Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Η Πίστη Οδηγεί στο Θαύμα κι όχι το Θαύμα στην Πίστη

Αναζητώντας ένα θαύμα...



Τα χρήματα λιγοστεύουν, τα φάρμακα λιγοστεύουν, η πίστη όμως που μπορεί να φέρει το θαύμα φαίνεται πως είναι ο πυλώνας που μπορεί να ανατρέψει τον ζόφο που σήμερα ζούμε.

Η χώρα κατρακυλά, οι πολιτικοί συνεχίζουν να λειτουργούν με εντολές και χωρίς λογική ακολουθούν την καταστρεπτική πορεία που μαθηματικά θα φέρει την καταστροφή στην χώρα. Δεν είναι πλέον λίγοι εκείνοι που ελπίζουν σε ένα θαύμα, αφού είναι πασιφανές πως τίποτε άλλο δεν μπορεί να μας σώσει. Μόνο, που, τα θαύματα απαιτούν πίστη και επιμονή... Απαιτούν άδολη προσπάθεια που θα μπορέσει να φέρει το ποθούμενο θαύμα.

Ας διάβασουμε μία πραγματική ιστορία και ας αναλογιστούμε πόση πίστη πραγματικά διαθέτουμε... ίσως τελικά το θαύμα αυτό να "κοστίζει" όσο και η πίστη μας. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν οδηγεί το θαύμα στην πίστη, αλλά η πίστη στο θαύμα.

Ένα κοριτσάκι, πήρε τον κουμπαρά του κι άδειασε το περιεχόμενο. Μέτρησε τρεις φορές τα κέρματά του για να μην κάνει κανένα λάθος. Ήταν ένα δολάριο και 11 σέντς.
Πήρε τα κέρματα και πήγε στο φαρμακείο της γειτονιάς.

Ο φαρμακοποιός, εκείνη την στιγμή, μιλούσε με ένα καλοντυμένο κύριο και δεν πρόσεξε την μικρή. Το κοριτσάκι έκανε κάποιο θόρυβο με τα πόδια του, αλλά τίποτε. Τότε πήρε ένα από τα κέρματα της και το χτύπησε πάνω στο γραφείο του.

- Τι θέλεις; την ρωτά κάπως εκνευρισμένος εκείνος. Δεν βλέπεις, ότι μιλώ με τον αδελφό μου, που έχω χρόνια να τον δω;

Τότε η μικρή του είπε:

- Θέλω να σου μιλήσω για τον δικό μου αδελφό, που είναι πολύ άρρωστος και θέλω να αγοράσω ένα θαύμα!

- Συγγνώμη, της απάντησε αυτός, αλλά δεν πουλάμε θαύματα.

- Ξέρετε, είπε το κοριτσάκι, ο αδελφός μου έχει κάτι στο κεφάλι του, που μεγαλώνει κι ο μπαμπάς μου λέει, ότι μόνο ένα θαύμα θα μας σώσει. Λοιπόν, ποσό κάνει ένα θαύμα για να το αγοράσω. Έχω χρήματα…

Ο αδελφός του φαρμακοποιού, που παρακολουθούσε με ενδιαφέρον την συζήτηση, ρώτησε την μικρή τι είδους θαύμα χρειαζόταν ο αδελφός της.

- Δεν ξέρ,. του απάντησε με μάτια βουρκωμένα. Εκείνο που ξέρω είναι, ότι χρειάζεται εγχείρηση και ο μπαμπάς δεν έχει τα χρήματα. Γι’ αυτό, θέλω να πληρώσω εγώ, με τα δικά μου χρήματα.

Στην ερώτηση του καλοντυμένου κυρίου, πόσα λεφτά έχει, η μικρή του απάντησε «Ένα δολάριο και 11 σέντς, κι αν χρειασθούν και άλλα θα τα βρω».

- Τι σύμπτωση, χαμογέλασε ο καλοντυμένος κύριος. Είναι το ακριβές αντίτιμο για ένα θαύμα, για ένα μικρό αδελφό: Ένα δολάριο και 11 σεντς!

Πήρε τα λεφτά, έπιασε την μικρή απ’ το χεράκι, και της είπε: «Πάμε μαζί στο σπίτι σου για να δω τον αδελφό σου και τους γονείς σου και να κάνουμε το θαύμα».

Ο καλοντυμένος κύριος ήταν ο Κάρτον Άρσμποργκ, ο γνωστός νευροχειρουργός.
Η εγχείρηση έγινε με επιτυχία και ο μικρός αδελφός επέστρεψε στο σπίτι του υγιής.

