Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Μικρες Καθημερινές Αναστάσεις



« Και μην ξεχάσετε το «αυγό» μου.» μου διεμήνυσε από τηλεφώνου το Δεσποινιώ,μια κοπελιά ετών 55 . Και φυσικά δεν το ξέχασα . Και μέσα απ’ αυτήν την απειροελάχιστη κίνηση έζησα και γω την δική μου μικρή ψυχανάσταση της ημέρας.

Η Δέσποινα μαζί με 14 άλλα «παιδιά» συμβιώνει σε μια από τις Δομές Ψυχοκοινωνικής υποστήριξης και αποκατάστασης ατόμων με ψυχολογικά και κινητικά προβλήματα στα πλαίσια του προγράμματος «Ψυχαργώς» για την αποασυλοποίηση. .

Εκεί μέσα συντελείται ένα θαύμα στο φως της ημέρας.«Μικρές καθημερινές αναστάσεις»

Ζουν άτομα ανίκανα να αυτοεξυπηρετηθούν ή να αυτοπροστατευτούν, που είναι πάρα πολύ δύσκολο έως αδύνατον να ζήσουν σε οικογενειακό περιβάλλον που δεν υπάρχει στις περισσότερες περιπτώσεις. Ατομα καταδικασμένα να θάβονται ζωντανά σ’ ένα παγωμένο δημόσιο ψυχιατρείο, βρήκαν για στέγη ,ένα χαρούμενο, πεντακάθαρο σπίτι στολισμένο με , κέφι και μεράκι που μοσχοβολά η σπιτίσια κουζίνα του και λάμπει από καθαριότητα όπως και τα δίκλινα υπνοδωμάτια.
Οι χώροι όπου συνεστιάζονται , πίνουν τον καφέ τους ,ακούνε μουσική ,βλέπουν τηλεόραση ,κάνουν εργοθεραπεία ή συνυπάρχουν μεταξύ τους και με το προσωπικό της Δομής είναι μια «έκθεση» όπου το γούστο, η αισθητική, η φροντίδα, η φαντασία εναλλάσσονται με το «τίποτα»ή με το «κάτι» που δίνει γεύση και χρώμα στη ζωή .
Είναι αυτό το κάτι που μόνο ο ανθρώπινος παράγοντας μπορεί να δημιουργήσει και να δώσει από το τίποτα .

Οι νέοι άνθρωποι (17 στο σύνολό τους) από το επιστημονικό έως το προσωπικό γενικών καθηκόντων, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε ανθρώπινες ψυχές λαβωμένες αλλά και ανθρώπους ανήμπορους να αυτοεξυπηρετηθούν , έχουν τρεις μήνες να πληρωθούν. Ζουν μες την ανασφάλεια του τι θα γίνει αύριο και πως θα τα φέρουν βόλτα .
Αν συνεχίσει αυτή η τακτική της Κυβέρνησης , η μια Δομή μετά την άλλη οδηγείται σε διάλυση. Το προσωπικό δεν θα χαθεί . Όλοι τους ικανοί και με ειδικότητα είναι κάπου θα εργαστούν.
Τα «παιδιά» όμως τι θα γίνουν ; Πως θα επιστρέψουν από τον μικρό τους παράδεισο πίσω στο χωνευτήρι της κόλασης του απρόσωπου Δημόσιου Ψυχιατρείου ;

Έλεος συμπολίτες μας . 3000 άνθρωποι είναι αυτοί που περιθάλπονται σε ανάλογες Δομές .Αλλά ακόμη και για έναν άνθρωπο μην επιτρέψουμε αυτό το έγκλημα κατά του ανθρώπινου δικαιώματος να ζήσει απλά σαν άνθρωπος …