Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

Ζωές σε αναδόμηση


3η Δεκεμβρίου: αναπηρία: καθυστερώ.  Δεν υστερώ


Κάποια στιγμή της ζωής μας όλοι θα αφηγηθούμε την ιστορία μας. Στον εαυτό μας, στους φίλους ή σε κάποιον επαγγελματία. Θα χρησιμοποιήσουμε την γλώσσα ή τη σιωπή μας, τις φαντασιώσεις ή τις μνήμες μας για να αποδώσουμε νόημα στα γεγονότα εκείνα που εμπόδισαν ή διευκόλυναν τη ζωή μας, θα μιλήσουμε για τον τρόπο που τα αντιμετωπίσαμε.
Και τότε, μέσα από την αφήγηση, « ένα ταξίδι μαζί με κάποιον» θα σταθούμε σ΄εκείνα τα κομμάτια του εαυτού μας που σηματοδότησαν την ταυτότητά μας, ποιοι είμαστε, ποιοί θα θέλαμε να είμαστε, γιατί και πού σκόνταψαν τα ταξίδια των ονείρων μας.
Ολες οι ιστορίες ζωής, οι αναμνήσεις, τα γεγονότα, παρά την υποκειμενικότητά τους, δεν έχουν την ίδια αξιακή βαρύτητα. Δεν είναι, για παράδειγμα, ισοδύναμες οι αναμνήσεις που οικοδόμησαν μια ταυτότητα του κακοποιημένου ή με χρόνιες ασθένειες ανθρώπου και εκείνου που έζησε χωρίς δυσκολία την πορεία του.
Παρόλα αυτά και παρά τις δυσκολίες, κάποιοι οικοδομούν νέες ταυτότητες, δείχνοντας αντοχή στα σκληρά γεγονότα της ζωής τους. Συχνά καταφεύγουν στην ονειροπόληση, ως υποκατάστατο για τα χαμένα ιδεώδη, μέχρι να μπορέσουν να δράσουν αντίθετα από την τραυματική εμπειρία τους. Πάρα πολλοί τα καταφέρνουν, ανακάμπτουν, δείχνοντας πίστη και πείσμα στον στόχο.
Αλλοι πάλι δυσκολεύονται, μπαίνουν κάτω από το βάρος μιας επιστημονικής ερμηνείας που τους χαρακτηρίζει έξυπνους ή βραδύνοες, φυσιολογικούς ή αποκλίνοντες, δυνατούς ή αδύναμους ή ανθρώπους με δύσκολες αναπηρίες. Οι διαγνώσεις που διαμορφώθηκαν μέσα από ισχυρές επιστημονικές γνώσεις κατέληξαν να γίνουν στοιχείο του εαυτού τους.
Είναι γνωστό ότι οι ακαδημαϊκοί κλάδοι χρησιμοποιούν την γλώσσα για να ορίσουν τις ταυτότητες και στις οποίες προσδένονται οι άνθρωποι, αποκτώντας με τον χρόνο μια μαθημένη αδυναμία.
Οι άνθρωποι μπορούν να ξεφύγουν μέσω του αναστοχασμού της ζωής τους. Μπορούν να χαράξουν τις δικές τους πορείες, να γιατρέψουν τις όποιες πληγές σε πείσμα των επιστημονικών αξιολογήσεων.
Όση δυσκολία και να παρουσιάζει, είναι πάντα εφικτή η αίσθηση ότι ή ζωή και η προσωπικότητά μας είναι δική μας υπόθεση.
Δυστυχώς, μέσα στη σαρωτική λαίλαπα της οικονομικής κρίσης καταργήθηκε και εκείνο το υπέροχο φεστιβάλ- emotion pictures- πριν γίνει ευρέως γνωστό, ένα φεστιβάλ- ντοκυμαντέρ που μετέφερε ζωντανά ζωές σε αναδόμηση, τελείως αντίθετες από τις επιστημονικές βεβαιότητες.

http://www.selftherapy.gr/?p=1435


·       Γεννιέσαι με περιορισμούς αλλά ότι μπορείς να κάνεις είναι απεριόριστο.
·  ·        Χωρίς χέρια και πόδια κατάφερα να προχωρήσω. Χωρίς γροθιές κατάφερα να γκρεμίσω τα τείχη της άγνοιας, του φόβου και της προκατάληψης. Εγώ θα εξαντλήσω τα όνειρά μου.
·  ·        Πίσω από τη διαφορετικότητα η ομοιότητα – αυτό είναι που μας ενώνει.
·  ·        Ανέκαθεν πίστευα πως γίνεσαι αυτό που αποφασίζεις να γίνεις.
·  ·        Μπορεί να μην είναι η ιδανική ζωή που επιθυμείς, αλλά είναι ζωή.
·  ·        Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει τη διαφορά σε αυτόν τον κόσμο.
·  ·        Αρνητική διάκριση είναι όταν ο κόσμος σε κρίνει όχι για αυτό που είσαι, αλλά όταν σε στιγματίζουν για αυτό που θα έπρεπε να είσαι.
·  ·        Είναι ένας κόσμος που πρέπει να αλλάξουμε μαζί.
·  ·        Έχω όντως κάτι να προσφέρω στην κοινωνία. Είμαι πολλά περισσότερα από απλώς ένα θύμα.
·  ·        Κανείς δεν θα έπρεπε να ντρέπεται που είναι ζωντανός
·  ·        Δεν ακούω – μπορώ να ονειρεύομαι
·  ·        Η οπτική επικοινωνία γνωρίζω θεωρητικά ότι είναι πολύ σημαντική, αλλά δε μου λείπει γιατί δεν τη βίωσα ποτέ.
·  ·        Θέλω πίσω το σεβασμό και την τιμή μου.  
·  ·        Βλέπω τη σχιζοφρένεια σαν ένα τρόπο να βρεθώ κοντά στο ένστικτό μου
·  ·        Νομίζω ότι οι άνθρωποι βλέπουν πρώτα την αναπηρία και μετά εμένα
·  ·        Είναι δική μου υπόθεση να ανακαλύψω και να ορίσω τα δικά μου όρια
·  ·        Ο θαυμαστός πλούτος της ανθρώπινης εμπειρίας θα έχανε κάτι από τη χαρά με την οποία μας ανταμείβει αν δεν υπήρχαν περιορισμοί για να τους ξεπεράσουμε.
·  ·        Η μεγαλύτερη ασθένεια είναι να κοιτάς μόνο τον εαυτό σου (textureofoursoul)
·  ·        Ο άνθρωπος αξίζει όσο τα όνειρα και οι φιλοδοξίες του
·  ·        Αν είμαι χαρισματικός; Είμαι!
·  ·        Γιατί μου δείχνεις αδιαφορία; Γιατί δεν κοιτάς προς το μέρος μου;
·  ·        Τι αγαπάς στους άλλους; Τις ελπίδες μου.
·  ·        Οπλίστε τις επιθυμίες!
·  ·        Είναι πολλά αυτά που δεν μπορώ να κάνω, αλλά είναι πολλά αυτά που μπορώ και ευχαριστώ το Θεό για αυτό.
http://www.ameamedia.gr/node/92