- Η εγχείρηση ήταν ένα αληθινό θαύμα, ψιθύρισε η μαμά. Απορώ πόσο θα κόστισε.

Η μικρούλα χαμογέλασε. Ήξερε ακριβώς πόσο κοστίζει ένα θαύμα: «ένα δολάριο και 11 σέντς, συν την πίστη ενός μικρού παιδιού…».
πηγηή : http://www.newsnow.gr.

 

Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Άρωμα Ελλάδος

Ιατρικό θαύμα με άρωμα Ελλάδας



Εναν όγκο σε μέγεθος ροδάκινου αφαίρεσαν από το στόμα ενός εμβρύου περίπου τεσσάρων μηνών εξειδικευμένοι χειρουργοί στο Μαϊάμι.
Μάλιστα, η επέμβαση έγινε χωρίς να κάνουν τομή στην κοιλιά της εγκύου. Πέντε μήνες αργότερα, το μωρό γεννήθηκε με φυσιολογικό τοκετό και χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας. Η πρώτη παγκοσμίως επέμβαση του είδους έγινε στο Μαϊάμι και την υπογράφει η Ελληνίδα ειδικός κ. Ευτυχία Κοντοπούλου.
Πηγή: Τα Νέα

Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Η άλλη πλευρά του λαθρομεταναστευτικού



Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες: Σε συνθήκες εξαθλίωσης οι ανήλικοι πρόσφυγες στον Εβρο

Ο προαυλισμός και ο προσωπικός χώρος, η υγεία και οι βιοτικές ανάγκες που προβλέπονται και από την ελληνική νομοθεσία, δεν τηρούνται, ενώ ιατροφαρμακευτική περίθαλψη υπάρχει χάρις στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, που μαζί με την Άρσις και το ΕΣΠ μοιράζονται τον υπέρμετρο όγκο της βοήθειας που απαιτεί η κατάσταση στην περιοχή.

