Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Η απλή λογική της Δημοκρατίας


Κι η Δημοκρατία

πρέπει να οδηγείται στο αυτόφωρο
όταν αδυνατεί
να εφαρμόσει τους νόμους
Πότης Κατράκης, Η Δημοκρατία στο αυτόφωρο

Η Δημοκρατία είναι δύσκολο πολίτευμα

Μας λείπουν μαθήματα, ώρες άσκησης. Πρέπει να καθίσουμε ξανά όλοι (κόμματα, αρχηγοί, μέλη, ψηφοφόροι) στα θρανία της αναγέννησης της Δημοκρατίας. Δεν υπάρχει Δημοκρατία light, όπου ο καθένας παίζει όπως θέλει το ρόλο του και στο τέλος συμφωνείται από κοινού κάποιος συμψηφισμός. Οι πολιτικοί μας μιλάνε πολύ για τη Δημοκρατία. Τόσο που φοβάμαι ότι έχουν απωλέσει κάθε αίσθηση και βίωση δημοκρατικών διαδικασιών αλλά και ουσίας της Δημοκρατίας.
Αν έτσι έχουν τα πράγματα δεν θα μας διασώσει ούτε η απλή αναλογική. Αν δεν κινούμεθα στο πλαίσιο της λογικής του δημοκρατικού πολιτεύματος, δηλαδή με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, τότε τα όποια εκλογικά συστήματα θα είναι ατελέσφορα.
Η απλή αναλογική επιτρέπει τη γνήσια εκπροσώπηση των κομμάτων. Αν, όμως, κάθε κόμμα ισχυρίζεται ότι μόνο τον «δικό του λαό» εκπροσωπεί και δεν δέχεται να συζητήσει με τους άλλους (θεωρώντας τους εχθρούς) κι αν τα προσωπικά παιχνίδια κατισχύουν της ευρύτερης δυνατής δημοκρατίας (και συναίνεσης) τότε η απλή αναλογική θ’ αποδειχτεί μία ακόμη χαμένη ευκαιρία, ένας ακόμη μύθος που δεν τον πιστεύουν ούτε οι ίδιοι που χρόνια τώρα τον αφηγούνται.
*Ο καθηγητής Γιάννης Πανούσης είναι βουλευτής Α’ Αθηνών της Δημοκρατικής Αριστεράς

πηγή. Aixmi.gr

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Η νοημοσύνη της καρδιάς

Δεν είναι επειδή είσαι μάνα μου και μ' αγαπάς . Είναι επειδή μου καλύπτεις όλα μου τα χατήρια.
.....Γυρνώ και την κοιτάζω με νόημα λοξά..
----Αντε, τα δικαιώματά μου, ανταπαντά.

Τάδε έφη το Μαράκι μου. Αν θέλετε το πιστεύετε.
Εγώ αν δεν το άκουγα δεν θα το πίστευα...

Χρόνια μας Πολλά ,περισσότερα Κυρίες μου.
Ο  μέσος όρος δεν φτάνει ,κατά πως φαίνεται, να υποστηρίζουμε και να διεκδικούμε τα παραγκωνισμένα δικαιώματα των παιδιών μας .
Αυτά είναι  απαράδεκτα  πολλά....
 

Τρίτη 1 Μαΐου 2012

Τελευταίος Τροχός....

  Ένας τελευταίος τροχός της  διεθνούς  κοινωνίας.
Ένας αποδιοπομπαίος αλλοδαπός θηλυκός τράγος, την εκδικείται θανάσιμα για όλα τα χτυπήματα ,την περιφρόνηση, τις κλωτσιές ,την εκμετάλλευση και την κακοποίηση που αδειάζει πάνω της ο "έντιμος" και "νομοταγής" Έλληνας πολίτης....
`````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````


Το έχουμε παραξηλώσει εμείς που μονότονα υπερασπιζόμαστε τα δίκια των αδυνάτων, συγκαλύπτοντας και τα εγκλήματά τους. Οπότε καταλαβαίνω όσους εκφράζουν την αγάνάκτησή τους από τη στρεψοδικία μας: αν η πόρνη με HIV ήταν ελληνίδα και ψήφιζε Χρυσή Αυγή, θα θέλαμε να την λυντσάρουμε live στο Σύνταγμα.
Αλλά είμαι αντίθετος στο φτηνό προεκλογικό θέατρο της στοχοποίησης του τελευταίου τροχού μιας νοσηρής αλυσίδας. Και μόνο η σκέψη ότι η γυναίκα αυτή ίσως είχε εξαναγκαστεί να δουλεύει παρά την αρρώστια της, με κάνει να είμαι λίγο επιφυλακτικός. Οι νόμοι του τράφικινγκ είναι οι σκληρότεροι που υπάρχουν. Το κράτος, πριν τσακίσει τον τελευταίο τροχό (και τόσο θεαματικά!), ώφειλε να έχει τσακίσει αυτους που την έφεραν με τη βία εδώ, αυτούς που της έχουν κρατήσει το διαβατήριο, αυτούς που της παίρνουν τα λεφτά στο τέλος. Τους ξέρει πολύ καλά. Συνεργάζεται μαζί τους. Έχει τις φωτογραφίες τους.

Συνεπώς, αν έπρεπε να δημοσιευτούν σήμερα φωτογραφίες, θα έπρεπε να είναι οι φωτογραφίες του προστάτη της ιερόδουλης. Του κυκλώματος που την μετέφερε εδώ. Των υπουργών που αφήνουν το τράφικινγκ να μαίνεται ανενόχλητο.
Αλλά πάντα έτσι λειτουργεί το Κράτος. Καταπίνει τις καμήλες και προσποιείται το αδιάφθορο, δίνοντας στη δημοσιότητα φωτογραφίες αυτών που δεν κοστίζει τίποτα ο χαμός τους.
του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου από το Lifo