήτρια στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Μάρσαλ της NASA, στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα και, εδώ και χρόνια, διεξάγει έρευνες πάνω σε διάφορα αστρονομικά-αστροφυσικά φαινόμενα στο πεδίο των υψηλών ενεργειών, όπως οι μαύρες τρύπες, οι αστέρες νετρονίων (πάλσαρ) και ιδίως οι εκρήξεις ακτινών-γάμα.
Η Ελληνίδα επιστήμων άρχισε να εργάζεται στη NASA το 2000 και έχει υπάρξει επικεφαλής ερευνήτρια σε πολλές επιστημονικές έρευνες στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Σήμερα, μεταξύ άλλων, συμμετέχει στην επιστημονική ομάδα που μελετά τις εκρήξεις ακτινών γάμα (Gamma-Ray Bursts ή GRBs) μέσω του διαστημικού τηλεσκοπίου «Fermi». Ακόμα, συμμετέχει στις επιστημονικές ομάδες που κατευθύνουν τα τηλεσκόπια Swift και NuSTAR, μελετώντας τα πιο εκρηκτικά φαινόμενα στο σύμπαν.
Οι μελέτες της Χ. Κουβελιώτου έχουν ρίξει φως στις εκρήξεις ακτινών-γάμα (τα πιο φωτεινά και ισχυρά φαινόμενα που έχουν ποτέ καταγραφεί στις εσχατιές του διαστήματος) και η ίδια συμμετείχε στη διεθνή επιστημονική ομάδα που για πρώτη φορά επιβεβαίωσε ότι αυτά τα φαινόμενα προέρχονται από πηγές εκτός του γαλαξία μας (κυρίως από τη βαρυτική κατάρρευση μεγάλων άστρων και τη συνακόλουθη δημιουργία μαύρων οπών).
Επιπλέον, η κ. Κουβελιώτου με τους συνεργάτες της έκανε την πρώτη επιβεβαιωμένη ανακάλυψη ενός σπάνιου είδους πολύ πυκνών μαγνητικών άστρων νετρονίων (magnetars), που αποτελούν απομεινάρια εκρήξεων υπερκαινοφανών αστέρων (σούπερ-νόβα). Αυτά τα άστρα έχουν μαγνητικά πεδία τρισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερα από το γήινο.
Η Χρύσα Κουβελιώτου γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε Φυσική στο πανεπιστήμιο Αθηνών (1975), έκανε το μεταπτυχιακό της στην αστροφυσική στο βρετανικό πανεπιστήμιο του Σάσεξ (1977) και πήρε το διδακτορικό της από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου στη Γερμανία (1981), ούσα πιθανώς η πρώτη επιστήμων στον κόσμο που έκανε PhD στις εκρήξεις ακτίνων-γάμα. Για 12 χρόνια δίδαξε Φυσική και Αστρονομία στο πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά τελικά την «κέρδισε» η έρευνα στη NASA.
Έχει δεχτεί διάφορα βραβεία για το έργο της, όπως το «Βραβείο Ρόσι» (2003) και το «Βραβείο Ντεκάρτ» (2004), ενώ πέρυσι τιμήθηκε με το «Βραβείο Αστροφυσικής Ντάνι Χάινεμαν» (το απονέμουν από κοινού το Αμερικανικό Ινστιτούτο Φυσικής και η Αμερικανική Αστρονομική Εταιρία), καθώς και το Μετάλλιο Διακεκριμένης Υπηρεσίας της NASA. Το περιοδικό Time την χαρακτήρισε ένα από τα 25 πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή διεθνώς στο πεδίο έρευνας του διαστήματος, έχοντας κάνει πάνω από 370 επιστημονικές δημοσιεύσεις.
Όπως έχει δηλώσει η κ. Κουβελιώτου, «όταν ήμουν ακόμα στην Ελλάδα, παρακολούθησα τον Νιλ Άρμστρονγκ να κάνει το διάσημό βήμα του στο φεγγάρι. Γοητεύτηκα τόσο που αποφάσισα αμέσως ότι ήθελα να γίνω αστροναύτης. Όμως δεν υπήρχαν Έλληνες αστροναύτες κι έτσι επέλεξα ένα άλλο μονοπάτι: την αστρονομία».

Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Κάπως έτσι  την σχεδίασε το σύμπαν....
Κάπως έτσι την περιμένουμε και μεις από το πουθενά...