Της Ιφιγένειας Διαμάντη




Πολλαπλές παραβιάσεις των δικαιωμάτων των παιδιών διαπιστώνει το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (ΕΣΠ) σε έκθεσή του που δόθηκε σήμερα Παρασκευή στη δημοσιότητα σχετικά με την κατάσταση των ασυνόδευτων παιδιών και εφήβων αιτούντων ασύλου που βρέθηκαν σε διάρκεια ενός έτους στο κέντρο κράτησης Φυλακίου Ορεστιάδας. Η έκθεση παρουσιάστηκε στο πλαίσιο της εκστρατείας «Κανένα Παιδί Πίσω από τα Κάγκελα - End Immigration Detention of Children» που συντονίζει η αυστραλιανή International Detention Coalition, και η οποία τον Ιούνιο εστίασε στην Ελλάδα.Στριμωγμένα κατά μέσον όρο 55 με 65 παιδιά σε κελί που χωρά 40 άτομα, χωρίς επαρκή και κατάλληλη τροφή (π.χ. γάλα, φρούτα, ζεστό ρόφημα), βρώμικα, υπό ανθυγιεινές συνθήκες, με χιόνι ή καύσωνα, χωρίς να βγαίνουν στον ήλιο ούτε να έχουν επικοινωνία με τον έξω κόσμο, βρέθηκαν από τον Μάρτιο του 2011 έως τον περασμένο Μάρτιο, συνολικά 572 παιδιά και έφηβοι πρόσφυγες. Ο προαυλισμός και ο προσωπικός χώρος, η υγεία και οι βιοτικές ανάγκες που προβλέπονται και από την ελληνική νομοθεσία, δεν τηρούνται, ενώ ιατροφαρμακευτική περίθαλψη υπάρχει χάρις στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, που μαζί με την Άρσις και το ΕΣΠ μοιράζονται τον υπέρμετρο όγκο της βοήθειας που απαιτεί η κατάσταση στην περιοχή. Ως αποτέλεσμα των συνθηκών που επικρατούν στο Φυλάκιο, τα παιδιά και οι έφηβοι πρόσφυγες υποφέρουν από δερματίτιδες, κρυολογήματα, πυρετούς, γαστρεντερίτιδες (πίνουν νερό από τη βρύση της τουαλέτας του κελιού), ενώ σε ό,τι αφορά στην ψυχοσυναισθηματική τους κατάσταση, διακατέχονται από φόβο, ανασφάλεια, αποπροσανατολισμό, φοβίες, άγχος.
Εκτός από τις ακατάλληλες συνθήκες κράτησης, οι ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες που φθάνουν στον Εβρο έπειτα από μακρύ και δύσκολο ταξίδι κατά τη διάρκεια του οποίου συχνά χωρίζονται από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς τους και προέρχονται στη συντριπτική τους πλειονότητα από Συρία, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Μαρόκο, Αλγερία και Ιράν, έρχονται αντιμέτωποι με ένα μάλλον δύσκαμπτο νομοθετικό πλαίσιο. Αν και παιδιά, αντιμετωπίζονται ως «παράνομοι μετανάστες» σύμφωνα με την τριακοντασέλιδη έκθεση του ΕΣΠ, δεν τυγχάνουν νομικής εκπροσώπησης και ενώ δεν είναι απελάσιμα έως ότου εξακριβωθούν οι συνθήκες και οι λόγοι που τα οδήγησαν μέχρις εκεί, «οι αποφάσεις απέλασης εκδίδονται χωρίς εξέταση κατά πάγια πρακτική των αστυνομικών αρχών και λειτουργούν ουσιαστικά ως νόμιμο έρεισμα της κράτησης όλων των παιδιών μέχρις ότου καταστεί δυνατή η φιλοξενία τους σε ειδικό χώρο».
Στην πλειονότητά τους πρόκειται για αγόρια εφήβους ηλικίας 16 χρόνων, λιγότερα είναι εκείνα των 13,14,15 και 17 ετών, όπως και εκείνα που κοντεύουν να συμπληρώσουν τα 18, ενώ τα ασυνόδευτα ανήλικα κορίτσια δε φθάνουν ούτε το 1% του συνόλου, με τις ηλικίες τους να κυμαίνονται από 14 έως 16 ετών. Ωστόσο, η λανθασμένη καταγραφή της ηλικίας είναι συχνό φαινόμενο, κυρίως εξαιτίας της απουσίας «συγκεκριμένου μηχανισμού εξακρίβωσης. Τα παιδιά είναι ό,τι δηλώσουν και εφόσον αυτό συμφωνεί με τη διάπλαση και την εμφάνισή τους». Τα δεδομένα για τη σύνταξη της έκθεσης συνέλεξαν μέχρι τον περασμένο Μάρτιο τέσσερις δικηγόροι και δύο διερμηνείς του ΕΣΠ που έμειναν σε Ορεστιάδα, Αλεξανδρούπολη και Ροδόπη από τον Μάρτιο του 2011, ευρισκόμενοι εκεί για να συνδράμουν νομικά αιτούντες άσυλο, όχι αποκλειστικά ανήλικους. Ωστόσο, στην πορεία, «η προσοχή εστιάστηκε στους ανηλίκους και αναπτύχθηκε μια ιδιαίτερη αλληλεπίδραση μαζί τους».
Οπως επισημαίνεται, η σύνταξη της έκθεσης αποσκοπεί στην ευαισθητοποίηση όσων ασχολούνται με τους ανηλίκους αλλά και στην ανάδειξη του τι σημαίνει για ένα παιδί ή έφηβο η εμπειρία της κράτησής του στον Εβρο, καθώς και πόσο επηρεάζει τη μετέπειτα πορεία του. Τα μέλη του ΕΣΠ μόνο τους οκτώ από τους δώδεκα μήνες μπόρεσαν να καταγράψουν τις παρατηρήσεις τους, άλλοτε λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών και άλλοτε «λόγω περιορισμένης πρόσβασης στο κέντρο από τις Αρχές». Το Φυλάκιο επελέγη επειδή είναι το μόνο με κελί αποκλειστικά για ανηλίκους. Στην Ελλάδα υπάρχουν επτά δομές φιλοξενίας για ανηλίκους: δύο στα Ιωάννινα (Κόνιτσα, Πωγωνιανή), ένα στη Λέσβο, ένας ξενώνας της «Αρσις» στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης, ένα στον Βόλο και το Εθνικό Ιδρυμα Νεότητας στους Αμπελοκήπους, ωστόσο είναι περιορισμένη η διαθεσιμότητα χώρου φιλοξενίας.
Η έκθεση παρουσιάστηκε σήμερα Παρασκευή σε αφιέρωμα του ΕΣΠ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Πρόσφυγα (20/6) και περιελάμβανε ενημέρωση από δικηγόρους του Συμβουλίου, εκπροσώπους της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και του Συνηγόρου του Παιδιού, τις ψυχιάτρους κ. Κατερίνα Μάτσα και Θεοδώρα Καρβούνη από το 18 Άνω.
www.kathimerini.gr

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Η Αξία του ηττημένου !

