Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

βάλτε αγάπη στο τραπέζι


Ποιος Προβόπουλος και ποια ΚΑΠΗ;

Παιδιά, συνέλθετε. Εσένα το λέω που στα δικαστήρια σκοτώνεσαι με τ΄ αδέλφια σου
για μια ρίζα ελιάς

Εμένα και εσένα μας το λέω που προσπερνάμε το κάθε ζωντανό πτώμα σα να είναι παραπεταμένο τούβλο κάποιας οικοδομής
Εμάς το λέω που οι αισθήσεις, οι συγκινήσεις, οι αντιδράσεις και οι συμπεριφορές μας έχουν πλήρως απονεκρωθεί
Ετοιμοι να γλείψουμε τους επάνω και να φτύσουμε τους κάτω। Αυτή την κοινωνία φτιάξαμε। Αυτόν τον κόσμο γουστάρουμε। Το μαστίγιο της λιτότητας που πέφτει στα κορμιά, στις ψυχές, στις ανάγκες και στα πορτοφόλια των φτωχών, βαράνε ανηλεώς και την Ηθική του καθενός। Λιτότητα στα αισθήματα. Λιτότητα στην αλληλεγγύη. Λιτότητα στον αγώνα.Λιτότητα στην αυτομόρφωση. Λιτότητα στον καθημερινό πολιτισμό. Λιτότητα στην ανιδιοτέλεια. Λιτότητα στην τιμιότητα. Λιτότητα στην πηγαία ευγένεια. Λιτότητα στον ελεύθερο χρόνο. Λιτότητα στην αγνή φιλία. Λιτότητα στο χαμόγελο. Μας στέγνωσαν. Και στεγνώσαμε. Στραγγίξαμε. Από πάνω προς τα κάτω μεταφέρεται η ιδεολογία του άκρατου κέρδους και της αχόρταγης απληστίας

Εδώ στην Κίνα πέφτουν από τα παράθυρα εκατοντάδες φυλακισμένοι των κατέργων εργασίας. Αμ πώς πουλάκι μου νομίζεις ότι φτιάχτηκε το κινητό σου της διαστημικής αμερικανικής τεχνολογίας; Με τα οκτάωρα σαλονάτης εργασίας; Ακου να μάθεις για να καταλάβεις

Πριν κατρακυλήσει στα μαγουλάκια σου ένα δάκρυ για τους απόμαχους της ζωής.
Από το αίμα κάποιου Κινέζου προέκυψε το στολίδι με το οποίο κάνεις τη φιγούρα σου στην παρέα σου
Οσα περισσότερα πτώματα πατήσεις τόσο καλύτερα θα ζήσεις

Μπροστά στους άγριους, σαρκοβόρους, επιθετικούς καρχαρίες, ο κυνισμός του Προβόπουλου μοιάζει με χάδι.

Κανένα έλεος। Κανένας οίκτος। Και καμία φιλανθρωπία। Ο σώζων εαυτόν σωθήτω। Ετσι και δεν είσαι απαραίτητος θα σου πάρουν ακόμα και το βρακί και θα σε κάνουν αλοιφή। Η ύπαρξή σου ένα τίποτα σ΄ αυτή τη Γη.

Οσο δεν αλλάζεις η κόλαση σε περιμένει πριν καν βρεθείς στον προθάλαμο του ΚΑΠΗ!

