Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Είμαι γλεντζές, καλαμπουρτζής και δημοκράτης...



Το γλέντι !!! που σημαίνει Υγεία κι ευχάριστη κατανάλωση ενέργειας!!!

Το καλαμπούρι !!! που σημαίνει θετική ψυχική διάθεση !!!

Τη Δημοκρατία
!!! που σημαίνει βιωτή σε μιαν πολιτεία με υγιές πολίτευμα όπου σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και την πρόσβαση όλων των πολιτών στην Ελευθερία ,στην Παιδεία,στην Υγεία ,στην Κοινωνική περίθαλψη και σε μιαν αξιοπρεπή ζωή


Αυτές τις θεμελιώδεις προϋποθέσεις ζωής υπαινίσσεται εμμέσως πλην σαφώς ένας σημερινός έφηβος
103 ετών.
Ένας απλός άνθρωπος ,αντιπροσωπευτικός τύπος του θυμόσοφου Ελληνικού λαού
.
Ας τον ακούσουμε τι έχει να μας πει...


"Αιώνιος έφηβος" 103 ετών!

"Με γράφουν στην ταυτότητα Σταύρο Καραμανιώλα/ είμαι γλεντζές, καλαμπουρτζής και δημοκράτης φόλα/ Μικροί μεγάλοι στο χωριό με λένε μπάρμπα Σταύρο/ μέρα και νύχτα τραγουδώ, πίνω κρασάκι μαύρο". Με τον στίχο αυτό μας συστήθηκε ο υπεραιωνόβιος λαϊκός ποιητής και συνθέτης Σταύρος Καραμανιώλας, όταν τον επισκεφθήκαμε στο σπίτι του, στον Πρίνο της Θάσου, όπου ζει με την κυρά του, έχοντας στο πλάι του την οικογένεια του εγγονού του Απόστολου Βουρβουτσιώτη. "Η ταυτότητα γράφει το '11, αλλά είμαι το '09 γεννηθείς. Το '12, που απελευθερωθήκαμε, ήμουν κοτζαμάν παιδί, όλα τα θυμάμαι", λέει στην τηλεοπτική κάμερα του ΑΠΕ-ΜΠΕ ο μπάρμπα Σταύρος. Η συζήτηση μαζί του είναι καθόλα απολαυστική, μας "αιχμαλωτίζει" με τη ζωντάνια και το χιούμορ του, που ενίοτε... τσακίζει κόκαλα, ειδικά όταν αναφέρεται στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Τον ρωτάμε πώς ξεκινάει τη μέρα του και μας δείχνει το μπαχτσεδάκι που καλλιεργεί ο ίδιος, ακόμα και σήμερα, αν και πλέον δεν τον βοηθούν πολύ τα μάτια του, γι΄ αυτό και αναγκάζεται να κρατάει μπαστούνι. "Δεν μπορώ να κάτσω έτσι. Πρέπει κάτι να κάνω. Περνάω την ώρα μου με τις ντοματίτσες, τις πιπεριές, τις μελιτζάνες, το δυόσμο, τη ρίγανη, τη μαντζουράνα... Κάνω και ωραίο τσιπουράκι, σωστό ελιξίριο. Πίνω λίγο κάθε μέρα. Από τον Οκτώβριο και ύστερα πίνω κρασί μπρούσκο κόκκινο", μας λέει ο μπάρμπα Σταύρος. Ποιο, όμως, είναι το μυστικό της μακροζωίας του και πού οφείλεται το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν ξέρει τι θα πει κρυολόγημα, ούτε έχει κάποια πάθηση; "Έχω στη ζωή μου ρέγουλα. Πρώτα-πρώτα, πίνω για να πίνω και όχι να με πίνει αυτό. Και το φαγητό με μέτρο. Άμα κάνω την προσευχή μου, ό,τι να μου δώσεις μετά, δεν παίρνω ούτε μπουκιά. Άμα φτάσω να πάρω φάρμακα, θα αρρωστήσω", μας εξηγεί ο υπεραιωνόβιος... έφηβος.