Πήρε την αντίπαλο στα χέρια και τη βοήθησε να τερματίσει

Μια στιγμή που συγκινεί τον καθένα. Δυο νεαρά κορίτσια που βάζουν τα γυαλιά σε όλους τους "μεγάλους" αθλητές που βάζουν πάνω από τον αθλητισμό, τον πρωταθλητισμό...
Πρωταγωνίστριες της ιστορίας είναι δυο μαθήτριες γυμνασίου, δυο αθλήτριες από σχολείο του Οχάιο των ΗΠΑ.
Και οι δυο πήραν μέρος στον αγώνα των 3200 μέτρων. Η κούρσα ξεκίνησε κανονικά μέχρι που η μια από τις δυο κοπέλες, κατέρρευσε από την κούραση και την υπερπροσπάθεια. Ήταν σαφές ότι δε μπορούσε να συνεχίσει και δε θα τερμάτιζε.
Μέχρι που ανέλαβε δράση η 17χρονη Μέγκαλ Βόγκελ. Έβαλε την προσωπική επίδοση στην άκρη. Γύρισε, σήκωσε τη συναθλήτριά της, την "κουβάλησε" για σχεδόν 30 μέτρα και τη βοήθησε να φτάσει ως τη γραμμή του τερματισμού. Κι εκεί, έδωσε κι άλλο μάθημα: ώθησε τη συναθλήτριά της να περάσει πρώτη τη γραμμή του τερματισμού. Κι εκείνη, πέρασε τη γραμμή τελευταία.
Γιατί καμιά φορά, υπάρχουν κάποια πράγματα πολύ πιο σημαντικά από έναν χρόνο ή μια πρωτιά.

Η νικήτρια της κούρσας θα πρέπει να αισθάνεται πολύ τυχερή. Γιατί, όσο τετριμμένο κι αν ακούγεται, η αξία του ηττημένου, δίνει δόξα στο νικητή...

 NewsIt.gr

Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

Κόντρα στους τυπικούς, Πιστοί στους Φυσικούς....

Μια αγκαλιά φτάνει για να δώσει ζωή... χάρη σε μια νοσοκόμα που πήγε ενάντια στους κανόνες.


Μια αγκαλιά φτάνει για μας δώσει ζωή...   Δίδυμα κορίτσια, η Brielle και η Kyrie, γεννήθηκαν 12 εβδομάδες πριν από την κανονική ημερομηνία γέννησης τους Χρειάζονταν εντατική φροντίδα και τοποθετήθηκαν σε χωριστά επωαστήρια.
Η Kyrie άρχισε να κερδίζει βάρος και η υγεία της σταθεροποιήθηκε. Αλλά Η Brielle, γεννήθηκε μόλις 2 κιλά, είχε αναπνευστικά προβλήματα, καρδιακά προβλήματα και άλλες επιπλοκές. Δεν αναμενόταν να ζήσει.
Η Νοσοκόμα  έκανε ό, τι μπορούσε να κάνει για την υγεία της Brielle καλύτερα, αλλά τίποτα δεν μπόρεσε να την βοηθήσει. Όμως πήρε την μεγάλη απόφαση. Η νοσοκόμα πήγε ενάντια στους κανόνες του νοσοκομείου και αποφάσισε να τοποθετήσει τα δύο βρέφη στην ίδια θερμοκοιτίδα.
Άφησε τα δίδυμα κορίτσια για ύπνο και όταν όταν επέστρεψε βρήκε ένα θέαμα που δεν μπορούσε να πιστέψει. Κάλεσε όλες τις νοσοκόμες και τους γιατρούς.
Η Brielle πήρε αγκαλιά την αδελφή της, Kyrie είχε βάλει το μικρό χερακι της πανω στην αδελφή της για να την υποστηρίξει!  Από εκείνη τη στιγμή, η αναπνοή της Brielle και ο καρδιακός τους ρυθμός είχαν σταθεροποιηθεί και η υγεία της επανήλθε στα κανονικά.
Από τότε, αποφάσισαν να διατηρηθούν και τα δύο μωρά μαζί, γιατί όταν ήταν μαζί κράτησαν ο ένας τον άλλο στη ζωή ... Μια αγκαλιά φτάνει για μας δώσει ζωή... χάρη σε μια νοσοκόμα του πήγε ενάντια στους κανόνες.

πηγη goodstory.gr