Δ।Δανικας

`````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````

Κάτω τα κουταλομαχαιροπήρουνα λοιπόν παιδιά

Βάλτε αγάπη στο τραπέζι

Φέρτε τ' άλλα συναισθήματα που έχετε στην καρδιά συντηρημένα
Φέρτε πίσω όνειρα ρεφενέ να μοιραστούμ
ε
Αντί για κρασί να μεθύσουμε με τις παλιές αξίες μας
τις πολυκαιρισμένες
Ανοίχτε αγκαλιές να κρύψετε τους "κλέφτες κι αστυνόμους "
των παιδικών μας χρόνων αδέλφια

Ελάτε ν' αγαπηθούμε !

Ελάτε να γνωριστούμε απ' την αρχή γιατί χανόμαστε !!!!

Μπέσα !

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Η Ιστορία έχει κέφια....











Αυτά απεικόνιζε με την γραφίδα του ο Κώστας Μητρόπουλος τότε,
ΕΙΚΟΣΙ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ πριν και σατίριζε με το υπερβάλλον χιούμορ του την Ελληνική πραγματικότητα .

Ο διαχρονικός αυτός Έλληνας σκιτσογράφος,με την διορατικότητα του διέκρινε τον εκ Δισμών επερχόμενο κίνδυνο.

Οι πολιτικοί μας κοιμόντουσαν τον ύπνο του δικαίου .


Λες και δεν πέρασε μια μέρα !!!.

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται, γελάει και κολακεύεται λες και δεν πέρασε μια μέρα από πάνω της και ας έχει διανύσει ένα τέταρτο του Αιώνα.....

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Δυνατοί δεσμοί


"Δεσμός"

Καμιά λέξη δεν μπορώ να σκεφτώ με μεγαλύτερη ποικιλία επιθέτων και πολλαπλότητα εφαρμογών .

Τώρα που το βασανίζω, με έκπληξη διαπιστώνω ότι όλη η ζωή μας ,εμείς, τα αισθήματα μας, οι εμπειρίες μας οι προσδοκίες μας ,οι πράξεις μας ισορροπούν ή ακροβατούν πάνω στην έννοια «ενός δεσμού» σε όλα τα επίπεδα .Σκεφτείτε το λίγο και θα διαπιστώσετε ότι τα πάντα συνοδεύονται από δεσμούς.

Τελικά είμαστε δέσμιοι των δεσμών μας .

Μα κι αν ακόμη την διαγράφαμε την «δέσμευση» ως έννοια θεωρίας ή πράξης από την ζωή μας και λέγαμε …. σπάω τα δεσμά μου, ζήτω η ελευθερία . ...μια μόνη ματιά στον καθρέπτη εντός μας ,είναι αρκετή για να διαπιστώσουμε ότι είμαστε δέσμιοι του εαυτού μας, των αισθημάτων μας, των καταβολών μας ,των επιλογών μας….
Και τότε
αυτό που μας λυτρώνει και μας δίνει την αίσθηση της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ είναι η επαναφορά στην μνήμη μας του πιο δυνατού ,του πιο ωραίου, του Θεϊκού δεσμού της Αγάπης με τους ανθρώπους।

Όσοι περισσότεροι αγαπημένοι δικοί μας άνθρωποι , τόσοι περισσότεροι και οι δεσμοί μας .Τόσο ισχυρότερος ο δεσμός μας με την ίδια την ζωή।!!!!
```````````````````````````````````````````````````````````````````````````````

Η αλόγιστη δαπάνη δεν φέρνει την ευτυχία

The New York Times

Το μεγάλο πολυτελές διαμέρισμα, τα δύο αυτοκίνητα και τα σερβίτσια πορσελάνης -αρκετά για είκοσι καλεσμένους- δεν έδιναν στην Τάμι Στρόμπελ το συναίσθημα της ευτυχίας. Η ίδια εργαζόταν σκληρά, κέρδιζε πολλά χρήματα αλλά, όπως ομολογεί, είχε εγκλωβιστεί σε έναν ασφυκτικό κύκλο δαπανών και εργασίας.

Ωσπου μια ημέρα αποφάσισε να ανατρέψει την καθημερινότητά της και με τον σύζυγό της, Λόγκαν Σμιθ, δώρισαν πολλά από τα υπάρχοντά τους σε φιλανθρωπικές οργανώσεις, χάρισαν την τηλεόραση και τα αυτοκίνητά τους, κρατώντας γι' αυτούς λιγότερα από εκατό προσωπικά αντικείμενα.

Σήμερα, τρία χρόνια μετά τη μεγάλη στροφή, η κ. Στρόμπελ και ο κ. Σμιθ ζουν στο Πόρτλαντ σε ένα μικρό, σχεδόν άδειο διαμέρισμα. Ο κ. Σμιθ σπουδάζει Ψυχολογία και η κ. Στρόμπελ σχεδιάζει ιστοσελίδες και γράφει για ό,τι την ενδιαφέρει. Σήμερα διαθέτει ελάχιστα υλικά αγαθά και το ετήσιο εισόδημά της απλώς καλύπτει τα οικογενειακά έξοδα. Το ζευγάρι δεν έχει πια αυτοκίνητα, αλλά χρησιμοποιεί ποδήλατα. Η κ. Στρόμπελ εργάζεται λιγότερες ώρες και τον ελεύθερο χρόνο της τον αφιερώνει εθελοντικά στη μη κερδοσκοπική οργάνωση Living Yoga ή απολαμβάνει την ύπαιθρο.


Ενα καλό από την οικονομική δυσπραγία είναι ότι οι πρακτικές που υιοθέτησαν οι καταναλωτές ενδεχομένως να τους οδηγήσουν στην «κατάκτηση της ευτυχίας». Νέες έρευνες, για παράδειγμα, καταδεικνύουν ότι είμαστε πιο ευτυχείς, δαπανώντας χρήματα για την απόκτηση εμπειριών αντί υλικών αγαθών, ενώ νιώθουμε μεγαλύτερη χαρά περιμένοντας επί μεγάλο χρονικό διάστημα να αποκτήσουμε κάτι που επιθυμούμε. Ολοι, τέλος, αναγνωρίζουν ότι κερδίζουμε ψυχικά όταν παύουμε να ανταγωνιζόμαστε τους διπλανούς μας με γνώμονα τα υλικά αγαθά που κατέχει ο καθένας.

Η σημερινή «τσιγκουνιά» πιθανότατα είναι ανακλαστική αντίδραση σε μια εποχή που διαπνέεται από αβεβαιότητα. Πολλοί αναλυτές, πάντως, ισχυρίζονται ότι ίσως να είναι μια μονιμότερη επιλογή ζωής που βασίζεται στην καλή γνώση όλων όσα χρειαζόμαστε για να μπορούμε να πούμε «ναι, νιώθω ευτυχισμένος».

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι τα «παραπανίσια» χρήματα διευκολύνουν τη ζωή μας. Πολλές μελέτες καταδεικνύουν ότι τα χρήματα τροφοδοτούν με ευτυχία επειδή καλύπτουν τις βασικές μας ανάγκες. Ομως τα τελευταία χρόνια οι ειδικοί στρέφονται περισσότερο στη «συναισθηματική απόδοση των χρημάτων». Με ποιο τρόπο, δηλαδή, αντλεί κανείς περισσότερη ευτυχία από κάθε δολάριο που δαπανά.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο «τύπος» των αγορών που κάνουμε, το μέγεθος και η συχνότητά τους, αλλά ακόμα και η χρονική στιγμή που επιλέγουμε να ψωνίσουμε, επηρεάζει μακροπρόθεσμα την ψυχική μας ευδαιμονία. Η δαπάνη για την απόκτηση εμπειριών (π.χ. για ένα ταξίδι, για μαθήματα γαλλικών, για τα εισιτήρια μιας συναυλίας) δημιουργεί μεγαλύτερη ικανοποίηση από αυτή που φέρνει η αγορά ενός ζεύγους παπουτσιών.

Μάλιστα, ο Τόμας ντε Λιρ, αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Ουινσκόνσιν διαπίστωσε ότι μόνο τα έξοδα που κάνουμε για αναψυχή (όπως οι διακοπές, ψυχαγωγία, ακόμα και για διάφορα αθλήματα) συνδέονται με την ευδαιμονία μας. «Μια αύξηση των δαπανών για ψυχαγωγία κατά 20.000 δολάρια γεννά την ίδια «ποσότητα» ευτυχίας που λαμβάνει κανείς όταν παντρεύεται», υποστηρίζει o ίδιος. «Ταυτόχρονα τέτοιες δαπάνες αμβλύνουν τη μοναξιά και ενισχύουν τις κοινωνικές σχέσεις».

Κόπος και χρόνος

Ενας άλλος τρόπος να αυξήσουμε την ευτυχία που παίρνουμε από ένα προϊόν είναι να εργαστούμε σκληρά για να το αποκτήσουμε και να περιμένουμε πολύ μέχρι να το κάνουμε δικό μας.

Ο Ρόκο Μπέλιτς, σκηνοθέτης από το Λος Αντζελες και δημιουργός της ταινίας «Ευτυχισμένος», υποστηρίζει: «Μαθαίνουμε ότι η απόκτηση κάποιων πραγμάτων μάς χαρίζει την ευτυχία, όπως παραδείγματος χάρη, η απόκτηση καινούργιου αυτοκινήτου κάθε δύο χρόνια, η αγορά ρούχων της τελευταίας λέξης της μόδας. Κι όμως. Τελικά το μοναδικό κοινό χαρακτηριστικό όλων όσοι είναι ευτυχισμένοι είναι οι δυνατοί δεσμοί που έχουν με τους γύρω τους».

αποσπάσματα από ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